บทแย่อันดับ 1 ก็ตา CEO นี่แหละ พูดจาเหมือนพวกเวทีขายตรงมากกว่าเวทีเสวนา startup พังตั้งแต่ฉากแรกของหนัง ก็ทำให้พาลรู้สึกไม่เชื่อตัวละครนี้ไปเลย มันดูไม่จริงไปหมด คนอะไรมันจะกร่างกับทุกคน แม้แต่ในที่สาธารณะได้ขนาดนี้ เวลาเป็นกรรมการตัดสินงานประกวดพูดจาเหมือนพวกกกรมการรายการเกมโชว์ มันดูเฟคไปหมด คือถ้ามันยากนักก็ก้อปวิธีพูดของวิทยากร TED talk มาสักคนก็ได้ คนพูดจาเป็นมนุษย์มนาปกติมีเยอะแยะไป

แย่อันดับสอง ก็ตัวละครฝ่ายหญิงทั้งทีม ที่ทำตัวเหมือนเป็นนางแบบนายแบบนิตยสารแฟชั่นตลอดเวลา ทั้งเสื้อผ้าหน้าผม แอคติ้ง บท การพูดจา การกลอกหน้ากลอกตา สถานที่ นี่มีที่ปรึกษาเป็นคนทำงาน Start up จริงๆหรือถึงออกมาแฟนตาซีประหลาดมนุษย์แบบนี้ คือถ้านี่เป็นกลุ่มเพื่อนสาวที่รวมตัวกันเปิดร้านขายเสื้อผ้าหรือร้านกาแฟหรือทำนิตยสาร อาจจะดูน่าเชื่อกว่านี้ บทบาทของคนทีมนี้ก็ดูไม่มีชีวิตจิตใจ แบนราบ เข้าใจว่าคงไปทุ่มบทให้กับทีมชายมากกว่า ซึ่งก็น่าเสียดาย

แย่อันดับสามก็บทโรแมนติค พระเอกนางเอก เยิ่นเย้อ ฟูมฟาย ร้องไห้กันแบบถ้าตัวละครในเรื่องมันเป็นเด็ก ม.5 อายุ 16-17 ก็พอเข้าใจได้ แต่นี่มันคนทำงานอายุ 20-30 กันแล้วนะ อันนี้มันดูบ้าแล้ว บทมันไม่สมวัยวุฒิตัวละคร ...ยิ่งฉากจบนะคุณเอ๊ย...นี่คืออยากทำซึ้ง อยากเรียกน้ำตาคนดูด้วยบทพูดแบบนี้จริงดิ?

ที่น่าเสียดายอีกนิดนึงคือ ยังติดคำสบทหยาบๆคายๆแบบไม่มีเหตุผลเหมือนหนังไทยยุคเก่า อยากให้สถาณการณ์ดูแรงก็ให้ตัวละครหญิงร้อง เหี้xย อะไรแบบนี้ซึ่งมันเป็นบทที่เชยมากกๆๆๆๆดูแล้วอึดอัด แล้วยังดึงเอาชอตแบบนั้นมาทำเป็นเทรลเลอร์ด้วยนะ


หนังมีจุดดีหลายๆเรื่อง อาร์ทไดเรคชั่น, การถ่ายทำ, ดนตรี, เสียง สวยงามมากยังกะหนังต่างประเทศ มีความกล้าในพลอตหลายๆด้านมากกว่าสไตล์ GTH เดิมๆ บทบาทของตัวละครทีมฝ่ายชายทั้งสามคนดีกว่าทุกฝ่ายในเรื่องแทบจะแบกหนังไว้ทั้งเรื่อง

มาตรฐานโดยรวมสูงกว่ามาตรฐานหนังไทยส่วนใหญ่แน่ๆ แต่จุดด้อยเรื่องบท การแสดง นักแสดงก็เยอะเช่นกัน