เข้าเรื่องเลยคะ เราอยากสอบให้ติดคณะแพทย์โดยได้แรงบันดาลใจมาจากคุณหมอคนหนึ่ง(หมอหล่อ บอกต่อด้วย+55555)
เราอยากเป็นศัลยแพทย์หรือหมอศัลยกรรมค่ะ
แต่สมองเราดันไปทางภาษามากกว่า คือจะเรียนรู้ภาษาต่างๆได้ดีมากกว่าวิทย์-คณิต พยายามตั้งใจเรียนวิทย์-คณิตให้มากๆ แต่จบลงด้วยการสลบคาโต๊ะเรียน เวลาคุณครูถาม เราก็ตอบได้นะคะ แต่เมื่อจบคาบเรียน เมื่อคุณครูก้าวออกจากห้องปุ๊ป เหมือนความรู้ถูกดึงไปหมดเลยคะ(หูซ้ายทะลุหูขวา555) ส่วนวันเสาร์ เราก็เรียนพิเศษกับญาติเราเองคะ และเขาก็เป็นแพทย์ค่ะ เรายอกรับเลยว่า เรียนที่โรงเรียนเข้าใจยากกว่ามาเรียนพิเศษ 10เท่าเลย การเรียนพิเศษก็สนุกสนานคะ อาจเป็นเพราะสอนสบายๆ มีการเล่นเกม ไม่กดดันเเละอธิบายเข้าใจง่าย คณิตเราดีขึ้นกว่าเก่าลิบลับเลย เเละสอบกลางภาคที่เพิ่งผ่านมาก็ได้Top วิทย์ แต่ปัญหาคือ เรียนแล้วเข้าใจก็จริง พอมาอีกอาทิตย์หนึ่ง ก็ลืมคะ55555 ความรู้หายไป80%
แล้วความคิดหนึ่งก็ผลุดขึ้นมา "เราอยากเรียนหมอไม่ใช่หรอ เราก็ต้องพยายาม" เราเป็นคนเรียนคือเรียน กินคือกิน เล่นก็คือเล่นคะ(แต่หลายครั้งเล่นในเวลาเรียน) เราก็เป็นคนเฮฮาตลก ชอบอะไรที่ไม่น่าเบื่อ ชอบเล่นชอบเที่ยวนะ จะให้เรามานั่งคลุกหนังสือ หัวเราต้องระเบิดแน่ๆเลยT_T ซึ่งแน่นอนว่าถ้าอยู่ม.ปลาย หรือติดแพทย์ ต้องเจออะไรที่หนักกว่า ให้แม่ซื้อแบรนด์ซุปำก่มาให้ดื่ม พยายามดื่มแบรนด์เพิ่มความจำ การดื่มแต่ละครั่งก็เลี่ยนทรมานมาก แต่ก็ต้องกินคะ
บางทีก็น้อยใจ อิจฉาคนที่เก่งวิทย์-คณิต ชาติที่แล้วทำบุญด้วยหนังสือ1,000 เล่มรึออเจ้า

สุดท้ายนี้กลัวว่ามันจะยาวไป ก็ขอคำแนะนำหรือประโยคกำลังใจดีๆ อะไรก็ได้ ทำให้เรามีแรงฮึดด้วยนะคะ จุ๊บๆ