สวัสดีคะ 🙏🏻 เราเข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ในครอบครัวเรามีปู่-ย่า พ่อ-แม่ พี่แล้วก็เรา
คือพี่ชายอายุ30ปี และพี่มีภรรยาเด็กอายุ 22 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ซึ่งเมียพี่มีศักดิ์เป็นพี่สะใภ้เรา แต่แค่อายุน้อยกว่าเรา เราอายุ 25 ปี
ปัญหามันมีอยู่ว่า
1 พี่สะใภ้เป็นคนไม่เอาคนในครอบครัวเราเลย ไม่พูดคุยกับใคร นอกจากสามีตัวเอง แล้วก็คุยกับย่าบ้างเป็นบางครั้ง แต่เมื่อออกนอกบ้านคุยเฮฮาหัวเราะเสียงดัง เหมือนเป็นคนช่างพูด ช่างเจรจา เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
2 พี่สะใภ้มีสีหน้าไม่พอใจคนในบ้านตลอดเวลา (เราก็คิดในแง่ดีว่าหน้าพี่เค้าคงเป็นแบบนั้น) แต่เราก็สังเกตเห็นเวลาพี่สะใภ้อยู่นอกบ้านทำไมสีหน้าไม่เป็นเหมือนอยู่บ้าน
3 พี่สะใภ้ ไม่ทำงานบ้านสักอย่าง ถ้าไม่ใช้ให้ทำ (อันนี้เราไม่ว่าเพราะเราอยู่บ้านเราทำเองได้) นางมีหน้าที่เดียวคือ เลี้ยงลูก
4 ตอนนี้พี่สะใภ้มีลูก 1 คน ก็คือหลานเรา ปัญหาอยู่ที่ว่า พี่สะใภ้ไม่ยอมกินข้าว กินแต่ขนมขบเคี้ยว แล้วไปเอาความคิดนี้มาจากไหนไม่รู้ ว่า “ไม่กินข้าวก็ไม่เป็นไร ไม่มีผลต่อลูกหรอก” หลานเรา 7 เดือนเอง เราได้ยินนางพูดแล้ว อึ้ง! พูดไรไม่ออกเลย นางกินข้าวไม่อร่อยถ้าไม่ได้ใช้ตังค์
5 นางไม่ให้คนในบ้านเราอุ้มหลานเลย นอกจากสามีและย่า ส่วนคนอื่นต้องไปขออุ้มเอง เราเลยตัดปัญหาโดยการไม่อุ้มเลย
ทั้งหมดที่เล่ามาครอบครัวเราสอนและเตือนหมดแล้ว ทุกคนที่บ้านใจเย็นมาก ไม่มีการด่าหรือว่าแม้แต่คำเดียว เพราะสงสารหลาน เราเคยบอกพี่เราแล้วว่าสอนให้หน่อย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคนในบ้านไม่มีความสุข แต่พี่เราคงสอนแหละ แต่ก็เหมือนเดิมไม่มีไรเปลี่ยนแปลง ทุกวันนี้เราไม่คุยกับพี่สะใภ้เลย เพราะนางเป็นคนฟังแต่ไม่ทำ ไม่ปรับ และไม่เถียงสักคำ แต่นางจะออกไปพูดเอาดีเข้าตัว เมื่อนางไปบ้านแม่นาง เราเชื่อว่าวันนึงนางจะรู้และปรับตัวได้เอง
ถาม 1 เราอยากถามว่า มีวิธีไหนที่ทำให้พี่สะใภ้รู้ตัวแล้วปรับปรุงตัวเองบ้างไหม?
2 เราควรปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปจนกว่าหลานจะโต ใช่หรือป่าว?
ปล เราแค่อึดอัดที่ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ทุกวัน ถ้าเราพูดไม่รู้เรื่องก็ต้องขออภัย นี่เป็นครั้งแรกที่เราใช้พันทิป
พี่สะใภ้แบบนี้ก็มีด้วยหรอ
คือพี่ชายอายุ30ปี และพี่มีภรรยาเด็กอายุ 22 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ซึ่งเมียพี่มีศักดิ์เป็นพี่สะใภ้เรา แต่แค่อายุน้อยกว่าเรา เราอายุ 25 ปี
ปัญหามันมีอยู่ว่า
1 พี่สะใภ้เป็นคนไม่เอาคนในครอบครัวเราเลย ไม่พูดคุยกับใคร นอกจากสามีตัวเอง แล้วก็คุยกับย่าบ้างเป็นบางครั้ง แต่เมื่อออกนอกบ้านคุยเฮฮาหัวเราะเสียงดัง เหมือนเป็นคนช่างพูด ช่างเจรจา เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
2 พี่สะใภ้มีสีหน้าไม่พอใจคนในบ้านตลอดเวลา (เราก็คิดในแง่ดีว่าหน้าพี่เค้าคงเป็นแบบนั้น) แต่เราก็สังเกตเห็นเวลาพี่สะใภ้อยู่นอกบ้านทำไมสีหน้าไม่เป็นเหมือนอยู่บ้าน
3 พี่สะใภ้ ไม่ทำงานบ้านสักอย่าง ถ้าไม่ใช้ให้ทำ (อันนี้เราไม่ว่าเพราะเราอยู่บ้านเราทำเองได้) นางมีหน้าที่เดียวคือ เลี้ยงลูก
4 ตอนนี้พี่สะใภ้มีลูก 1 คน ก็คือหลานเรา ปัญหาอยู่ที่ว่า พี่สะใภ้ไม่ยอมกินข้าว กินแต่ขนมขบเคี้ยว แล้วไปเอาความคิดนี้มาจากไหนไม่รู้ ว่า “ไม่กินข้าวก็ไม่เป็นไร ไม่มีผลต่อลูกหรอก” หลานเรา 7 เดือนเอง เราได้ยินนางพูดแล้ว อึ้ง! พูดไรไม่ออกเลย นางกินข้าวไม่อร่อยถ้าไม่ได้ใช้ตังค์
5 นางไม่ให้คนในบ้านเราอุ้มหลานเลย นอกจากสามีและย่า ส่วนคนอื่นต้องไปขออุ้มเอง เราเลยตัดปัญหาโดยการไม่อุ้มเลย
ทั้งหมดที่เล่ามาครอบครัวเราสอนและเตือนหมดแล้ว ทุกคนที่บ้านใจเย็นมาก ไม่มีการด่าหรือว่าแม้แต่คำเดียว เพราะสงสารหลาน เราเคยบอกพี่เราแล้วว่าสอนให้หน่อย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคนในบ้านไม่มีความสุข แต่พี่เราคงสอนแหละ แต่ก็เหมือนเดิมไม่มีไรเปลี่ยนแปลง ทุกวันนี้เราไม่คุยกับพี่สะใภ้เลย เพราะนางเป็นคนฟังแต่ไม่ทำ ไม่ปรับ และไม่เถียงสักคำ แต่นางจะออกไปพูดเอาดีเข้าตัว เมื่อนางไปบ้านแม่นาง เราเชื่อว่าวันนึงนางจะรู้และปรับตัวได้เอง
ถาม 1 เราอยากถามว่า มีวิธีไหนที่ทำให้พี่สะใภ้รู้ตัวแล้วปรับปรุงตัวเองบ้างไหม?
2 เราควรปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปจนกว่าหลานจะโต ใช่หรือป่าว?
ปล เราแค่อึดอัดที่ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้ทุกวัน ถ้าเราพูดไม่รู้เรื่องก็ต้องขออภัย นี่เป็นครั้งแรกที่เราใช้พันทิป