สวัสดีค่ะ อยากจะขอระบาย การเป็นรปภ.สนามบิน ที่คิดว่าไม่น่าจะยากให้ฟัง ความจริงมันก้อไม่ยาก แต่อยากบอกว่ามันลำบากใจมากกว่าให้ฟังค่ะ
เริ่มตั้งแต่เเรกสมัครงาน นักสัมภาษณ์ ต่อด้วยอบรม ฝึกทักษะ เรียนเพื่อเข้าสอบ ตอบคำถามจากครูที่เข้ามาอบรม ความรู้เกี่ยวกับสนามบิน ที่เราจะเข้าไปดูแลรักษาความปลอดภัย หมายเลขพื้นที่ บอกถึงถึงใครเข้าพื้นที่ได้บ้าง
สีของบัตรที่เจ้าหน้าที่ติด ว่าคนนั้น คือใครในพื้นที่ (ยิ่งคนใหญ่คนโต ต้องจำสีให้แม่น)
หัวหน้างาน มีเป็นร้อยๆท่าน ต้องจำให้เเม่น ถ้าผ่านมาจำไม่ได้ ไม่ทำความเคารพ อาจจะตายอย่างเขียด
2เดือนผ่านไป ยังจำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง
แต่ทีลำบากใจมากสุดๆคือ
#ท่านผู้โดยสาร ที่เคารพ#
ประสบการณ์ ที่เราได้เจอมาเอง ในเวลา เข้าปฎิบัติงานจริง

รปภ.รักษาการณ์ในพื้นที่ ทำหน้าที่ กันคนที่มารับผู้โดยสาร ไม่ให้เข้าเดินปะปนกับผู้โดยสารที่ลงมาจากเครื่อง
มีชายคนหนึ่งรุปร่างหน้าตา ออกจะคล้ายๆนายตำรวจใหญ่ พาครอบครัวท่าน 5คนมายืนรอพบผู้โดยสาร  มายืนโทรศัพย์ พูดคุยเสียงดัง น่าจะเป็นคนที่มารอพบอยุ่ ซึ่งป้ายก้อเขียนไว้ชัดเจน ว่าพื้นที่ควบคุมเฉพาะ ผู้โดยสารเเละเจ้าหน้าที่เท่านั้น เรารปภ.ใหม่ พยามรวบรวมความกล้า เข้าไปมือประสานกันกึ่งก้มนิดน่อย ด้วยความน้อบน้อม
ขอโทษนะค่ะ รอรับผู้โดยสารใช่ใหมค่ะ ท่านเรยตอบว่าใช่
เรา/ เอ่อกรุณาเข้ามายืนในพื้นที่ สาธารณะ ด้วยค่ะ (พูดตามที่ฝึกมา +กับความเกรง)
ท่านตอบว่า  เอะ!คุณนี่อะไร รุ้ใหมว่าผมมากับใคร ดูด้วย (พร้อมกับสายตาดูถูกเราตั้งเเต่หัวจรดเท้า)
สักพัก มีชายคนหนึ่ง มีตราตำรวจห้อยคอ เดินมาจากอีกฟ้ากนึง เเต่นอกเครื่องเเบบนะค่ะ (ซึ่งจิงๆเเล้วคุณตำรวจคนนั้น น่าจะจะมีบัตรพิเศษ ที่การท่าออกให้ห้อยพ่วงมาด้วย)
คนอื่นเริ่มมองเรา เราเรยถอยออกมาก่อน ด้วยใบหน้าที่ตกใจนิดน่อย เพราะเป็นเด็กใหม่ เรยแก้ปัญหาเฉพาะหน้ายังไม่ได้ ประสบกาณร์น้อยนั่นเอง แล้วคุนตำรวจก้อพา กลุ่มคนนั้น เดินเข้าออก เเบบเชิดๆ ไม่มองหน้า เราที่ยืนรักษาการณ์ อยุ่ตรงนั้นเรย ทั้งที่มันเป็นพื้นที่ควบคุนคนนอก
เกือบครึ่งชั่วโมง คงจะเส็จธุระท่านเเล้ว เพราะเห็นแต่คุนตำรวจท่านที่มาอำนวยความสะดวกให้ เดินกลับออกมาคนเดียว
ก่อนจะจากไป คุณตำรวจหันมา พูดกับเราว่า ขออนุญาตินะครับ !(พึ่งจะมาขอข้าน้อยนี่นะ)
คงจะขอเเบบพอเป็นพิธี แต่ไม่อยากเสียยฟร์อมต่อหน้าท่านละมั้ง เรยมาพูดตอนท่านไปแล้ว

กลับมาบ้าน นึกถึง อีกหลายๆเรื่อง คล้ายๆกันที่เจอมา  ใหนจะเรื่องที่คนเก่าๆเล่าให้ฟังมา มีแต่เรื่องหนักๆ โดนดูถูกดูแคลน เหมือนเราเป็น คนที่กระจอกที่สุดในสนามบิน

เริ่มกลับมาคิดว่า เราจะทำงานนี้ได้อีกนานเเค่ใหน สงสารตัวเองสุดๆ
กว่าจะเข้ามาทำงานได้ ต้องใช้เวลาฝึกฝนแค่ใหน แต่สิ่งที่ได้ มัน แปลกๆนะค่ะ

รุ้สึกเริ่มกลัวการทำงาน จะมีสักกี่คนที่ให้เกียรติ รปภ. ที่เขาทำงานตามหน้าที่
ขอบคุณพันทิป ที่มีที่ให้ระบาย  
ยังไงก้อจะขอลองสุ้อีกสักตั้งหนึ่ง
ขอบคุณค่ะ