เรื่องมีอยู่ว่า เราแต่งงานกับสามี มีลูกด้วยกัน1คน  ทะเลาะกันบ่อยมาก สามีเป็นคนโมโหร้ายค่ะ บ้านเขาเป็นแบบนี้กันเกือบทุกคน เราอยู่บ้านสามีค่ะ  สามีเป็นคนที่เรื่องเล็กแค่ไหนก็เหวี่ยงได้หมด ตอนเป็นแฟนกันเขาดูแลเราดีมาก รักเรามากเพิ่งมาแสดงออกตอนเราย้ายมาอยู่บ้านเขาค่ะ อยู่ด้วยกันมา4ปี เวลาที่ไม่พอใจหรือเรากำลังทำอะไรอยู่ถ้าเขาเรียกเราไม่ได้ยิเขาจะชอบด่าเราเสียงดังคำพูดที่เขาใช้ก็เจ็บมากจนบางครั้งเราคิดว่าเขาเกลียดเราด้วยซ้ำ แต่ผ่านไปสักพักเขาใจเย็นลงเขาก็ดี กลับมาขอโทษ แต่เราค่อนข้างอึดอัดมากเวลาที่เขาโมโหเขาชอบทำลายข้าวของ ล่าสุดเขาเอารถเราไปปีนฟุตบาทเราก็บ่นเขา เขาโมโหทุบรถเรา  บางครั้งที่อะไรไม่ได้ดั่งใจและลูกก็งอแงด้วยเขาจะตะคอกและขว้างของใส่ลูกด้วยค่ะ เราฟ้องแม่เขาก็ไม่ได้แม่เขาจัดการเขาไม่ได้แม่เขาบอกให้เราเข้าใจ  เราใช้ความนิ่งและอดทนมาโดยตลอดแต่เขาก็ไม่ดีขึ้น จนกระทั่งวันหนึ่งที่ทะเลาะกันครั้งล่าสุด ปัญหาคือเราลืมปิดไฟห้องน้ำเพราะเรารีบ เขากลับมาถึงบ้านโมโหมาก ด่าเราไล่ให้เราออกจากบ้าน ด่าทอว่าพ่อแม่เราสั่งสอนมายังไง พร้อมดูถูกว่าครอบครัวเราไม่มีวันเลี้ยงลูกได้หรอก บ้านเขาฐานะดีกว่าค่ะ  เราเลยตัดสินใจบอกพ่อแม่เขาว่าเราขอกลับไปอยู่บ้าน เราทนไม่ไหวแล้ว เราทำงานไม่ได้เลย ผ่านไป1อาทิตย์เขามาง้อค่ะ แต่ระหว่างนั้นมีอีกคนเข้ามาเขาดีทุกอย่าง รับเราได้ทุกอย่าง ออกแนวสงสารเรามากกว่า คุยกันมาสัก 3เดือน แฟนเราก็ยังง้ออยู่เรื่อยๆแต่บางครั้งก็ยังลืมตัวด่าเราโมโหใส่เราอยู่ ส่วนพี่เขา เขาโทรหาเราแทบจะตลอดเวลา   แต่ติดที่เขามีทะเบียนสมรสกับภรรยา เราก็ยังไม่หย่ากับสามี  เขาชอบเรามากแต่เราไม่กล้าเรากลัวแฟนเราอาละวาด เราคิดถึงลูก และกลัวเขาไม่รักจริงเพราะเขาฐานะดี จนเขาขอให้ภรรยาเขามาช่วยยืนยันว่าเขากับภรรยาตอนนี้เป็นเพื่อนกัน แต่เขาก็อยู่บ้านเดียวกัน ภรรยาของเขาบอกกับเราว่าเขาอยู่ด้วยกันเพื่อลูกเท่านั้น แต่เขาสองคนสร้างอะไรมาด้วยกันเยอะมาก เรียกว่ารวยเลยก็ว่าได้ เขาแก่กว่าเรา 14 ปี เขาบอกกับเราว่าถ้าเรายอมหย่ากับสามีได้ เขาจะสร้างธุรกิจให้เราบริหาร และเขาจะดูแลจัดการให้ทุกอย่างลงทุนให้สร้างฐานะให้เราไม่ต้องทำงานประจำอีกแล้ว ช่วงที่เราแยกกันอยู่กับแฟน แฟนเราไม่ช่วยค่าใช้จ่ายลูกเลย เรารับเองหมดและเราก็ไม่ได้ขอ ทางพี่เขาช่วยเหลือเราทุกอย่าง เขากลัวเรามีคนอื่นมาก เขาค่อนข้างหึงเรามากเพราะงานเราต้องพบลูกค้าตลอด เราทำการตลาดค่ะ เจาะกลุ่มนักธุรกิจ ปกติเขางานยุ่งแต่ตั้งแต่คุยกับเราเขาสนใจเรื่องของเราตลอดเวลา เขากลัวเรากลับไปคืนดีกับแฟน เขากลัวเราใจอ่อน  เราก็เลยสับสนค่ะ ใจเราเอนเอียงมาทางเขาแต่เราก็ยังกลัว อีกใจเราก็สงสารแฟนที่เหมือนเขาจะพยายามปรับตัวแต่เขาคือพ่อของลูก ฉันน้ำตาไหลทุกครั้งที่ลูกถามหาเขา ควรทำยังไงดีคะ ไม่อยากเป็นบาป แต่ตอนนี้ทางบ้านแฟนมองเราว่าเราไม่มีความอดทนที่เราอดทนลูกเขาไม่ไหวและไม่คิดถึงลูกค่ะ เราขอหย่าแฟนไม่ยอมหย่าบอกว่าขอโอกาสปรับตัว  ตอนนี้ในความคิดเราเราก็ยังอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นถ้าเขาปรับอารมณ์ได้มันคงจะดี แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยทำได้ ก่อนนี้ทะเลาะกันเราให้อภัยเขาได้ตลอดแม้เขาจะพูดจาเหยียบย่ำดูถูกขนาดไหน แต่ครั้งล่าสุดเราลังเลค่ะอาจจะเพราะเรามีคนคุย มันจึงแตกต่างกันชัดเจน  เราคิดแต่เรื่องร้ายๆที่เขาทำกับเรา เราควรทำยังไงดีคะ