ชีวิตต้องอยู่กับคนที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างไข่ในหิน กลัวเหนื่อย กลัวสกปรก กลัวลำบาก ตำหนิติเตียนไม่ได้ เวลามีปัญหามักใช้อารมณ์และน้ำเสียงที่รุนแรง แถมยังขี้งก มีลูกด้วยกัน 1 คนในวัยอนุบาล ทุกวันนี้เหนื่อยใจค่ะ น้ำตาตกใน อยากขอกำลังใจและวิธีทำใจจากคนที่มีประสบการณ์หน่อยได้มั้ยคะ