ก็คืองี้ค่ะ เราเรียนอยู่ ม.4 คุยกับรุ่นพี่อยู่คนนึงเขาอยู่ ม.6 เป็นสายรหัสเดียวกันเเต่เขาไม่ใช่พี่รหัสเรา ก็วันนั้นตอนที่ไอจีมีลงสตอรี่ถามตอบได้ พี่เขาก็มาถามถึงเพื่อนเรา เเต่เพื่อนเราไม่รู้จักพี่เขาเพื้อนเลยให้เราทักไปถาม เราก็ถามพอถามเสร็จเราก็คิดว่า เออจบเก็ทเเล้ว เเต่ไม่ เขาต่อมาว่าทำบุญป่าว (วันนั้นวันวิสา) เราก็ตอบเเล้วก็คุยยาวจากไอจีก็มาเป็นเฟสคุยเลื่อๆๆๆๆ ติดต่อกันมา2อาทิตย์กว่าๆเเล้ว พี่เขาก็หยอดมาบ้างเเต่เราไม่ได้ชอบเลยไม่ตบกลับไป เราคุยเเบบเว้นระยะว่าเเค่พี่น้องตลอด เเต่พี่เขาเวลาทำอะไรไปไหนชอบถ่ายรูปให้ดู จะนอนก็บอก ถึงโรงเรียนก็บอก เชื่อมั้ยคุบกันมา2อาทิตย์ติดๆเรายังไม่เคยถามเขาเลยว่า พี่ทำไรอยู่คะ?  ไม่เคยเลยนะมีเเต่เขาที่ถาม ถามนู้นนี่นั่น เเต่ที่เราไม่กล้สเลิกคุยเพร่ะว่าเขาเคยช่วยงานดราไว้2หน เลยคุยไปเเต่ไม่คิดไร จนกระทั่งวันนึงเขาไปเซเว่น ถ่ายมาให้ดูโซนขนมเลย์ เราก็พิมพ์ไปว่า เมี่ยงคำของหนู เขาก็ซื้อกลับมาบ้านพอเช้าวันต่อมาเขาก็ฝากเพื่อนมาให้ เเต่เขาก็นั่งอยู่หน้าห้องเรา มันเป็นความรู้สึกที่ เราควรเลิกคุยกับเขาใช่มั้ยอะ ถ้าคุยมันเหมือนให้ความหวังหรือเปล่า เพราะพอเรารู้ตัว เราก็เริ่มไม่ตอบเเชท หายไปนานๆเขาลงสตอรี่ว่า  "เหมือนจะนก55555555" เราเป็นคนใจอ่อนควรทำไงอะ.