เมื่อช่วงวันหยุดของเดือนสิงหาคม 2561 ที่ผ่านมานี้ ได้มีโอกาสไปเที่ยวทุ่งนาขั้นบันได ป่าบงเปียง อ.แม่แจ่ม  มาแล้ว จึงขอมานำเสนอแบบไม่ยาวมาก แบบกระชับๆ (เพราะถ้ายาวจะไม่ค่อยมีเวลามาต่อ) เพื่อเป็นแนวทาง หรือข้อมูลสำหรับคนที่อยากไปทุ่งนาขั้นบันไดบ้างละกันนะครับ โดยเราเองที่ไปนี่ ก็ไม่ได้มีข้อมูลอะไรมากมายเลย อาศัยว่าอยากไปเพราะว่าเคยไปเที่ยวนาขั้นไดที่หมู่บ้านหลงเซิน กุ้ยหลิน ประเทศจีนมาแล้ว


ก็เลยอยากลองไปเที่ยวนาชั้นบันไดของประเทศไทยดูบ้าง โดยอาศัยข้อมูลคร่าวๆว่าละแวกเขต อ.แม่แจ่ม น่าจะเป็นพื้นที่ที่มีนาขั้นบันไดสวยที่สุดของไทยแล้ว และถ้าจะไปให้ได้บรรยากาศก็ต้องไปฤดูฝน และควรต้องไปนอนพักค้างคืนอย่างน้อย 1 คืน กับบ้านพักโฮมสเตย์ของชาวบ้านที่นั่น เมื่อคิดได้แล้วจึงโทรหาที่พักที่จะพอเสริจหาได้แล้วโทรไปจองทันที ซึ่งหลายแห่งไม่ว่าง แต่โชคดีที่ว่ามีที่พักแห่งหนึ่งว่างพอดี ซึ่งเราเองก็ไมได้มีข้อมูลอะไรเลย แต่ก็คิดว่า ยังไงก็คงพอนอนได้อยู่ สายลุยอยู่แล้ว  ทั้งนี้ การกระทำทั้งหมดไม่ได้ปรึกษา ผบ. แม้แต่น้อย...

และเมื่อจองที่พักได้สำเร็จ ทั้งที่ไม่มีข้อมูลอะไรช่วยตัดสินใจ อีกทั้งจ่ายค่ามัดจำครึ่งนึงเสร็จสรรพจึงได้โทรศัพท์แจ้ง ผบ.​แน่นอนว่าต้องโดนดุเล็กน้อยเพราะถ้า ผบ.เกิดติดธุระพอดีจะทำยังไง ก็นะ จะให้ทำไงได้ล่ะกลัวที่พักเต็มนิ อิอิ
ครั้นเมื่อถึงวันเดินทางจาก กทม เก็บข้าวของเรียบร้อยเราออกเดินทางจาก กทม ตั้งแต่ตอนเย็นหลังเลิกงานทันทีด้วยหลักที่ว่า "รีบออกเดินทางให้เร็วไว้ก่อน จะได้ไม่ต้องรีบร้อนขับรถเร็วระหว่างเดินทาง" อย่างที่คนชอบพูดๆกันว่า ว่าเมิงรีบทำไมไม่มาตั้งแต่เมื่อวาน....​แล้วเราก็มานอนค้างคืนกันที่ตัวเมืองนครสวรรค์ โรงแรม  Hop-In ซึ่งก็เหมาะสมแล้วสำหรับการแวะนอนระหว่างทาง ราคาไม่ได้แพง แต่ก็ใหม่และสะอาดดี พอวันรุ่งขึ้นตอนเช้าเราก็ออกเดินทางจากนครสวรรค์มุ่งหน้า อ.แม่แจ่ม จ.เชียงใหม่ ทันที โดยเลือกใช้เส้นทาง เลี้ยวซ้ายที่เถิน ผ่านอำเภอลี้ ป่าซาง แล้วเลี้ยวซ้ายวกลงไป อ.ดอยเต่า แล้วเข้า อ.ฮอด และเข้า อ.แม่แจ่ม. โดยเหตุที่ตัดสินใจมาทางนี้ เพราะคิดว่าเป็นคนที่ไม่ได้ขับรถเร็วอยู่แล้ว ไปด้วยความเร็ว 80-90 ยกเว้นแซง ดังนั้น วิ่งถนน 4 เลน เข้าลำปาง เลี้ยวลำพูนก็คงไม่เกิดประโยชน์อันใด สู้ไปเส้นทางที่ว่าจะเที่ยวไปได้ในตัวดีกว่า ไว้ขากลับค่อยกลับอีกทาง
เราแวะทานมื้อกลางวันที่ ร้านครัวสโมสร ภายในตัวเมืองตาก ร้านอาจจะเข้าไปลึกนิดนึง แต่ของอร่อยส่วนใหญ่ไม่ค่อยง้อทำเลครับ
แล้วเราก็มานอนพักค้างคืนแรกของแม่แจ่มกันที่ รีสอร์ม มนต์เมืองแจ่ม ไม่ไกลจากตัวเมือง อ.แม่แจ่มมากนัก



วิวนี้เป็นวิวของรีสอร์ทเองครับ เพราะตั้งอยู่บนเนินเขา ไม่ไกลจากตัวเมืองแม่แจ่มนัก และถ้าใช้ถนนเลาะระหว่างหมู่บ้านก็เรียกได้ว่าอยู่ติดๆกับตัวเมืองแม่แจ่มนี่แหละ  ที่พักก็สะอาดดี วิวดี อาหารเช้าก็สไตล์เรียบง่ายเป็นปิ่นโตข้าวต้มครับ ถ้ากลัวไม่อิ่มก็คงต้องเตรียมอาหารมาเพิ่ม แต่ถ้ากลัวไม่คุ้มค่าก็คงต้องไปที่อื่นแทนนะ ส่วนเราเน้นบรรยากาศและนอนพักผ่อนให้เต็มอิ่มจากการเดินทางมายาวนาน
แล้วพอวันรุ่งขึ้นตอนเช้า เราก็เตรียมตัวเดินทางขึ้นไปที่บ้านป่าบงเปียงก็ตอนสายๆ หลังจากที่แวะๆ วนๆ ไปเที่ยววัดในตัวเมือง เล็กน้อยๆ ไปแล้วครับ
เราเลือกใช้เส้นทางอ้อม คือ ทางเข้าจากบ้านทุ่งยาว นั่นคือ ใช้เส้นทางจากตัวเมืองแม่แจ่มที่จะมุ่งหน้าไปทาง อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอน แล้วเราจะเลี้ยวขวาที่บ้านทุ่งยาว ห่างจากแม่แจ่มซัก 10-15 กิโลเมตร จากนั้นก็ตรงไปถนนที่มุ่งหน้าไปบ้านตีนผา และป่าบงเปียงต่อไปอีกซัก 10 กิโลเมตร เหตุที่ใช้ทางนี้เพราะเราเริ่มต้นจากตัวเมือง อ.แม่แจ่ม ซึ่งใช้ทางเส้นนี้จะสะดวกกว่า อีกทั้งทางเส้นทะลุจากน้ำตกแม่ปาน ภายในอุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์มันดูโหดเกินไปสำหรับรถของเรา แม้ว่าจะเป็นรถ 4x4 ที่ไม่ใช่ Auto4WD ก็ตามเถอะ ทั้งช่วงนี้ฝนตกชุกทุกวันด้วย โคลนน่าจะหนาพอสมควร สงสารรถ


แต่เส้นทางสายทุ่งยาว ก็ไม่ใช่ทางที่ดี ลาดยางตลอด คอนกรีตตลอดอะไรนะครับ  บางช่วงคอนกรีตหรือลาดยางก็จริง แต่หลายช่วงก็กลายเป็นทางดินลูกรัง หรือคอนกรีต ลาดยางที่พังไปแล้ว และบางช่วงน้ำเซาะพื้นถนนจนเป็นหลุมลึกน่ากลัวกันเลยทีเดียว แต่ก็แอบเห็นมีรถเก๋งวิ่งเข้าไปได้จนสุดทางที่บ้านป่าบงเปียงเหมือนกันนะ


เส้นทางช่วงสุดท้ายเลยบ้านตีนผามาแล้ว และลัดเลาะขอบเขตอุทยานแห่งชาติอินทนนท์ จะเป็นถนนคอนกรีตดูดีหน่อยครับทำให้ดูไม่น่ากังวลมากนัก และในที่สุดเราก็มาถึงที่พักของเราเรียบร้อย หลังจากวนหา ส่องหาอยู่นานตามภาพที่ได้รับมาจากคนดูแลโฮมสเตย์แล้วก็โทรศัพท์ติดต่อไป ตามที่เราได้ติดต่อจองและมัดจำ 50% ไว้แล้ว
นี่ล่ะครับ ทางลงจากรถไปถึงที่พักของเรา


เดี๋ยวมาต่อครับ