กระทู้แรกในชีวิตกับความรู้สึกที่เจอตันคามิตัวเอง 28/07/18 CherprangBnk48

เค้าล้อเล่นเค้าล้อเล่นเค้าล้อเล่นเท่เท่
สวัสดีชาวพันทิปทุกคนนะคะ เราเป็นโอตะที่ได้แต่มองน้อง (แคปเฌอ ) ผ่านโซเชียลต่างๆมานานแล้ว (ขออนุญาตเรียกว่าแคปนะ)
ติดตามแคปทุกงานตั้งแต่ช่วงแรกๆจนถึงตอนนี้ ไม่เคยได้มีโอกาสไปเชียร์แคปในงานหรือแม้แต่งานจับมือ
เนื่องจากทำงานตลอดเลย แต่ก็เอาใจช่วยอยู่ตลอด คอยดูทวิต IG FB ไม่เคยห่างเลย
จนวันนี้....วันที่โอกาสได้มาถึงแล้วววว ^^
วันนี้มีงานฟูจิที่แคปและน้องๆอีก 5 มาแสดง เราจึงได้ออกเดินทางแต่เช้า (บอกก่อนว่าเราอยู่ชลบุรี)
ก็เลยวางแผนไว้ว่าจะไปแคมปัสก่อนแล้วค่อยไปที่ CTW ตอนบ่ายๆ

***เราขอบอกก่อนว่าไปเจอแคปครั้งแรกนี้ เราไม่ได้เอากล้องหรือโทรศัพท์ไปเลย (แต่ให้น้องสาวช่วยเก็บภาพแทน)
เพราะเราอยากเก็บภาพของแคปไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด #โดยที่ไม่มองแคปผ่านกล้อง #แต่อยากมองแคปผ่านตาของเราเอง ****

        @@@ ณ แคมปัส @@@
วินาทีที่ได้เห็นคือ OMG!!!!
นี่สินะ ที่ๆเราอยากมามากที่สุด มันคือที่ๆคนที่เราชอบอยู่สินะ คืออธิบายไม่ถูกอ่ะ
มันดีใจเพราะปกติได้ดูแค่รีวิวเท่านั้นเอง ดีใจจนต้องปรบมือออกมาโดนไม่รู้ตัว (คล้ายๆลิงตีฉาบอ่ะ555)
จากนั้นเราก็ถ่ายรูปๆๆๆ และก็ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปแคปที่ติดอยู่หน้าเธียเตอร์มาด้วย
พอถ่ายรูปเสร็จก็ได้เวลาของหวาน (ของคาวไม่ต้อง ของหวานเลย อิอิ)
ก็ซื้อน้ำไป 2 แก้วได้ที่รองแก้วมา 2 ใบ เปิดปุ๊ป!!! แป่ว... ไม่เจอแคป ฮือๆ แต่เจอคุณไข่กับตาหวาน
จากนั้นเดินไปซื้อเสื้อใน shop แล้วก็มาซื้อน้ำอีก เค้าจะเอาที่รองแคปกลับบ้าน จะเอาๆๆๆๆๆ!!!
เลยได้ไปอีก 2 ใบ เปิดปุ๊ป แง้ๆ เจอมิโอริกับน้องมายด์ (น่าสงสารเขานะคะ เสียงมี่จังลอยมาาาาา)
จากนั้นก็วอแวอยู่แถวนั้นสักพักเพื่อเก็บบรรยากาศความรู้สึกที่ได้มาแคมปัสครั้งแรกไว้
เมื่อเสร็จแล้วเราก็ไปสถานีต่อไป งานฟูจิ @Central World นั่นเอง

       @@@ Central world @@@
คือบอกก่อนว่าขับรถเลย จึงต้องไปจอดรถที่เทอมินอล21 แล้วเดินย้อนกลับมาซึ่งมันไกลมาก TT
นึกว่าจะใกล้ ถถถถถถ  (น่าสงสารเขานะคะ เสียงมี่จังลอยมาาาาาครั้งที่ 2 )
เราก็ไปถึงตอนบ่ายสองนิดๆ ไปรอหน้าเวทีเลย ตื่นเต้นมากกกกก ไปถึงก็มีคนมานั่งรอกันเยอะแล้ว
ด้วยความที่เป็นมือใหม่ก็งง ว่าเอ๊ะ...เขาเอาบันไดมาทำไมกันน้า (ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยยย)
พอตอนใกล้เวลาเท่านั้นล่ะ รู้เลยยย
เรานี่เปลี่ยนที่แทบไม่ทัน เลยต้องวิ่งขึ้นชั้นสองไปก็เห็นมุมตรงที่เขาวางเก้าอี้ให้ น้องๆ BNK48 มานั่งรอขึ้นเวทีแต่...เราไม่เห็นเวที TT
พอสักพักแคปกับน้องๆ BNK48 ก็เดินมานั่งเก้าอี้ข้างเวที
วินาทีที่เห็นแคปนั้น ฉันตายยย!!
โอยยยยย ดาเมจรุนแรงเหลือเกิน เงยหน้าขึ้นมานี่นึกว่าหลุดมาจากภาพวาด คนอะไร๊สวยมากกกกก
เราก็ดีใจมากอ่ะตะโกนเรียกแคปเฌอๆ จนแคปมองขึ้นมา บอกเลยว่า ตายจ่ะตาย
ก็ยิ้มกรุ้มกริ่มพูดไม่ออกไปหลายนาที จน BNK48 ขึ้นแสดงกัน
เราก็วิ่งวนไปทั่วเลยคือมองไม่เห็นเลย
วิ่งขึ้นชั้นสาม ลงมาชั้นสอง วิ่งลงไปชั้นหนึ่ง ขึ้นไปชั้นสาม หัวเราะ
จนหมดสามเพลงก็ยังไม่เห็นแคปสักนิดเดียว (อยู่บนบันไดเลื่อนก็ยังไม่เห็นอ่ะคิดดู)
คือตอนนั้นแบบว่า เสียใจจุง อยากดูแคปเต้นกับตาสักครั้งนึง ร้องไห้ (น่าสงสารเขานะคะ เสียงมี่จังลอยมาาาาาครั้งที่ 3)
เลยเดินลงมาข้างล่างตรงข้างเวที ก็เห็นว่าเขามีรถกอล์ฟอยู่ คนไม่ค่อยมี จึงไปยืนข้างๆรถแทน
มองเวทีก็ไม่เห็น จึงยืนฟังเสียงแคปกับน้องๆอย่างสงบข้างๆรถกอล์ฟนั่นเอง...(โหยหา...ความรักความเมตตา TT) ฝน

แล้วทันใดนั้นเองเมื่องานจบ แคปกับน้องๆก็เดินมาที่รถกอล์ฟจ้าาาา สิ่งที่เห็นคือ ปูเป้เดินมา ไข่มุกเดินมา แล้วก็ ค่ะ ค่ะ แคปเฌอ!!!
ซึ่งบอกเลยว่าเราอยู่ติดรถกอล์ฟมาก ใกล้แคปมากจริงๆ ตอนแรกแคปนั่งอีกฝั่งแล้วก็เปลี่ยนมานั่งฝั่งที่ใกล้เรามาก
โอยยยย ใจไม่ดีเลย การ์ดชุบเอย เกราะเอย ไปหมดแล้วววว เม่าตาสว่าง

เราขอบอกก่อนว่าไปเจอแคปครั้งแรกนี้ เราไม่ได้เอากล้องหรือโทรศัพท์ไปเลย (แต่ให้น้องสาวช่วยเก็บภาพแทน)
เพราะเราอยากเก็บภาพของแคปไว้ในความทรงจำให้มากที่สุด #โดยที่ไม่มองแคปผ่านกล้อง #แต่อยากมองแคปผ่านตาของเราเอง

เราก็ยืนมองเฉยๆ มองทุกมุมของแคป พยายามเก็บรายละเอียดของแคปที่หาดูไม่ได้จากในคลิป บลาๆ
แบบว่า....ยืนใกล้มากจริงๆ ฟินมาก^^ สวยมากเว่อร์ *>*
คนอะไรมองมุมไหนก็สวยไปหมด คิ้วเอย ปากเอย จมูกเอย ตายจ่ะตาย รอบ2

จ้องหน้าแคปอยู่เพลินๆ จู่ๆเราก็พูดขึ้นมาว่า #เฌอสวยจังเลย จุ๊บๆ
คือพูดเบาๆอ่ะ แต่....แคปหันมามองตาและพูดว่า ขอบคุณนะคร้าาาาา ^//^ พร้อมกับโบกมือให้เบาๆ ประหลาดใจ
วินาทีนั้น ฉันตาย!!!
โอย ตามองตา ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตแล้ววววว แค่ประโยคนั้นคือทำเราสตั้นไปเลย// จุ๊บๆ จุ๊บๆ จุ๊บๆ
ยืนยิ้มอย่างกับคนบ้า ก็บ้าสิ บ้ารักเฌอ 555
แล้วเราก็เดินตามรถไปจนถึงบันไดเลื่อน โบกมือบ้ายบายและส่งจุ๊บนิดหน่อย หุหุ
แคปก็ไปที่ฟูจิต่อ..
แล้วก็เห็นแคปอีกที ตอนที่แคปนั่งรถกลับมาตรงเวทีอีกนิดนึงด้วย บ้ายบายอีกรอบ ส่งจุ๊บอีกครั้ง
เป็นอันเสร็จสิ้นภาระกิจของโอตะวันนี้

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
แม้เราจะนกที่ไม่ได้ดูแคปเต้นบนเวที แต่เราฟินสุดในสามโลกเลยนะ ^^
ใกล้มากเว่อร์ ชนิดที่ว่า ใกล้กว่านี้ก็งานจับมือละฮะท่านผู้ชม เท่

สุดท้ายนี้...

เราเป็นกำลังใจให้แคปเสมอนะ
แคปรู้มั้ย? มีคนที่รักแคปอีกมากมายเลยน้า คนที่เขาพร้อมจะสู้และคอยสนับสนุนแคปเสมอและตลอดไป
เมื่อไหร่ที่ท้อหรือเหนื่อยมองมาตรงนี้นะ ด้อมเฌอจะคอยเป็นกำลังใจเอง โดยเฉพาะทีมเมียเฌอ ที่คอยดูแลทั้งกลางวันและกลางคืน อิอิ
พวกเรารู้ว่าแคปเจออะไรมา เหนื่อยแค่ไหน หนักหนาแค่ไหน แต่แคปก็มีพวกเรานะ

และวันที่ 18 สิงหาคมนี้จะไปจับมือแคปให้ได้เลยนะ เจอกันนะ^//^ สู้ไปด้วยกันเม่ารักสัตว์

#ฝาก Girl Don't Cry BNK48 ด้วยจ้า ร้องไห้
#ฝาก #CherprangBnk48 เมื่อคุณได้เข้าแล้วจะออกไม่ได้ เชื่อสิ กริ้วๆ  

ฝากกดไลค์กดติดตามแคปเฌอของพวกเราด้วยนะ
https://www.facebook.com/bnk48official.cherprang/

ขอบคุณค่า

ปล.เดี๋ยวรูปตามมานะจ๊ะ ข้างล่างนั่นเอง ที่งานมีน้อยเพราะไม่ค่อยได้เห็นเลย
ยิ่งชอตใกล้ใจนั้น หุหุ ไม่ต้องพูดถึง ตายๆฟื้นๆอยู่จ่ะ จุ๊บๆ จุ๊บๆ จุ๊บๆ
ปล.2 วันนี้เฌอสวยมากจริงๆ
ปล.3 ตายหลายรอบมากเลย
ปล.4 อยากไปส่งแคปที่สนามบิน รบกวนช่วยแนะนำด้วยน้าาาา
ปล.5 อ่าาาาาา บอกเลยฉันชอบเฌอ จากหัวใจข้างใน เฌอรู้มั้ย ว่าเฌอเป็นคนที่สอนให้รู้สึกดี
ปล.6 ขอบคุณที่ทนอ่านกันนะจ๊ะ จุ๊ฟๆ








แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่