อยากทราบว่า งานสายหมอพอจะขยับขยายไปทำสายไหนได้บ้างคะ ถ้าอยากได้รายได้ประจำเพิ่ม
ตอนนี้ จขกท ทำงานโรงเรียนแพทย์ (พนักงานมหาวิทยาลัย) ไม่รับงานนอกเพราะงานหนักมาก ไม่ได้มีแต่รักษาอย่างเดียว แต่ต้องสอนเด็กและทำวิจัยด้วย
รวมหมดก็ราวๆ 100k ต่อเดือน แต่แทบไม่มีเวลาว่างเลย และเครียดมากเพราะแข่งขันสูง คนเก่งๆ เยอะ และเนื้องานจะพลาดไม่ได้จะโดนฟ้องเอา
ถามว่างานมั่นคงไหม ก็คงมั่นคงระดับนึง เป็นพนักงานมหาลัย ถ้าทำวิจัยไม่ถึงเป้าก็มีโอกาสโดนดอง
แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ จะย้ายที่ทำงานไปรัฐก็ได้เพราะ ด้านเฉพาะทางของ จขกท ยังมีที่ว่างอยู่ ไปทำก็อาจว่างขึ้นเอาไปรับพาร์ทไทม์ได้นิดหน่อย แต่เงินรวมก็คงประมาณนี้


พูดง่ายๆ คืองานของเราอีกไม่นานเงินก็ตันค่ะ คนที่ทำไป ไม่ว่าทำที่ไหน (ส่วนมากจะเป็นรัฐ ควบเอกชน) ก็จะได้ประมาณ 100-150k แก่ไปก็ได้เท่านี้
หลายคนอาจบอกว่า หมอรวย คือไม่ใช่เราค่ะ ถ้าเราได้เป็นสาขาที่ได้ 500k ต่อเดือน เราก็คงพอใจและไม่ไขว่คว้าแล้วค่ะ แต่บังเอิญว่าเราไม่ได้เรียนด้านพวกนั้นค่ะ
หันไปมองคนอื่นที่เค้าเป็นวิศวกร เป็นผู้บริหาร เป็นนักตรวจสอบบัญชี ได้กันเดือนละ 200-300k เป็นปกติ ไม่รวมโบนัสและสวัสดิการดีๆ ประเภทเอาครอบครัวเข้าเอกชนได้ (พม. ไม่มีทั้งสองอย่าง นี้) เรายิ่งเกิดคำถามว่า สิ่งเหล่านี้มันคุ้มไหมกับเวลาสิบกว่าปีที่เราลงแรงไป
แต่ไหนแต่ไรเราไม่ใช่คนเก่งประเภทเหรียญทองโอลิมปิควิชาการ แต่เราก็ไม่ใช่คนขี้เกียจและพัฒนาตัวเองอยู่สม่ำเสมอ
เราจบจากโรงเรียนอันดับหนึ่งของประเทศ เราจบจากโรงเรียนแพทย์อันดับต้นของประเทศด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง บางครั้งเรามีขื่อติดประกาศสอบได้อันดับต้นของประเทศในบางวิชา แต่สิ่งที่เราได้ คือเงินได้ 100k ที่ไม่มีบำนาญ ไม่มีโบนัส และสวัสดิการ
ในขณะที่คนรุ่นเดียวกันคนอื่นๆ ที่เห็นกันมา เอาที่ว่าโปรไฟล์ไม่ต่างจากเรา ตอนนี้รับเงิน 200-300k หรือมากกว่า งานเค้าเครียดก็จริงแต่งานเราก็เครียดไม่แพ้กัน มันก็อดจะเปรียบเทียบไม่ได้


มันเป็น taboo ที่จะพูดเรื่องเงินๆ ทองๆ จากปากหมอ เพราะหมอต้องเสียสละ
ส่วนตัวเรามองว่า มันสามารถพูดได้ เพราะหมอก็คืออาชีพหนึ่งในสังคม ซี่งควรยกเรื่อง incentive มาพูดได้
เมื่อตอนที่เรายังไม่ค่อยรู้เรื่อง เราเชื่อว่าเราจะทำงานของเราได้เรื่อยๆ งานของเราก็เป็นงานมั่นคง และน่าจะมีเกียรติ คนยอมรับ ที่บ้านมีความสุขมากที่ลูกได้เป็น อจ รรพ
แต่เมื่อพิจารณาเรื่องเงิน ในที่สุดเราก็รู้ว่า เราไม่ต้องการกล่อง แต่เราต้องการเงิน (ทั้งสองอย่างเป็นของภายนอกทั้งคู่ แต่เงินมีพลังมากกว่า)
และตอนนี้เราก็มาไกลเกินกว่าที่จะกลับไปแก้ไขอะไรได้มากนัก


เอาล่ะค่ะ เรื่องการลงทุนให้เงินงอกงาม ก็ต้องทำต่อไป
แต่เงินที่จะนำมาลงทุน หรือก็คือเงินจากงานประจำ เราจะเพิ่มได้อย่างไร
เพราะสายหมอนั้นแก่ไปก็ยังทำงานหมอ ไม่เหมือนอาขีพอื่นที่ต้องไปจบที่ผู้บริหาร ตรงนี้คือจุดที่แตกต่าง
และจากประสบการณ์ที่เห็น หมอที่เป็นผู้บริหาร ก็เป็นผู้บริหารในองค์กรแพทย์ หรือการศึกษา ซึ่งก็ไม่มีอะไรไปเทียบเท่าผู้บริหารบริษัทเอกชนได้อีก
เท่าที่คิดออก คงเหลือแต่การออกจาก safe zone ไปทำธุรกิจเองทางเดียว เสี่ยงมากเพราะหมอเราเรียนมาไม่ได้ expose กับวิชาที่ทำธุรกิจเลย... ยังนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรได้อีกค่ะ