หากใครต้องการอ่านกระทู้ก่อนหน้านี้ค่ะ
https://ppantip.com/topic/37372072

หลังจากที่เรากลับเมืองไทยครั้งล่าสุดเมื่อ 4 ปีที่แล้ว จนกระทั่งได้มารู้จักกับเป๊ก ผลิตโชค มาเป็นนุช เราก็กลับเมืองไทยติดกัน 2 ครั้ง คือเดือนกุมภา งานกิฟฟารีน กับ เดือนเมษา มางานคอนเดี่ยวผลิต ภายในปีเดียวกัน ภาพในคลิปคือหลังจากจบงานกิฟฟารีน ผลิตอยู่แจกลายเซ็นต์สักครู่นึง



ขอบคุณภาพคลิป น้องที่เรือนตัดมาให้ ไม่ทราบว่าใครถ่ายทวงเครดิตได้นะคะ ที่ว่าผลิตจำคนเก่งท่าทางจะจริง ในคลิปจะได้ยินแต่เสียงเรา เราเอาภาพถ่ายที่ L.A. ให้ผลิตเซ็นต์ พอผลิตเห็นภาพก็จำได้

กระทู้นี้อาจจะเป็นเหมือน ไดอะรี่ของเรา เขียนไว้วันข้างหน้าจะได้กลับมาอ่าน แต่ก็อยากแบ่งปันให้ทุกคนได้อ่านด้วย ขออภัยหากจะยาวไปนิด

การจองตั๋วคอน
พอรู้ว่าผลิตจะมีคอน เราวางแผนการจองตั๋วคอนกันอย่างมุ่งมั่น ไม่แน่ใจจะสู้นุชไทยได้มั้ย เอาเป็นว่าคุยกับใครก็ไหว้วาน ฝากเนื้อฝากตัวไปทั่ว เพราะเราจองตั๋วเครื่องแล้ว เราจะไม่ยอมพลาดเด็ดขาด หลังจากที่เราบินกลับมาจากงานกิฟฟารีน มาถึงบ้าน 2 ทุ่ม เวลากดบัตรคอนคือ 4 ทุ่มทางอเมริกา  เรียกว่าไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนกันเลยทีเดียว ต้องระดมพลในเรือนอเมริกาให้ช่วยกันกดบัตร ใครที่คิดว่ากลับมาดูคอนได้กดบัตรของตัวเองเลย ส่วนคนที่ไม่ได้กลับมาดูคอนก็ช่วยกดบัตรให้คนอื่น ฝั่ง east กับ west เวลาเราต่างกัน 3 ชั่วโมง บางคนเพิ่งเลิกงาน บางคนยังอยู่ระหว่างทาง น้องที่เคยกดบัตรคอนเกาหลีบอกว่าสบายมาก ขอให้ไว้ใจน้อง

เราบอกว่าถ้าใครกดบัตรของตัวเองได้ ให้น้องสาวเราที่ไทยรับให้ เพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลากรอกที่อยู่ให้จัดส่ง  ทุกคนมารายงานตัวอยู่ในเรือน ผลปรากฏว่าไม่มีใครในเรือนอเมริกากดบัตรได้เลย  เราได้บัตรมาจากน้องสาว น้องในเรือนพันทิปที่มีบัตรเหลือ ก็มาแบ่งปันให้นุชอเมริกา แต่ในที่สุด นุชอเมริกาก็บินกลับมาดูคอน 5 คน นุชที่มาไม่ได้มี นุช L.A.  2คน นุชNevada 1  ต้องมาขายบัตรต่อ กราบขอบคุณนุช และ nonนุช ทุกคนที่พยายามหาบัตรมาให้พวกเราด้วย


เราอยากเล่าให้ฟังถึงนุชที่มาคอน 5 ชีวิตด้วยกัน
นุชNew Jersey ถ้าจำเรื่องพญานกจากกระทู้L.A. ได้ ก็คือนุชนี้นี่เอง นางไม่ใช่นก
ธรรมดา แต่นางเป็นถึงพญานก ตอนที่เราให้น้อง ๆ ลงชื่อว่าใครจะกลับมาดูคอนผลิตบ้าง เราต้องสร้าง Note ให้พญานกแยกต่างหาก ให้นางลงชื่ออยู่คนเดียว (ไม่เลย เราไม่กลัวว่าเชื้อนกจะติดมาเลย เสียงสูง)  เรามีเป้าหมายว่า จะทำยังไงก็ได้ไม่ให้นางนกในคอนนี้แน่นอน จะพยายามถึงที่สุด น้องบินกลับมาถึงกรุงเทพฯ วันศุกร์ตอนเช้า คอนมีตอนเย็น แล้วน้องบินกลับ วันจันทร์ตอนบ่าย (เลียนแบบเราตอนบินกลับงานกิฟฟารีน 3 วันกันหรือไง) ระหว่างนั่งดูคอน น้องนั่งนิ่งมาก จนเราต้องสะกิด ว่าหายใจอยู่มั้ย เอาจริง ๆ เราก็นิ่งเหมือนกัน เป็นการเจอกันครั้งที่ 2 ของเรากับน้อง แต่พวกเราก็คุยกับมาเกือบปีละ ได้รู้จากบุคลิก นิสัยผ่านตัวหนังสือ ผ่านการพูดคุยกันมาบ้าง เรานั่งดูคอนด้วยกันทุกวัน วันไหนเรานั่งฝั่งซ้าย ผลิตจะชอบไปฝั่งขวา วันไหนเรานั่งฝั่งขวา ผลิตจะชอบไปทางซ้าย เราพยายามไม่คิดว่า หรือเรามานั่งกับพญานกนะ ไม่ ๆ เราพยายามสลัดความคิดนั้นออก จนกระทั่งมาเล่าให้น้อง ๆ ในเรือนฟังทุกคนลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ ว่าต้องใช่แน่ ๆ จากในคลิป น้องบอกให้ทุกคนลองแปลความหมายที่ผลิตพูดกับน้องตอนจับมือ อะไรคือให้น้องบินกลับมาไทย แล้วผลิตจะบินไปอเมริกา น้องบอกว่ามีนกมาเกาะที่ไหล่เลย แววมาแต่ไกล


นุชVirginia นุชที่เราเล่าว่าเจอผลิตข้างหน้าร้านที่ L.A. แล้วเป็นนุชคนแรกที่ได้ถ่าย เซลฟี่กับผลิต น้องนุช บินมาถึงกรุงเทพฯ วันเสาร์เช้าดูคอนวันเสาร์เย็น กับ วันอาทิตย์ น้องต้องบินกลับหลังจากดูคอนจบเลย เพราะเครื่องออกตอน ตีหนึ่ง ถามว่าทำไมน้องต้องรีบกลับเวลานั้น น้องจองตั๋วดูเวลาผิด คิดว่าเป็นวันจันทร์บ่ายเห็นเลข 1 ลืมดูว่า a.m. หรือ p.m. น้องจะกลับกับนุช New Jersey แต่ผิดเวลา น้องบินเพื่อมาดูคอนแค่ 2 วัน เพราะลางานได้แค่นั้น วันสุดท้ายที่จับมือกับผลิต น้องต้องไปขอทีมงานขึ้นก่อนเป็นคนแรก เพราะขึ้นเสร็จต้องรีบไปสนามบินเลย ดีที่วันอาทิตย์คอนเริ่มเร็ว พวกเราลุ้นน้องกันมากว่าจะตกเครื่องหรือเปล่า น้องบอกว่าเฉียดฉิวมากในการขึ้นเครื่อง เผื่อวันนั้นใครคิดว่าน้องแซงคิวไปข้างหน้าเพราะอะไรจะได้เข้าใจ ระหว่างเดินไปน้องก็ต้องตะโกนไปว่ารีบไปขึ้นเครื่องค่ะ
    
นุช North Carolina น้อง surprise เรามาก ตอนที่น้องบอก ว่ากลับไทย เราคิดว่ากลับมาดูคอนอย่างเดียว แต่ไม่ใช่น้องเปลี่ยนสถานที่ทำงานเลย น้องขอย้ายกลับมาเมืองไทย  น้องย้ายกลับมาเพื่อมาตามผลิต (อิจฉามาก) ตอนที่ดูคอนที่ L.A. น้องอยู่บ้านเช่าเดียวกับเรา เรายังจำตอนน้องนั่งร้องไห้ที่แท่งไฟผลิตอันแรกหักได้  น้องจะชอบไปยืนดูผลิตอยู่ไกล ๆ  เรายังจำได้ว่าน้องชอบออกจากบ้านทีหลังเพื่อน พวกเรารีบมาก่อนเพราะอยากยืนอยู่หน้าจะได้เห็นผลิตชัด ๆ แต่ไม่ใช่กับน้องคนนี้ เธอจะไปอยู่ข้างหลัง น้องบอกเขินผลิต  คอนวันสุดท้ายที่ L.A. ทุกคนในบ้านหลับหมดแล้ว เรานั่งคุยโทร.เล่าเรื่องงานคอนให้น้อง ๆ ที่ไทยฟัง หันมาเห็นน้องนุช นั่งยิ้มอยู่ข้าง ๆ อีกมุมนึงคนเดียว คิดในใจว่าน้องยิ้มให้ใคร เราถามว่าน้องยิ้มกับพี่รึเปล่าน้องสั่นหัว แต่ไม่หยุดยิ้ม เราเริ่มกลัว แต่คุยโทร.ต่อ หันมาน้องก็ยังยิ้มอยู่ น้องพูดคำเดียวว่า ฟินค่ะพี่ ฟินมากเลย เอิ่ม ตี3แล้ว พอเราคุยโทร.เสร็จเราขอตัว ปล่อยให้น้องนั่งยิ้มต่อในความมืด ถ้าใครเห็นน้องตัวผอม ๆ แอบอยู่มุมเสา ยืนยิ้มคนเดียวเวลาไปตามงานผลิต ลองเข้าไปถามนะคะว่านุชอเมริการึเปล่า เราเพิ่งรู้ว่า น้องอยากทำโปรเจ็ค ในคอนมาก น้องมีบัตร 4000 แต่เอาไปแลกบัตร 2000  โดยไม่เอาเงินส่วนต่างด้วย เพราะอยากขึ้นไปนั่งบนแสตน  ถามว่าได้ทำมั้ย ตอบเลยว่าไม่ ที่ตรงน้องนั่งไม่ได้ถือแผ่นป้ายไฟ เราบอกน้องว่าทีหลังปรึกษาพี่สักนิด ตอนนี้น้องอยู่ไทย เราสบายหน่อยมีอะไรก็ฝากน้องช่วยซื้อให้ โดยเฉพาะของมันต้องมีทั้งหลาย และแน่นอนทุกวันนี้น้องก็ยังคงใช้ชีวิตตามเวลาของอเมริกา เราเพิ่งมารู้ว่า ตอนงานคอนที่อเมริกา น้องไม่มีรูปกับผลิตเลย ไม่ว่าถ่ายหมู่หรือถ่ายเดี่ยว ถามว่าทำไมไม่ไปถ่าย น้องบอกว่าเขิลผลิต แต่ไม่ต้องห่วงน้องนะคะ เพราะงานคอนผลิตน้องได้รูปคู่มาเพียบเลย คือไปถ่ายกับ standy หน้างานบ้าง ถ่ายกับป้ายโฆษณาในพารากอนบ้าง

นุชSweden น้องซื้อตั๋วเครื่อง ไล่เลี่ยกันกับเรา ซื้อโดยยังไม่รู้ว่าจะได้ตั๋วคอนรึเปล่า เรานัดกันว่า ถ้าไม่ได้ตั๋วคอน ก็จะไปนั่งรอหน้าคอนกัน น้องมาดูคอนพร้อมกับแต้มที่ไม่หมดเสียที เรามีของมาจับฉลากแจกหน้าคอน รางวัลใหญ่สุดคือ กระเป๋าCoach คล้องแขนเล็ก ๆ  น้องบ่นตั้งแต่เราทวิต บอกว่าอยากได้พี่ให้น้องเถอะ เราบอกไม่ได้มาจับฉลากเอา วันนั้นน้องสาวเราเป็นคนถือกล่องสลาก ทุกคนมาจับ น้องได้รางวัลที่ 1 ไป เราบ่นออดแอดว่า เดี๋ยวคนต้องคิดว่าพี่ลำเอียงแน่ ๆ แต้มน้องยังไม่หมด กลุ่มช่างภาพเรือนให้เลือกรูปถ่าย บอกว่าจะมีรูปที่เขียนไว้ข้างหลังได้รางวัลใหญ่ น้องก็ได้อีก งานคอนวันเสาร์ ตอนที่ช่างภาพถ่ายหน้าผู้ชมเอาขึ้นจอ น้องก็ได้ถ่ายแล้วได้รูปกลับบ้านด้วย ถ้าใครดู โออิชิเชียงใหม่ คนที่ประมูลสู้กับนุชเชียงใหม่คือน้องคนนี้ แล้วเราจะเล่าตอนพาร์ทนั้นให้ฟัง


เจอนุชครั้งแรก
เรานัดรับแท่งไฟวันที่ 16 วันนี้เราได้เห็นนุชเยอะ ๆ ครั้งแรก จะว่าครั้งแรกก็คงไม่ถูกนัก เพราะเราเคยมางานกิฟฟารีนแล้ว แต่งานนั้นมีทั้งนุชและตัวแทนจำหน่ายอยู่ด้วย เรารู้เราเข้าไปทักเพราะคิดว่าเป็นนุชแต่เป็นตัวแทน เราเลยรู้ว่างานนี้ไม่ได้มีนุชมาทั้งหมด
จากงานกิฟฟารีน เราได้รู้จักน้อง ๆ บางคน มีการขอไลน์กันไว้ เราเดินเข้ามารับแท่งไฟ น้องบางคนจำเราได้ก็เดินมาสวัสดี เวลาเจอนุชเราจะคุ้นเคยกันอย่างดี ถึงแม้ว่าครั้งแรกเราจะเคยคุยกันไม่ถึง 10 ประโยค เราได้ยินเสียงกรี๊ดเป็นระยะ เนื่องจากวันนั้นขายซีดี ที่มีผลิตแคระด้วย เราคิดว่าจะซื้อแค่ 1 แผ่น แต่น้องสาวเราผู้ซึ่งไม่ใช่นุชมาด้วย น้องบอกให้เราซื้อ 7 แผ่นเลย ถ้าได้ซ้ำจะไปเดินแลกให้ น้องบอกถ้าหมดเราจะเสียใจทีหลัง เราเชื่อน้อง ซื้อ 7 แผ่น มีซ้ำแค่ 2 แผ่น น้องสาวเราไปเดินแลกกับนุช ๆ มา มีน้อง ที่ฝากเราซื้อซีดีด้วย ส่วนซีดีที่เราได้มาเราเอามาให้น้อง ๆ ที่เรือนอเมริกา เพราะใครจะเก็บไว้ฟัง 7 แผ่น แต่เราเก็บผลิตแคระไว้ เราใช้เวลาอยู่ที่นี่พอสมควร นั่งมองดูบรรยากาศสนุกดี ช่วยนุชลุ้นซีดี ช่วยแลกให้น้อง ๆ

โปรแกรมการกลับไทย
บอกได้เลยว่าเราบินกลับเพื่อดูคอนผลิตอย่างเดียว เราไม่ได้วางโปรแกรมไปที่ไหนมาก รอดูตารางผลิตอย่างเดียว  เราลาพัก 4 อาทิตย์ เพราะตอนที่จองตั๋ว รู้จากที่ผลิตบอกใบ้แค่นั้น เลยต้องบวกหน้า บวกหลัง เผื่อพลาด เรากลับมาผลิตก็ต้องเก็บตัวเพื่อซ้อมคอน ไม่มีงานเลย เราวางแผนชีวิตเราคร่าว ๆ ว่าจะขึ้นเชียงใหม่ 28 เมษา พอตารางงานออก อยากจะกรีดร้อง ผลิตมีงานโออิชิที่เชียงใหม่พอดี เราวางแผนว่า จบงานคอน อย่างน้อยเราก็คงตามได้อีก 2 งาน ที่เชียงใหม่ กับ นครสวรรค์ งานที่สงขลาไม่ได้ไปเพราะใกล้วันเดินทางกลับ มองในแง่ดี อย่างน้อยก็ 2 วันแต่ 6 สถานที่ ดีกว่าไม่ได้ตามผลิตเลย


งานคอน
ก่อนหน้างานคอน เราเห็นในทวิต ว่ามีเหมือนงานกาชาดมาแจกของกันด้วย เราก็เตรียมของเล็ก ๆ น้อย ๆ มาเหมือนกัน กระเป๋าผ้าเราสั่งน้องนุชที่ขายในตลาดนุช ของอย่างอื่นเราเอามาจากอเมริกา มีของปน ๆ  ไป เราเลยทำฉลากมาแจกหน้างาน เราแจกของวันแรก รวมทั้งเรายังเอาหนังสือ the standard กับ Hamberger มาแจกนุชภูธรด้วย  เรามาถึงงานบ่าย 2 เพื่อมาเอา Photobook หน้างาน นุชมาถึงกันเร็วมาก นั่งกันตามทาง เราตื่นเต้นมาก อยากจะเดินไปเอาของแจกบ้าง แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

พอเราได้ Photobook เราต้องหาที่นั่งให้เป็นหลัก เพราะว่าเรานัดนุชภูธรให้มาเอาหนังสือกับเรา นัดนุชมาเอาบัตรคอนที่นุช L.A. ซื้อแล้วมาไม่ได้ พอได้เวลาเราก็ไปยืนแจกของที่หน้าประตู เชื่อหรือไม่ นุชSweden จับได้รางวัลที่ 1 เราบ่นกระปิดประปอดกลัวหาว่าเตี๊ยมกัน  นุช Sweden ยังได้ขึ้นจอวันเสาร์ แล้วได้รูปที่ถ่ายกับผลิตกลับบ้านด้วย น้องพกแต้มมาเต็ม ๆ


บรรยากาศงานคอน
เราขอบอกว่าคุ้มมาก ๆ ที่บินกลับมาดูคอน  คอนสนุกมาก  ทำให้เห็นความสามารถของผลิต เรานั่งมองนิ่งมาก ๆ เพราะถ้าขยับ หัวเราก็ขยับด้วย กลัวภาพจำตอนที่มองผลิตจะสั่น จะเบลอ คือหัวเราต้องนิ่งเพราะตาเราบันทึกภาพไว้ ถ้าใครแอบเห็นว่าพวกเราทำไมไม่ขยับ ทำไมไม่ค่อยเต้นแรง เพราะเหตุนี้ หาได้กลัวหัวเข่าเสื่อมไม่  เวลาเราเจอผลิตแทบจะไม่ได้ถ่ายภาพผลิตเลย เพราะฝีมือเราไม่ต่างจากผลิตนัก พูดผิดฝีมือถ่ายภาพเราดีกว่าผลิตนิดหน่อย  แต่เราไม่อยากมองผลิตจากเลนส์ หรือ หน้าจอ อีกแล้ว เพราะเราหาโอกาสยากเหลือเกินที่จะได้เห็นตัวจริงผลิต เราจึงต้องบันทึกภาพไว้ด้วยสายตา กับ สมองให้มากที่สุด รูปไปขอสูบจากเรือนช่างภาพได้ ถ่ายสวยกว่าเราเยอะ

เราเจอคุณแม่ กับ คุณพ่อ ของผลิตที่คอนด้วย เรามีโอกาสบอกท่านทั้ง 2 ว่าเราตั้งใจบินมาเพื่อมาดูคอน ทั้งคุณพ่อ และ คุณแม่ขอบคุณ ที่เอ็นดูลูกชายของท่าน เราไม่แปลกใจเลยที่ผลิตเป็นอย่างนี้ เพราะมีคุณพ่อ คุณแม่ที่น่ารักมาก ๆ จะมีใครมั้ยมาคอยขอบคุณแฟน ๆ อยู่ที่งานคอน ท่านทั้ง 2 ดูเป็นกันเองกับนุชทุกคน แถวถ่ายรูปกับท่านยาวมาก