เพิ่งเข้าใจทำไมมีบ้านเคหาสน์แอนดริวในพันทิป และฉลวย แฟนคลับแอนดริว

ณ 30 กรกฎาคม 2561 ...เราโดนเสน่ห์ หมอรุจน์ รุจิโรจน์ ไปเต็มๆเหมือนที่โดน คุณไตรภพ  หมวดเจ๋ง พี่อาร์ม พี่อาทิจ  ต๋อง  คุณพญา  เฮียคิ้ม กฤษณ์ หมวดเจ๋ง ชานนท์ ชรัณ ชัชรัณ ...ป้ายยาให้ดูวนไป

จากตอนแรกไม่ชอบนางเอก ออกเสียงควบกล้ำไม่ชัด  สุดท้ายหลงรักน้องมิ้นท์ เป็น อารยา ที่ใช่มากๆ หุ่นสูงพอดีซบอก แอนดริว

ชอบความกวนเล็กๆของอารยา เช่น ไปเอาดอกบัวมาจากไหน -จากดอกบัวที่ขึ้น (ตอบหมอแบบนี้ก็ได้เหรอ!!55) กล้าเถียงกล้าถามเพื่อจุดยืนเรื่องแม่ - เอาปากกามาปารูปแม่น้อยทำไม (นี่ถ้านางรู้ว่า รูปแม่โดนหมอชกยับเยินจะเป็นไง555) กล้าปรับก่อนเพื่อคนที่รัก- ชั้นหัวเราะมีเสียงอย่างเธอไม่เป็น นางก็ลองแบบไม่มีเสียงจนหมออดเอ็นดูและสวมกอดนางไม่ได้ (เข้าใจคิดบท) .... จะไม่ลืมเรื่องนี้เลย ได้ความรู้สึกอิ่มเอม ตราตรึง ... ดีใจที่ตอบจบมีฉากหวานๆ หลายฉากไม่ตัดจบห้วนๆ แบบตอนหมอซึนบอกรัก และผลักออก

ที่สำคัญ ดอกจันทน์แปดดอก ********แอนดริวเกร้กสัน แสดงดีมากกกก!!!********

... แม้ไม่มีบทพูด แต่สายตาส่งข้อความตลอด เหมือนการสื่อสารด้วยสายตาเป็นส่วนนึงของบทหมอรุจ

นอกจากสายตา ยังมีภาษากายอื่นๆ แอนดริว รวบเอามาใช้สื่อสารหมด เช่น ลมหายใจหนักหน่วงบ่งบอกความต้องการภายในใจหมอรุจ ก่อนโน้มตัวลงไปจูบอารยา ในถ้ำ ถึงไม่มีการจูบจริง แต่เป็นเลิฟซีนที่ให้อารมณ์มากๆ

เสียงผ่อนลมหายใจหนัก เมื่ออารยาวิ่งหนีไป ก็ทำให้เน้นความรู้สึกหมอได้มากมายว่าผิดหวังและสับสนว่าจะหาทางทำไงต่อไปดี

ไหนจะการปาดอกไม้ลงน้ำ การปาเสื้อกาวน์ ตอนโกรธที่อารยามาตามไปช่วยภคินัย ภาษากายเหล่านี้ ช่วยเน้นอารมณ์ ตัวละครให้คนมีอารมณ์ร่วมได้มากกว่า และเสริมบทพูดให้ชัดเจนไปอีก

จากหน้าตึง คอตั้งตลอดทั้งเรื่อง การได้เห็นรอยยิ้มเล็กๆของหมอตอนจบ กลายเป็นรางวัลที่ทำให้หัวใจคนดูพองฟูจริงๆ ดีใจที่เห็นหมอรุจน์มีความสุขในที่สุด

ขอบพระคุณทีมงานเป่าจินจง บทประพันธ์/ผู้เขียนบท/ผู้กำกับ นักแสดงทุกคนที่ทำให้เรื่องนี้สมบูรณ์มากไม่มีที่ติ