เคยโดนบังคับให้ขับรถมั้ยทั้งๆ ที่ไม่อยาก ควรจะทำไง ขอคำปรึกษาหน่อย

เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้เราอยู่ปีสี่ที่มหาลัยแล้วน่ะ เราไปเรียนขับรถครั้งแรกตอนม.6(ตอนใกล้เรียนจบ) ตอนนั้นเรียนเสร็จ แล้วก้อไปสอบได้ใบขับขี่มา ทีนี้หลังจากนั้น ด้วยว่าพ่อแม่เราใช้รถบ่อยๆ เราเลยไม่ค่อยได้ขับ ทีนี้เวลาเลยไปจนมาตอนขึ้นปีหนึ่ง(2-3เดือนถัดมา) เราไปเรียนขับรถใหม่ ทีนี้ให้ครูเน้นพาออกถนนอย่างเดียวเลย ตอนเราเรียนหัดขับน่ะ เราขับทางแคบในซอยได้ ขับรถให้มันตรงๆได้ ขับข้ามเลนส์ฝั่งตรงข้ามเข้าปั้มน้ำมันได้ ไม่มีปัญหา ถอยรถเข้าก้อได้ เลี้ยวเก่งด้วย เราก้อเรียนจนหมดคอร์สแล้วน่ะ แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่ชอบออกไปไหน กับตอนนั้นพ่อยังไม่ออกรถให้ ก้อเลยไม่ได้ขับไปไหนอีกตามเคย ทีนี้เรื่องมันผ่านมาเกือบ2-3ปี น้องเราจบม.6 แล้วจะขึ้นปี1 แถมเข้ามหาลัยเดียวกับเราที่ตอนนั้นจะขึ้นปี4อ่ะ ทีนี้ด้วยความที่มหาลัยค่อนข้างไกลบ้าน น้องก้อเลยมาอยู่หอพัก(หอใน)เดียวกับเรา(แต่เรากับน้องก้อกลับบ้านทุกเสาร์-อาทิตย์เลยน่ะ) พ่อก้อเลยออกรถใหม่ให้ เพื่อให้เราสองคนขับไป-กลับมหาลัยกันเอง น้องเราไปเรียนขับรถหลังเรียนจบม.6 ตอนนี้ ได้ใบขับขี่แล้ว ด้วยความที่น้องเป็นคนชอบไปเที่ยวกับเพื่อนที่หอนอกมากกว่ามันก้อเลยได้ขับรถไปข้างนอกบ่อยๆ(ช่วงวันจัน-ศุกร์) ตอนนี้เราเรียนอยู่ปีสี่อ่ะน่ะเลยไม่มีเวลา ต้องค่อยทำโปรเจ็คส่งแต่ละวิชา

ทีนี้น้องกับเราตกลงกันว่าเวลาขับรถไปกลับมหาลัย คนนึงต้องขับขาไป คนนึงขากลับ แล้วด้วยที่เราต้องมาขับรถ หลังจากที่ไม่ได้ขับมานาน เราก้อขับรถไม่ค่อยได้ เราขับทางแคบมาก ไม่ค่อยกล้าแซงรถบนถนนที่ไม่ใช่บนทางด่วน ถอยก้อไม่ค่อยได้ เราขับรถชนไปสามรอบแล้ว ครั้งแรกเราขับรถคนเดียวในซอยที่รถเยอะ รถจอดข้างทางก้อเยอะ ทีนี้มันมีรถคันนึง มันจะสวนทางกับรถเราอ่ะน่ะ เราก้อหยุดให้มันไปก่อนแล้วน่ะ แต่มันไม่ไป พอเราจะขับไป มันดันจะขับสวนทางเรา ทีนี้เราก้อไม่อยากให้รถมันขูดกันด้านขวาของรถเรา เราก้อเลยพยายามเบี่ยงซ้ายหน่อย แต่แล้วไง เราเบี่ยงซ้ายเกิน รถดันขูดกับรถแท็กซี่ที่จอดข้างทางด้านซ้ายของเรา นั่นแหละครั้งแรก ครั้งที่สองเราขับทางแคบ แล้วทีนี้มันมีโค้งเลี้ยวหนึ่งที่เสาไฟฟ้ามันเอียงลงมาถนนค่อนข้างมาก เสาไฟฟ้าต้นนั้นก้อได้กินกระจกข้างซ้ายรถเราไป ครั้งนี้เรายิ่งเสียเซล์ฟในการขับรถยิ่งไปอีก จนถึงขั้นที่เราไม่อยากขับรถเลย แต่แล้วเราก้อทำใจลองขับรถอีกรอบ ทีนี้หนึ่งเดือนผ่านไปครั้งที่สามมาแล้ว ครั้งที่สามชนในมหาลัย ตอนนั้นเป็นคราวที่เราจะต้องขับกลับบ้านในวันศุกร์ช่วงเที่ยงกว่าๆ เราก้ออยากวนในมหาลัยรอบหนึ่งแล้วค่อยออกถนนใหญ่แล้วขึ้นทางด่วนกลับบ้าน(ไม่มั่นใจ) ตอนเรากำลังวน รถมันมาติดสามแยกตรงกลางในมอ น้องเรานั่งด้านข้างคนขับ(น้องเราขับเก่งกว่า เรายอมรับ) ก้อช่วยเราดูกระจกข้างซ้ายให้ ทีนี้รถมันติดน้องมันอยากให้แซงซ้าย เราก้อแซงให้ เราดูกระจกข้างซ้ายขวาแล้ว ดูกระจกหลังแล้ว เปิดไฟเลี้ยวซ้ายแล้ว กำลังจะออก ปรากฏว่า เราออกปั๊ป ตูม!! ชนรถแท็กซี่ที่เค้าขับมาจากทางด้านซ้าย(ก่อนทางตรงสามแยก ก่อนหน้านั้นมันมีทางโค้งเลี้ยวขวา รถเราอยู่พ้นจากทางเลี้ยวมาไม่มากเลย) ถึงแม้หลังจากนั้นเราจะขับรถกลับบ้านได้ไม่มีปัญหา แต่มันเสียความมั่นใจไปแล้ว ตอนนี้ถึงขั้นที่ว่าเราไม่อยากขับรถ เกลียดการขับรถ เครียดมากๆเมื่อรู้ว่าจะต้องขับรถ(เราเครียดที่เราจะขับรถ ตั้งแต่ชนครั้งแรกแล้ว) เราเคยพูดให้พ่อแม่ ให้น้องฟังแล้ว แต่เหมือนพวกเค้าจะไม่ได้เข้าใจเราเลย เอาแต่บอกให้ฝึกหัดขับตอนที่อยู่มหาลัยบ่อยๆ บังคับให้เราขับรถอยู่นั่นแหละ แล้วเราจะเอาเวลาไหนไปหัดขับ ทุกวันนี้เราก้อยุ่งทำงานโปรเจ็คส่งตอนเย็นหลังเลิกเรียน เราเรียนทั้งวัน เวลาจะไปออกกำลังกายยังไม่มี จะไปหัดขับตอนกลางคืนมหาลัยก้อมืดมาก ไฟก้อไม่ค่อยมี น้องเราก้อเอาแต่ว่าเราอยู่นั่นแหละ ว่าให้หาเวลาไปขับ ตอนแรกเราก้อแค่กลัวการขับรถ แต่ตอนนี้มันกลายเป็นเกลียดไปแล้ว เดวเปิดเทอมใหม่ การขับรถไปกลับมหาลัยทุกสัปดาห์มันก้อกลับมาแล้ว เราไม่อยากขับรถเลย เราควรทำไงดี ไม่รู้จะทำไงล่ะ (ตอนนี้น้องเรามันขับไปไหนมาไหนคนเดียวคล่องล่ะ) กลุ้มใจ+เครียดมาก ทั้งที่เราก้อเรียนมาเยอะกว่าน้อง แต่ทำมั้ยน้องเราขับเก่งกว่า เราเคยคิดน่ะว่าเราน่ะไม่เหมาะกับการขับรถ ทุกครั้งที่เราพยายามกลับมาขับรถใหม่ ตอนที่เราคิดว่ากำลังทำได้ดีแล้ว มันก้อจะมีอุบัติเหตุมาขับรถชนตลอดเลย ยังไงก้อขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ เราควรจะพูดกับคนอื่นให้เค้าเข้าความรู้สึกเรายังไง หรือเราควรจะกลับไปเรียนหัดขับรถใหม่ หรือเราควรจะทำไงดี ขอบคุณมากค่ะ ^_^