ไม่ได้กลับไป มช มาหลายปีเหมือนกันตั้งแต่เรียนจบจนกลับมาอยู่ กรุงเทพ ก็แทบจะไม่มีโอกาสกลับไปเยือน มช เลย
วันนี้เจอคนใส่เสื้อ มช เดินผ่านที่สยามอยู่ดีๆก็คิดถึง มช ขึ้นมาแบบหวิวๆ 6ปีแล้วที่ไม่ได้กลับไปเยือน มช เลยคิดถึงบรรยายกาศความเป็น มช จริงๆน่ะครับ

คิดถึงหอสมุด ตอนเรียนก็ใช้ชีวิตวนเวียนอยู่ที่หอสมุดบ่อยมาก บางทีก็อยู่จนหอสมุดปิดเลยก็มี
คิดถึง อ่างแก้ว ยิ่งอ่างแก้วช่วงหน้าหนาวและตอนเย็นๆที่แสงแดดอุ่นๆโคตรจะบรรยากาศดีเลย บางวันก็ไปนั่งรับลมหนาวแล้วก็ฟังเพลง
คิดถึง คณะมนุษย์ ผมจะคณะมนุษย์ครับ คิดถึงhb7 hb5 hb6 เดินไปมาก็สามตึกนี้
คิดถึงโรงอาหารสังคม อยู่คณะมนุษย์แต่ไปกินข้าวโรงอาหารสังคมบ่อยมาก คิดถึงลูกชิ้น คิดถึงลุงร้านขายผลไม้
คิดถึง อมช อาหารที่แสนจะราคาถูก แต่โคตรอิ่ม
คิดถึงหลัง มอ ข้าวเจียวดาว อาหารต่างๆเยอะแยะมากมาย ไม่รู้ตอนนี้เปลี่ยนไปมากน้อยแค่ไหน แต่ตอนผมเรียน หลังมอคนเดินกันเยอะมาก
คิดถึงหน้ามอ ตอนที่ยังไม่เปลี่ยนไปมาก ตอนนั้นเงียบๆ แต่ชอบไปกินร้าย ทาโกะ มั้งครับ อร่อยดี ถูกด้วย
คิดถึงสวนดอก เพราะตอนนั้นมีแฟนเรียนอยุ่ฝั่งนี้
คิดถึงบรรยากาศสปอต์เดย์ที่มันสนุก กลางวันก็โคตรร้อน ฝุ่นก็เยอะ กลางคืนก็คนแน่น ฝุ่นตลบกว่าจะแข่งจบปาไปนู้นตี1กว่าจะออกกันหมดประกาศผลก็นู้นตี2 คิดถึงบรรยากาศก่อนเริ่มงานมันมีสีสัน คึกคัก มันคือเสน่ห์อย่างนึงของ มช
คิดถึงบรรยากาศ ตอนขึ้นดอย บรรยากาศก่อนงานจะเริ่มมันคือความสุข สนุก และอบอุ่น
คิดถึงฝายหิน สลัดฝายหิน ผัดไทฝายหิน อาหารถูกอร่อยแต่ยุงเยอะ
คิดถึงหอ5ชาย นั่งอ่านหนังสือสอบช่วงหน้าหนาวมันเป็นอะไรที่หนาวจริงๆ

เอาเป็นว่า คิดถึง มช กระทู้บ่นเชิญชวนศิษย์เก่ามาระลึกความหลังกันครับ