อย่าพึงด่าผมนะ ช่วยอ่ายก่อนสักนิด

เมื่อเช้านี้ท่ามกลางถนนที่เปียกชื้นกับอากาศที่เย็นสบาย
แต่ใจคนขับรถก็ไม่ได้เย็นดังเช่นอากาศ
ทุกคนรีบเร่ง ผมก็เข้าใจครับ เพราะผมก็รีบเช่นกัน

เหตุเกิดขึ้นเมื่อ ผมขับรถไปถึงพื้นที่หนึ่งที่มีทางม้าลาย
ถนนแคบ เป็นเลนสวน ฝั่งตรงข้ามรถติดยาว แต่ฝั่งผมค่อนข้างโล่ง
เห็นคุณยายใช้ที่ค้ำค่อยๆ เดินข้ามถนนพร้อมคนที่ข้ามด้วยกัน 3-4 คนต่อยๆ ช่วยกันประคอง
ผมเห็นแต่ไกล เนื่องด้วยถนนเปียก ผทจึงชะลอและค่อยๆ เบรคหยุดรถรอ และเปิดไฟหยุดฉุกเฉิน
แต่คันหลังเหมือนจะไม่รู้ว่ามีอะไร บีบแตรลากเสียงมา 1 ครั้ง...
งานเข้า.....
คุณยายที่กำลังค่อยๆ ข้ามไปช้าๆ หันหน้ามามอง แล้วคนที่ช่วยพยุงคนนึงก็หันมาแล้วยกมือให้รอแล้วหันกลับไป
ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คันหลังเจ้ากรรมดันบีบแตรมาอีก 2 ที
...
คราวนี้มากันหลายคนเลยครับ ชี้ไม้ชี้มือกันใหญ่เหมือนเริ่มจะใจร้อนกันแล้ว ก็ดูออกว่าน่าจะโกรธ แล้วพายายเกินต่อ ใกล้จะพ้นแล้ว
แต่....
มันไม่จบแค่นั้น....
คันหลังคันเดิมบีบแตรยาวมาอีก 1 ที.... คงเดาออกนะครับ ว่าเกิดอะไรขึ้น
โดนรุมด่าเละสิครับ พยายามชี้มือบอกว่าเป็นคันหลัง แต่เหมือนเขาไม่เข้าใจ
ต้องยอมให้เขาทั้งด่าทั้งชี้หน้า จนยายข้ามถนนเสร็จ จึงจะขับไปต่อได้
เวลาที่เกิดเหตุไม่ถึง 1 นาที แต่ผมรู้สึกช่างยาวนาน

ไม่ใช่แค่นั้นนะครับ พอถึงทางแยกข้างหน้าที่เป็นถนนใหญ่ คันหลังก็ขับมาตีคู่มองหน้าแล้วบีบแตรใส่รัวๆ
ก่อนที่จะแยกย้ายไปคนละทาง พรอมกับคิดในใจ "ผมผิดใช่ไหมเนี่ย???"

ดีนะ ผมเป็นคนไม่สู้คน ถ้าผมเป็นคนสู้คน คงอยู่ไม่รอดมาถึงทุกวันนี้แล้วครับ

มีใครเคยเจอเรื่องประมาณนี้เหมือนกันไหมครับ