มีใครเปนแบบเรามั้ยอะ สมมติมีเรื่องน่าดีใจแล้วเราแสดงหน้าตาหรือท่าทางดีใจคนอื่นก็จะพูดกันว่าดูสิเราดีใจใหญ่เลย หรือเวลาคิดอะไรทำอะไรแล้วเพื่อนก็ชอบบอกว่ากุว่าละ ว่ามุงต้องคิดแบบนี้ทำแบบนี้ แบบเราไม่ชอบให้ใครมารู้ทันอะ เราเลยกลายเป็นต้องทำเป็นไม่รู้สึกอะไรตลอดเวลา จะได้ไม่มีคนมาบอกว่าเราเปนยังไง รู้สึกไม่อยากให้ใครมารู้จักนิสัยเราจริงๆด้วย มันเปนเพราะอะไรอ่า แล้วหลังๆเริ่มรู้สึกเก็บตัวอะ ไม่ชอบให้ใครมารู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ กำลังคิดอะไรอยู่ รู้สึกอะไรอยู่ เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนเราก็เฉยกับทุกอย่างเลยทั้งที่ในใจตื่นเต้นมาก มันเป็นความรู้สึกแบบ กลัวคำพูดที่ว่าแค่นี้ตื่นเต้นเหรอ ไม่เคยเจอเหรอ แค่นี้ต้องถ่ายรูปด้วยเหรอ เลยต้องทำเป็นเฉยๆ เรารู้สึกแย่มากๆไม่อยากเปนแบบนี้ อยากแสดงออกให้มากกว่านี้แต่ไม่ชอบเวลาคนมาวิจารณ์การกระทำเราอะมันเสียความมั่นใจมากๆ ละต่อให้อธิบายเค้าก็ไม่เข้าใจ เราเลยเริ่มรู้สึกว่ามีปัญหาการเข้าสังคมแล้ว เวลาคุยกับคนแปลกหน้าก้ไม่กล้ามองหน้า ก้มหน้าตลอด เวลาพูดก็ต้องหัวเราะตลอดเหมือนไม่มั่นใจในสิ่งที่ตัวเองพูดอะกลัวพูดผิดหรือทำให้เค้าโกรธแบบไม่ตั้งใจ