คู่รักที่คบกันนาน ปัญหาที่ตามมาก็คือ"การละเลยคนที่คุณรัก" หรือ "การมองข้ามสิ่งเล็กๆน้อยๆของกันและกัน"
การที่คนสองคนจะคุยกัน จีบกัน ศึกษาดูใจกัน กว่าจะคบกันจนถึงปัจจุบันนี้มันต้องใช้เวลานานพอสมควร และมันไม่ได้ง่ายเลย ตอนที่มีกันอยู่ควรทำหน้าที่ของแฟนให้ดีที่สุด ก่อนที่เขาจะไปจากคุณ สระเวลาอันน้อยนิดให้เขาบ้างเหมือนตอนที่เริ่มคุยกันใหม่ๆ ตอนแรกคุณไม่ใช่หรอที่เป็นคนชวนเขาคุย คุณไม่ใช่หรอที่เป็นคนโทรหาเขาก่อนนอนทุกคืน คุณไม่ใช่หรอที่สัญญากับเขาว่าจะไม่เลิกกัน แล้วพอมาถึงวันนี้คุณได้ละเลยเขาไม่ใส่ใจเขาปล่อยให้เขารอ คุณคิดหรอว่าเขาจะไม่รู้สึกว่าคุณเปลี่ยนไป ถ้าคุณไม่เปลี่ยนไปเขาคงไม่เรียกร้องความสนใจแบบนี้หรอก ที่งี่เง่าโวยวาย ชวนทะเลาะนี่เป็นเพราะเขาอยากได้คุณคนเดิมกลับมาเหมือนเดิม เหมือนตอนแรกๆที่คบกัน คุณดูแลสนใจเขาเหมือนตอนนั้นหน่อยก็ได้ ก็เข้าใจว่าต่างคนต่างมีภาระหน้าที่เป็นของตัวเอง แต่อย่างน้อยอาทิตหนึ่งโทรหาเขาสัก2-3ครั้ง ครั้งละ2-3นาที เขาก็ดีใจแล้ว ก็ยังทำให้เขารู้ว่าเรายังสนใจเขาอยู่นะไม่ใช่ปล่อยให้เวลามันผ่านไปวันๆหนึ่งให้เขารอ สักวันเขาอาจจะรอไม่ไหวแล้วจากคุณไป โดยที่ไม่กลับมาหาคุณอีกเลยก็ได้
#อยากให้คู่รักได้อ่าน ให้ใช้เวลาที่มีกันและกันอยู่นี้ทำหน้าที่แฟนให้ดีที่สุด ก่อนที่คุณจะไม่ได้ทำมันอีก "คำสัญญามันก็แค่คำพูดใครๆก็พูดออกมาได้มันสำคัญตรงที่ว่าคุณสัญญามาแล้วคุณได้ทำมันจริงหรือป่าว ได้แสดงให้เห็นถึงคำสัญญานั้นหรือไม่"