เรามีแฟนที่คบมาได้ 7 เดือนค่ะ แต่ช่วงคุยคือคุยกันมาเป็นปีแล้ว ต่างคนก็สนิทกันมาก่อนเพราะเขาเป็นรุ่นพี่ส่วนเราเป็นรุ่นน้องคณะเดียวกันค่ะ คบกันตอนปีหนึ่งเทอมสอง เราเป็นคนตัดสินใจคบเองเพราะว่ามันรู้สึกค้างคาใจมากๆ ที่เรามาหึงคนที่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันเนี่ยนะ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ต้องขอบอกก่อนเลยนะคะว่าแฟนเราเป็นผญ.)

เหตุที่คบกันเพราะเราก็รู้สึกดีกับเขา แล้วก็ไม่ชอบเวลาที่เห็นรูปเขากับแฟนเก่า หรือไม่ชอบเวลาเขาอยู่กับผญ.คนอื่นด้วย ง่ายๆก็คือหึงนั่นแหละค่ะ5555

เราอยู่ด้วยกันตลอดเลยจนป้าหอคิดว่าเป็นรูมเมทกัน กินข้าวกัน นอนห้องเดียวกัน เที่ยวก็เที่ยวกันตั้งแต่ยังไม่คบกันแล้วค่ะ(ช่วงคุยกันหลังๆ)

คบกันก็มีทะเลาะกันบ้าง ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนที่ชวนทะเลาะมากกว่า แล้วเขาจะเป็นคนที่ยอมตลอด แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยที่การที่คุยกันดีๆ เขาแนะนำให้เราใจเย็นลงบ้าง เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่เป็นเพราะเขาไม่ค่อยใส่ใจเราอ่ะค่ะ
เขาเป็นคนที่คิดน้อย(แบบไม่ค่อยใส่ใจอะไรมาก)จนมากไปอ่ะ ว่าถ้าทำแบบนี้(อยู่กับผญ.คนอื่น)เราจะรู้สึกยังไง แล้วเราก็เป็นคนคิดมากกกกๆ อยู่แล้วด้วย

เช่นแบบ เราชอบไปดูเฟสเก่าๆของเขาก็เจอว่าในกลุ่มเพื่อนสนิทเขามีคนที่เขาเคยแอบชอบมาก่อน เราก็หงุดหงิดๆ แล้วก็พาลใส่ กลายเป็นไม่ชอบเพื่อนคนนั้นของเขาไปด้วยเลย หลักๆที่ทะเลาะกันเพราะเรื่องหึงด้วยเหมือนกันค่ะ

แต่เราก็เอามาคิดดูว่าแฟนเราเป็นผญ.จะไม่ให้มีเพื่อนเป็นผญ.รึไงวะ ก็เลยค่อยๆปรับเรื่องนี้ไปค่ะ

พอมาช่วงขึ้นปีสองช่วงรับน้องนี่แหละ เราต้องทำงานรับน้องของคณะที่มันหนักมากๆ ประชุมทีสี่ห้าทุ่ม แล้วต้องดูแลน้องๆช่วงกลางวันด้วย ทำให้ช่วง3สัปดาห์เดือนก.คนี่เป็นช่วงที่นรกมากสำหรับเรา55555
ความรู้สึกที่เราจะพูดถึงคือ สับสนระหว่างหมดรัก เบื่อ หรือเราเป็นอะไรกันแน่

วันที่1

เรากับแฟนก็อยู่ด้วยกันตลอดเหมือนเดิม กินข้าว นอน เล่นเกม พอมาวันนึง ช่วงวันเข้าพรรษาเราก็เข้าสู่วันเมนส์มา ตอนกลางวันนี่ยังดีๆเลยนะคะ ซ้อนสันทนาการปกติจนเหนื่อย

มันมีแวบนึงเข้ามาในหัวว่า ทำไมเราไม่มีความสุขเลยวะ ทั้งๆที่เราอยู่กะแฟน แล้วก็เกิดความคิดว่าอยากเลิก ขึ้นมาอ่ะค่ะ เราก็คิดในแง่ดีว่าคงเป็นอารมณ์แปรปรวนช่วงเป็นเมนส์มั้ง

ทั้งๆที่เมื่อก่อนเรากล้าบอกรักเขาได้โดยไม่ได้คิดมากอะไรเลย แต่พอมาวันนี้เรากลับพูดไม่ได้ว่าเรารักเขา โถ่ พิมพ์แล้วจะร้องไห้เลยค่ะ 55555

หลังจากนี้คือการแก้ปัญหาเบื้องต้นของแฟนเรากับเรา

วันนั้นเลยมานั่งคุยกันแล้วตกลงกันค่ะว่าจะทำยังไงดีกับความรู้สึกนี้ พาลไปถึงโรคซึมเศร้า(เพราะเรามีอาการคล้ายซึมเศร้าอยู่แล้ว)
ผลสรุปขั้นต้นคือ เรากับแฟนเดาว่าเราอาจจะเบื่อ วันต่อมาเขาเลยพาเราไปเที่ยวค่ะ ก็เปลี่ยนบรรยากาศทั่วไป แต่พอวันนั้นจริงๆก็มีซ้อมสันทนาการ พอไปถึงที่เที่ยวเรากินไอศกรีมได้ถ้วยเดียวก็อยากกลับละค่ะ เลยกลับหอกันไปเลย
ถึงหอก็ร้องไห้แล้วหลับในอ้อมแขนเขา วันนั้นสรุปว่าเราอาจจะเหนื่อยเกินไปเลยรู้สึกแบบนั้นหรือเปล่า

มันมีเหตุการณ์นึงที่เขาถามว่า เธอเบื่อเรามั้ย พอเราจะพูดคำว่าเบื่อเราก็ร้องไห้กลางร้านไอศกรีมเลย

วันที่2

วันต่อมาคือเราตัดสินใจไปทำบุญกันแล้วต่อด้วยเที่ยวห้างค่ะ วันนั้นปกติมากๆ รู้สึกมีความสุขเหมือนเดิม เราแทบจำความรู้สึกที่เคยเป็นเมื่อวานไม่ได้เลย แต่พอมาตอนบ่ายที่แฟนเราอยากกิน Mc (ฟาสฟู้ดนะคะไม่ใช่กางเกงยีนส์) ด้วยความที่เราไม่อยากกินแต่เราไม่อยากพูดเพราะกลัวแฟนเราจะไม่กิน (แฟนเป็นคนยอมเรามาก)

อยู่ดีๆก็เหม่อลอยแล้วอารมณ์ก็Downเลยค่ะ ความรู้สึกว่าอยากเลิกมันกลับมาอีกแล้วววว ที่เราพูดถึงกินแม็คคือ เราเดาเองว่าเป็นเพราะเราเกิดความไม่ชอบหรือขัดใจหรือเปล่าเลยพาลเอาอารมณ์อื่นมาด้วย  

พอจะกลับหอก็เรียกรถกลับเราคุยกันตามทางรถ เราคุยไปร้องไห้ไปเราบอกว่าเราไม่อยากเลิกกับแฟน แต่ทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้
ตอนกลางคืนเราร้องไห้กับเขาอารมณ์เหมือนพรั่งพรูความรู้สึกออกมา สุดท้ายเลยลองแยกกันนอนดูค่ะ เผื่อจะคิดอะไรได้บ้าง ตอนเก็บเสื้อผ้าก็ร้องไห้หนักมากเหมือนเลิกกัน
คืนนั้นเป็นคืนที่ทรมานมากค่ะ นอนไม่หลับ ร้องไห้ เลื่อนเฟสเจอประโยคอะไรก็หวั่นไหวร้องไห้ไปหมด เหมือนเราไม่อยากเลิกกับเขาเลย เราคิดถึงเขามากๆ แต่ในใจมันก็มีอีกขั้วนึงที่บอกว่าเราอยากเลิกกับเขาเหลือเกิน

แล้วเราจะชอบร้องไห้ตอนเราคิดว่าเราเบื่อหรือเราไม่รักเขาแล้วประมาณนี้อ่ะค่ะ

วันที่ 3

วันนี้เราอยากพักอยู่กับตัวเองค่ะ ผลคือร้องไห้ทั้งวัน มันมีช่วงที่เขาทักมาแล้วถามว่าไปกินข้าวด้วยกันมั้ย เราก็บอกว่าไม่อยากออกไป พอเรามาคิดแล้วมันเหมือนข้ออ้างมากกว่า เราไม่ค่อยอยากเจอเขาเลยอ่ะค่ะ กลัวความรู้สึกนั้นมันจะกลับมาอีก สุดท้ายเขาก็มาหาเราที่หอ แล้วร่างกายเราก็ไปเองเลยค่ะ กอดเขาแน่นมากเหมือนไม่ได้เจอกันนาน มันทรมานมากๆ ที่ไม่ได้เจอเขา เราคิดถึงเขา แต่ไม่อยากเจอเขา งงมั้ยคะ งง แล้วก็แยกกันอีกเพราะเขาต้องไปทำงาน

ตอนเย็นเราเลยไปเยี่ยมเขาที่คณะที่เขาทำงานอยู่ ตอนเลิกงานเรากะเขาก็คุยกันถึงความรู้สึกของเราวันนี้ พอเขาพูดว่าเราเหนื่อยเท่านั้นแหละ เราก็เริ่มโล่ฃใจ คงเป็นเพราะเหนื่อยจริงๆ บ่อยๆเข้าเขาเหมือนจะยัดเยียดให้เราเหยื่อยยังไงก็ไม่รู้ เขาก็รู้ตัวแล้วขอโทษเรา พอเป็นแบบนั้นเราเลยรู้สึกสับสนขึ้นมาอีกแล้ว คืนนั้นแยกกันนอนเหมือนเดิมค่ะ

วันที่4

วันนี้วันที่เราต้องไปทำงานจิตอาสาที่คณะ ขุดคลองเหนื่อยสุด55555 วันนี้เรากลับมานอนกับแฟนปกติเพราะคิดว่าน่าจะหายแล้ว แต่ก็ยังมีความรู้สึกนั้นเป็นพักๆนะคะ

วันที่5

วันนี้เราต้องพาแฟนไปรพ.ค่ะ เพราะแฟนเอ็นข้อเท้าฉีก ก็เรื่อยๆเลยค่ะ ตอนแรกกะไปกินหมูกระทะกัน แต่พอมีความรู้สึกแทรกมาแว้บๆเราเลยไม่ค่อยอยากกิน แต่ก็ไปค่ะเพราะเราได้พูดไว้แล้วว่ากินยังไงก็ต้องกิน ตอนกลางคืนเลยตัดสินใจแยกกันนอนอีกครั้งนึง (เราร้องไห้อีกแล้ว55555)
เราคุยกับเขาในแชทก่อนนอนว่าเราอยากอยู่กับเขามาก เมื่อไหร่เราจะหายซักที เขาให้กำลังใจเราตลอดค่ะ พยายามอยู่คุยกันกับเรา ความรู้สึกเราเหมือนแบกอะไรไว้ในอกเลย มันกระวนกระวายใจที่ได้อยู่กับเขา

เราจะชอบน้ำตาซึมหรือร้องไห้เวลาเราพูดหรือนึกถึงว่าเราไม่ได้รักเขาแล้วอ่ะค่ะ

วันที่6

วันนี้หายเป็นเมนส์สนิทแล้วค่ะ55555 เราลางานเพราะสภาพร่างกายกับจิตใจเราไม่ไหวแล้ว ขอพักเลยละกัน ตอนเย็นเราก็ดีขึ้นค่ะ ออกไปหาเพื่อน แล้วก็เจอแฟนเราคุยกับเราปกติ เย็นนี้ก็อยู่กับเพื่อนได้คุยกับเพื่อนบ้าง เพื่อนก็แนะนำว่า ลองห่างกันซักพักมั้ย เพราะเราอยู่กับเขาตลอดเลย เพื่อนของแฟนเราก็แนะนำให้ห่างกันซักพักนะคะ แบบอยู่กับเพื่อนบ้าง แยกกันนอน ไรงี้อ่ะค่ะ

แทบทุกคนเลยค่ะที่แนะนำว่าลองห่างกันซักพัก แต่พอห่างแล้วเราก็คิดถึงเขาอ่ะค่ะ อยากเจอ พอได้ก็มีความรู้สึกกระวนกระวายใจ อยากถอยออกมาซะงั้น

วันที่ 7 วันปัจจุบัน

วันนี้เรากลับมาทำกิจกรรมที่คณะตามปกติค่ะ เราได้ลองดูกระทู้พันทิปหรือเว็บอื่นๆที่แบบสงสัยว่าหมดรักหรือเปล่า เราอ่านไปเยอะเลยค่ะ แต่มันก็ยังไม่ใช่ทั้งหมดแล้วรู้สึกว่ามันยังไม่ใช่คำตอบของเราเลย วันนี้ก็ไม่ได้มีความรู้สึกที่ดุเดือดหรือพุ่งพล่านมาก5555 แต่ก็ยังมีแอบคิดบ้างบางเวลาค่ะ


พิมพ์มาตั้งนาน5555 สรุปคือ เราจะชอบร้องไห้ตอนเราคิดว่าเราเบื่อหรือเราไม่รักเขาแล้ว เรากลัวว่าเราจะไม่รักเขาแล้ว แต่ในใจมันชอบคิดว่าเราหมดรักแล้วอ่ะค่ะ แล้วเราก็ไม่อยากเลิกเลยเรายังอยากอยู่กับเขานานๆ แล้วยังอยากใช้ชีวิตที่มีเขาในอนาคตอยู่ บางทีก็คิดแบบตรงกันข้ามเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือไม่อยากอยู่ด้วย อยากอยู่คนเดียว นึกภาพอยู่ด้วยกันในอนาคตไม่ออก

เราหมดรักแล้วหรือยัง หรือว่าเราเบื่อกันแน่ เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงดี หรือทำให้ความสัมพันธ์ของเราไปในทางไหนดี ถ้าเบื่อเราไม่รู้ว่าจะแก้ยังไง หรือถ้าหมดรักเราจะทำยังไงให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมที เราไม่อยากเลิกกับเขาเลยค่ะ ขอความกรุณาด้วยนะคะ