มีเพื่อนคนหนึ่ง ปากกัดตีนถีบ ส่งลูกจบมหาวิทยาลัย จบแล้วก็บวชให้พ่อแม่ ได้งานทำก็แบ่งเงินให้แม่ รวมทั้งงานพิเศษ ญาติพี่น้องหลายคน ลูกเรียนไม่จบ ติดยา ไม่ทำงาน มาสารภาพกับเธอว่า เธอเลี้ยงลูกได้ดีนะขอโทษด้วยที่แต่ก่อนเคยดูถูกลูกเธอไว้ว่าจะไปได้แค่ไหน คิดว่าเป็นเพราะเธอกรอกหูพร่ำสอน ชวนลูกไปวัดไปวา ลูกก็เลยกตัญญู ไม่สูบบุหร่ เพราะว่าคิดถึงคำแม่

ขณะที่แม่บางคน ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับลูก ไม่คิดจะขอลูก เวลาลูกเรียนจบ หาเงินได้ก็ใช้เงินกินเที่ยวแบบไม่ต้องมีอะไรรับผิดชอบ พอมีเมีย แม่ก็ไม่อยู่ในสายตา

อีกราย สามีเป็นข้าราชการชั้นสูง รวยมาก ขายที่ทีได้หลายสิบล้าน มีเมียก็เบื่อขี้หน้ากัน วันๆไม่คุยกัน ต่างคนต่างอยู่ เมียก็เป้นปแม่บ้านมานาน ไม่มีรายได้อะไร สามีก็โยนให้เกดือนละหมื่น จะมีตรุษ มีสาตร เจ็บไข้ได้ป่วยก้ให้แค่นั้นนะ ไม่ต้องขอเพิ่ม โชคดีว่ามีลูกสามสามคน ให้เงินแม่เดือนละหมื่นต่อคน เลยรอดตัวไป