คือเราท้อกับหน้าตาตัวเองมากๆเลย หลังๆนี้มาไม่เคยสัมผัสกับคำว่าหน้าเนียนใส สิวเสี้ยน สิวอุดตัน สิวผด สิวไรไม่รู้เยอะแยะขึ้นเต็มหน้าจนไม่มีที่ว่างแล้ว มิหนำซ้ำหน้ายังมันแบบให้อภัยไม่ได้อีก วันนึงกระดาษซับมัน3แผ่นยังไม่พอ บางทีก็พยายามมองในแง่ดีว่า เออ เดี๋ยวเราพยายามดูแลตัวเองไปเรื่อยๆ มันก็คงดีขึ้นเอง แต่มันก็ได้แค่เล็กน้อย ยิ่งให้หายขาดนี่ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลยย ส่องกระจกทีไร จากที่มีรอยยิ้ม มันก็กลับกลายเป็นความทุกข์ใจ เราพยายามไม่คิดมาก แต่พอเห็นสายตาคู่สนทนาที่มองเรา ก็รู้สึกว่าไม่กล้ามองหน้าใคร ไม่อยากสบตา ไม่อยากให้เขาทำหน้าแบบเราเป็นตัวประหลาดอีกแล้ว... เราควรทำอย่างไรดีคะ