สวัสดีค่ะเราอยากมาระบายแชร์ประสบการณ์ชีวิตการทำงาน คือเราอายุ20กว่า แล้วเพิ่งได้ทำงานประจำแบบจริงจังจริงๆ เราทำงานได้เงินแต่ละเดือน15000-20000 เราทำงานในที่ร่มแต่งตัวขั้นดูดีนิดนึงเพราะคนอื่นแต่งดูดีกว่า555
คือแค่อยากมาลองแชร์ความคิดเกี่ยวกับการทำงานแล้วได้เงิน15000-20000/เดือน อย่างเราได้เต็มที่15000เพราะเราไม่ได้จบป.ตรีสำหรับเราเงิน15000เยอะมากนะเเล้วเราไม่ค่อยใช้จ่ายอะไรหรอกแต่พอทำงานไปเรื่อยๆอยู่ในสังคมทำงานที่ดูดีแต่จริงๆแล้วโหดมากไปทำงานเข้างาน7.10กลับบ้านทุ่มกว่าๆทุกวันแล้วในหนึ่งวันมักจะเจอแต่เรื่องดีๆทั้งนั้นต้องมานั่งฟังคนนู่นด่าคนนี่ ขอบอกไว้ก่อนเราเป็นคนคุยได้หมดเฮฮาร่าเริงแต่มาทำงานที่นี่ไม่ค่อยได้พูดกับใครเลยไม่ใช่หยิ่งนะแต่วันหนึ่งไม่ค่อยได้เจอใครพักกินข้าว20นาทีก็ต้องรีบกินรีบไปทำงานตัวเองกันต่อ คือเราก็รู้แหละว่ามาทำงานก็ต้องมีพูดถึงคนอื่นกันบ้างแหละแต่มาทำที่นี่ถ้ามีเวลาว่างก็นั่งจับกลุ่มพูดกันต่อซึ่งบ้างทีเราก็แค่เดินผ่านหรือมั้ยถ้านั่งอยู่ในกลุ่มก็จะลุกออกมาถามว่าเราเคยนินทาคนอื่นมั้ย เคยเหมือนกันแหละแต่มาทำงานที่นี่ต้องนิ่งต้องระวังเรื่องการพูดมากถ้าไม่ระวังก็พลาด แถมวันๆนึงทำงานตัวเองไม่พอก็ทำของคนอื่นอีกบ้างทีงานตัวเองไม่เสร็จก็ต้องทำให้คนอื่นก่อนคือปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะเขาเป็นหัวหน้าพอบอกขอทำของตัวเองก่อนก็ไม่ได้มองจิกพูดประชดไปอีกอยากด่ามากนะแต่ทำไม่ได้เพราะเขาเป็นเหมือนเลขาเจ้าของที่ทำงานถ้าเขาไปฟ้องเราก็โดนอีกเพราะเขาแก่กว่าทำงานมานานกว่าซึ่งมันติดตรงนี้ที่เราต้องแบบเคารพเขา บางครั้งก็โดนเจ้าที่ทำงานด่าในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องมีวันนึงเราไม่ได้เปิดประตูรถให้เขาเพราะเรายืนทำงานซึ่งไม่ได้สังเกตเห็นเขาก็เรียกเราไปตำหนิห่าว่าไม่มีน้ำใจต่อคนในที่ทำงานพูดทำนองว่าเหมือนโรงเรียนกับพ่อแม่ไม่เคยสอนมาหรือไงแต่พูดในแบบผู้ดีอ่ะคือตอนนั้นแบบเลือดขึ้นหน้ามากแต่ทำได้แค่พูดว่าขอโทษค่ะหนูไม่ทันสังเกตเห็นคือมันจุกเว้ยคือแบบเขาก็เห็นเราทำงานหันหลังให้อยู่อ่ะเขาน่าจะคิดว่าเราไม่ว่างแต่อันนี้เขาว่ามาถึงพ่อแม่คือแมร่งเฟลมากบางวันต้องเจอพวกหัวหน้าวันๆแมร่งมีหลายอารมณ์ชิบห-ย แล้วคิดดูเจออะไรแบบนี้ทุกวันโครตแย่เราทำงานเต็มที่มากนะแเพราะนี้คืองานแรกของเรา คือแบบต้องอดทนต้องฝืนยิ้มตลอดเงิน15000ยังเอาความสุขกลับมาไม่ได้เลย
ได้เงินเดือน 15000-20000 แต่ความรู้สึกที่เสียไปมากกว่าเงินเดือน
คือแค่อยากมาลองแชร์ความคิดเกี่ยวกับการทำงานแล้วได้เงิน15000-20000/เดือน อย่างเราได้เต็มที่15000เพราะเราไม่ได้จบป.ตรีสำหรับเราเงิน15000เยอะมากนะเเล้วเราไม่ค่อยใช้จ่ายอะไรหรอกแต่พอทำงานไปเรื่อยๆอยู่ในสังคมทำงานที่ดูดีแต่จริงๆแล้วโหดมากไปทำงานเข้างาน7.10กลับบ้านทุ่มกว่าๆทุกวันแล้วในหนึ่งวันมักจะเจอแต่เรื่องดีๆทั้งนั้นต้องมานั่งฟังคนนู่นด่าคนนี่ ขอบอกไว้ก่อนเราเป็นคนคุยได้หมดเฮฮาร่าเริงแต่มาทำงานที่นี่ไม่ค่อยได้พูดกับใครเลยไม่ใช่หยิ่งนะแต่วันหนึ่งไม่ค่อยได้เจอใครพักกินข้าว20นาทีก็ต้องรีบกินรีบไปทำงานตัวเองกันต่อ คือเราก็รู้แหละว่ามาทำงานก็ต้องมีพูดถึงคนอื่นกันบ้างแหละแต่มาทำที่นี่ถ้ามีเวลาว่างก็นั่งจับกลุ่มพูดกันต่อซึ่งบ้างทีเราก็แค่เดินผ่านหรือมั้ยถ้านั่งอยู่ในกลุ่มก็จะลุกออกมาถามว่าเราเคยนินทาคนอื่นมั้ย เคยเหมือนกันแหละแต่มาทำงานที่นี่ต้องนิ่งต้องระวังเรื่องการพูดมากถ้าไม่ระวังก็พลาด แถมวันๆนึงทำงานตัวเองไม่พอก็ทำของคนอื่นอีกบ้างทีงานตัวเองไม่เสร็จก็ต้องทำให้คนอื่นก่อนคือปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะเขาเป็นหัวหน้าพอบอกขอทำของตัวเองก่อนก็ไม่ได้มองจิกพูดประชดไปอีกอยากด่ามากนะแต่ทำไม่ได้เพราะเขาเป็นเหมือนเลขาเจ้าของที่ทำงานถ้าเขาไปฟ้องเราก็โดนอีกเพราะเขาแก่กว่าทำงานมานานกว่าซึ่งมันติดตรงนี้ที่เราต้องแบบเคารพเขา บางครั้งก็โดนเจ้าที่ทำงานด่าในเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องมีวันนึงเราไม่ได้เปิดประตูรถให้เขาเพราะเรายืนทำงานซึ่งไม่ได้สังเกตเห็นเขาก็เรียกเราไปตำหนิห่าว่าไม่มีน้ำใจต่อคนในที่ทำงานพูดทำนองว่าเหมือนโรงเรียนกับพ่อแม่ไม่เคยสอนมาหรือไงแต่พูดในแบบผู้ดีอ่ะคือตอนนั้นแบบเลือดขึ้นหน้ามากแต่ทำได้แค่พูดว่าขอโทษค่ะหนูไม่ทันสังเกตเห็นคือมันจุกเว้ยคือแบบเขาก็เห็นเราทำงานหันหลังให้อยู่อ่ะเขาน่าจะคิดว่าเราไม่ว่างแต่อันนี้เขาว่ามาถึงพ่อแม่คือแมร่งเฟลมากบางวันต้องเจอพวกหัวหน้าวันๆแมร่งมีหลายอารมณ์ชิบห-ย แล้วคิดดูเจออะไรแบบนี้ทุกวันโครตแย่เราทำงานเต็มที่มากนะแเพราะนี้คืองานแรกของเรา คือแบบต้องอดทนต้องฝืนยิ้มตลอดเงิน15000ยังเอาความสุขกลับมาไม่ได้เลย