ชีวิตดี๊ดี ในวันเสาร์แบบนี้ คงไม่มีอะไรจะพูดมากมาย
ส่วนใหญ่ จะพูดเรื่องเบา ไม่อยากยุ่งเรื่องชาวบ้านละ
ยิ่งยุ่ง ก็ยิ่งเหมือนเอาขาข้างนึง ยื่นไปบน สน.ละ

ถ้ายังไม่หยุด ยังฝืนไปยุ่ง ก็คงถึงคราวนิ้วดำกันบ้างละ
ถึงเกียนจะ นิยมมาม่า จะชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน
แต่การเดินขึ้น สน. มันไม่ไช่เรื่องสนุกหรอกนะ

ที่สำคัญ อายโจทย์อีกต่างหาก กลายเป็นว่า วันที่เราไล่ด่า
เราสะใจ แต่มาวันนี้ เรากำลังจะซวยโดยไม่รู้ตัวใครจะไปรู้
ว่าการที่เราไล่บดขยี้อย่างเมามัน ผู้เสียหายเค้าไม่ล้อเล่น
เค้าไม่ขำเหมือนเรา ไม่เฮฮาเหมือนเพื่อนสมาชิก เค้าเล่น
งานทางกฎหมายเลย

ก็อยากจะขอฝากเพื่อนสมาชิกว่า อย่าไปทำร้ายใครด้วย
คำพูดให้มากนัก แซวพอหอมปาก เล่นพอหอมคอ เมื่อรู้ว่า
โพสท์หนักไป ด่าแรงไป การขอโทษตั้งแต่แรก ก็อาจจะ
หยุดความเสียหายได้เร็วครับ

ถ้ามีเงินพอ มีเวลามากมาย ขึ้นศาลไม่เดือดร้อน จ่ายค่าปรับ
ขนหน้าแข้งไม่ร่วง ก็ไม่เป็นไร เต็มที่ก็เสียฟอร์ม

แต่กับคนที่ไม่มีเวลาเดินขึ้นลง สน. ไม่มีเงินทองจะจ่ายค่า
เสียหาย ได้แต่ร้องอ้อนวอนให้เห็นใจเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการ

เกียนแนะนำว่า รีบติดต่อโจทย์ ครับ ผ่อนหนักเป็นเบาได้
ยุติปันหาได้ หยุดการฟ้องร้องได้ ทำไปเถอะครับ

ถึงแม้จะเสียหน้า เสียฟอร์ม ก็ไม่ต้องไปสนใจครับ
เต็มที่ ก็อวตาลเป็นคนอื่น มาแนวใหม่ เปลี่ยนตัวตนใหม่

แค่นี ก็สนุกกับ รดน. ได้ไปอีกนานครับ
ยังเป็นห่วงเพื่อนสมาชิกทุกคนครับ คดีก็คงไปไกลเกินกว่า
จะขอร้องให้เลิกแล้วต่อกัน เพราะเรื่องที่ฟ้องร้อง ส่วนใหญ่
ก็เป็นการฟ้องร้องในเรื่องส่วนตัว ฟ้องร้องเพื่อรักษาชื่อเสียงครับ

ถ้าเป็นเรื่องด่ากันในบอร์ด ด่าสติปัญญา ด่าความคิดความอ่าน ด่าการอวย ด่าการอวด แล้วถูกฟ้อง

เกียนว่า คงไม่มีเพื่อนสมาชิกคนใด จะมาฟ้องร้องครับ
มีแต่เรื่องส่วนตัวทั้งนั่นละ ที่ทำให้ทุกอย่างไปไกลมากจริงๆ

ปอลอ.พึ่งกลับมาจากสามย่าน เบื่อโจ๊กละ คนต่อคิวเยอะ
เลยเดินมากินข้าวหมูแดง และซื้อขนมถ้วยกลับบ้านครับ