พี่รู้ไหมว่า คนรอบตัวพี่ กำลังหดหายไปทีละคน
สาเหตุหลักๆ เป็นเพราะพี่เองนั้นละ อะไรที่ไม่ควรไปยุ่งพี่ก็ไปจุ้นจ้าน พี่อาจจะคิดว่า พวกพี่เยอะ พวกพี่ใหญ่ จนพี่ลืมคิดไปหรือป่าวว่า สูงสุดคืนสู่สามัญ

จากที่พี่เคยเป็นคนน่ารัก ในสายตาพี่ๆน้องๆของพวกพี่
จากที่พี่เคยเป็นคนน่าเอ็นดู ในสายตาผู้ใหญ่ฝั่งพี่
แต่ปัจจุบัน มันแทบไม่มีภาพแบบนั้นหลงเหลืออยู่
เพราะพี่ มองคนที่ผลประโยชน์ เพราะพี่ขาดหัวใจอันบริสุท์
จึงทำให้ใครๆที่เห็นธาติแท้ของพี่ ต้องถอยห่าง

พี่เคยมองตัวเองหรือพวกพี่บ้างไหม ว่ามาทำอะไรที่ รดน.นี้
พี่อยากมาหาเพื่อน ในนี้ก็มีให้พี่
พี่อยากหาที่ๆทำให้พี่ปลดปล่อยความคิด ในนี้ก็มีให้พี่
พี่อยากบอกราตรีสวัสขอลาไปเฝ้าพระอินทร์ ในนี้ก็มีให้พี่
แล้วดีขนาดนี้ พี่จะเอาอะไรอีกครับ

พี่ไม่ลองย้อนดูการกระทำของพี่ที่ผ่านมา มันดีจริงไหม
มันเป็นประโยชน์ต่อ ประชาธิปไตย ที่พี่ชอบอ้างความชอบธรรม ตรงไหน และมันดีต่อเพื่อนสมาชิกเสื้อแดงของพี่ยังไง พี่เคยคิดไหม หรือพี่มีแต่ปากที่พูดไม่ตรงกับใจพี่

เมื่อก่อนในสายตาเกียน เกียนยังว่า พี่นี้รักเพื่อนพ้องเสื้อแดง แบบทุ่มหมดใจ มาม่าอยู่ไหน พี่ตามไปกระหน่ำซ้ำเติม
พี่ออกหน้าแทนชาวเสื้อแดงเสมอและเป็นประจำ

แต่ทุกวันนี้ พี่เปลี่ยนไป หรืออาจะเป็นเพราะพี่เอาคำว่า เสื้อแดงมาหากิน มาหาผลประโยชน์ ตั้งแต่แรกเริ่ม
จนตอนนี้ พี่มั่นใจว่า พี่มีต้นไม้ที่พี่จะเกาะได้ พี่จึงได้ทิ้งต้นเก่าโดยไม่ใยดี ไม่บอกเล่าเก้าสิบ ไม่ร่ำลาสักคำ พี่ทำให้ต้นไม้ที่พี่เคยเกาะ ใบไม้ที่พี่เคยให้ความร่มเย็นกับพี่ เสียความรู้สึก เสียความรัก ความเชื่อใจ ที่เคยให้กับพี่

การกระทำของพี่ เกียนไม่รู้ว่า พี่จะไปหยุดที่ตรงไหน
การกระทำของพี่ เกียนไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นเช่นไร
เกียนบอกได้เพียงว่า ต้นไม้ต้นใหม่ที่พี่เกาะ เมื่อถึงเวลาที่มันตายลง พี่คงได้ลงมาสู่พื้นดิน และคงไม่มีต้นใด ต้อนรับพี่อีก สุดท้าย พี่ก็คงได้ออกจากโลกแห่ง รดน. นี้ไป
โดยที่ ไม่มีใคร อยากจะจดจำพี่ ครับ

สุดท้ายนี้ อยากจะบอกพี่ว่า สิ่งที่พี่ทำ ควรจะไตร่ตรองสักนิด
ทุกอย่างไม่เหมือนเก่าแล้ว แต่จิตใจและความดีถ้ามันมี มันก็ยังอยู่ครับ

เกียนยังอยากเห็นพี่ เป็นคนเดิมที่รักเพื่อนฝูงด้วยใจจริง
ไม่ไช่รักเพื่อนเพราะผลประโยชน์ ครับ