เกริ่นนะครับ
คือหมู่บ้านที่อยู่อดีตเป็นโครงการจัดสรรค์
แห่งหนึ่ง
เมื่ิอก่อนก็มีประธานหมู่บ้าน
ค่าส่วนกลางต่างๆ แต่พอมันเกิดความไม่โปร่งใสมาตลอด อันนี้หลายๆคนส่วนใหญ่เขาคิดๆคุยๆกัน
ผมก็เพิ่งมารู้ตอนจะยกให้เขตนี่ล่ะ
คนเลยแบ่งเป็นหลายฝ่าย เพราะสวนย่อมอยู่โซนท้ายซอยโซนประธานอยู่แถวนัน
และการจัดกิจกกรรมต่างๆไปอยู่โซนเดียว
ทางฝั่งอื่น ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ ส่วนเยอะเลย
เพราะบ้านที่ได้ใช้ประโยชน์มีไม่กี่หลัง
และการจัดการพัฒนามันไม่ทั่วถึง
อยู่ๆก็เลิกจ้างยาม งบไม่พอ
จนหลายๆบ้านไม่ยินยอมจ่ายค่าส่วนกลาง
หลายบ้านมากกกก
แต่บ้านผมจ่ายทุกเดือนไม่อยากมีปัญหา
แต่เสียงส่วนน้อยก็แพ้ครับ
ไฟทางในหมู่บ้านไม่มีเลย TT
และหลายบ้าน
ขายบ้านทิ้ง ปล่อยเป็นบ้านเช่าซะส่วนใหญ่
ให้เช่าขายของบ้าง ทำโรงงาน
ตอนนี้ก็เละเทะแล้วครับใครไปมาก็ได้ เข้ามากลับรถ
มาตั้งวงกินเหล้าได้หมด
เปลี่ยประธานมาหลายคน
แต่ก็คล้ายๆแบบเดิม หลายบ้านไม่พอใจ
ในการจัดสรรค์งบประมานต่างๆ
ทั้งทำบุญหมู่บ้านต่างๆ ที่ไม่โปร่งใสต่างๆ
จนฝ่ายที่ไม่จ่ายมีหลายบ้านมากขึ้น
ก็เริ่มยกเลิกกันไป ไฟซอยหมู่บ้านไม่มี ไม่จ่าย
ไม่มียาม ไม่มีคนกวาดทำความสะอาดถนน
ค่าขยะจ่ายแยก ก็คือไม่มีอะไรเลย
แต่ทางฝั่งอดีตประธานกรรมการต่างๆได้
ก็ยังไปของบประมาณมาพัฒนาหมู่บ้าน
ได้มาสองแสนซึ่งเงินจำนวนนั้นก็ไปอยู่กับเขา
จัดสรรค์ยังไงไม่รู้ งบลอยหายไปไม่รู้
ไปทำสวนย่อม นิดๆหน่อยๆ เทปูน ปลูกหญ้า
ยิ่งไฟลุกใหญ่ ยิ่งๆม่เห็นด้วยแยกตัวกันออกมา
ตอนนั้นยังคงมีนิติอยู่ครับ แต่มีแบบผมพูดไม่ถูก
แบบตกลงกันครึ่งหมู่บ้าน
อีกครึ่งไม่ยุ่งทำนองนี้
ผมไม่รู้ลึก รู้อีกทีก็ไม่มีการเก็บค่าส่วนกลางแล้ว
บ้านโซนอื่นๆทำอะไรไม่ได้ไม่ยุ่ง ต่างคนต่างอยู่
***ปัญหาเรื่องที่จอดรถเป็นปัญหาใหญ่มาก
พื้นที่หน้าบ้านในโฉนดก็เป็นพื้นที่บ้านผม
คือผมเอารถเข้าออกทุกวัน เลยเอาราวมาตั้งกันไว้
ในพื้นที่ของผม และหลายๆก็ทำแต่สู้เสียงฝั่งคนมีน้ำใจ ไม่ไหว เขาบอกฝ่ายผมไม่มีน้ำใจ
เศร้าครับ บางวันทำงานเหนื่อยๆกลับมา
ต้องวิ่งไปเรียกเจ้าของรถทั่วซอย
เหนื่อยใจ
จะเอารถออกไปทำงาน ต้องวิ่งตะโกนถามหาเจ้าของรถมาย้าย
ตรงข้ามเป็นร้านขายของด้วย รถส่งของมาจอดบ่อยจนต้องท่องคำว่า น้ามมมใจสิบรอบ
แต่โซนท้ายซอยถนนกว้างกว่าโซนอื่นมากบรรดาชาวโซนั้น เอารถไปจอดตรงหน้าสวนย่อมที่สาธารณะ โซนนั้นเอารถไปจอดแช่กันเพียบ
ฮืออ ที่มันกว้างดีผมอยากได้บ้างแต่ดันซื้ออยู่โซนปากซอย
ท้ายหมู่บ้านเป็นที่หมาเดินเล่นหมา
ของโซนนั้น ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งครับ
แยกฝ่ายกันหลายฝ่าย เพราะหลายคนไม่พอใจ
จนผ่านมา2-3ปี ประธานคนเดิมเขา
กำลังเดินเรื่องจะยกให้เป็นชุมชนให้เขตจัดการ
โดยไปหาเจ้าโครงการให้เซ็นมอบอำนาจให้เขา
ผมสงสัยคือ
-เขาไปดำเนินเรื่องง่ายๆโดยไม่ต้องขอความเห็นชอบจากคนทั้งหมู่บ้านได้เหรอครับ
- แล้วถ้าเป็นชุมชนแล้วรถใครจะมาจอดหน้าผม
ก็ได้ใช่มั้ยครับ
-บ้านจะราคาตกมั้ย
- สิทธิ์ในการถือครองบ้านที่ดิน จะเท่าเดิมรึป่าว
-บ้านผมเป็นทาวเฮาส์มีหลังคากันสาด
คลุมออกมาตรงพื้นที่บริเวณประตูหน้าบ้าน
จะโดนรื้อถอนมั้ย?
ใครเคยเจออะไรแบบนี้มั้ยครับ
พอเป็นชุมชนแล้วมันเป็นยังไงครับ?
มีข้อเสียเยอะมั้ย
ผมมีบ้านสองหลังคิดเลย เครียดครับ
อยู่ดีๆไม่มีมีใครยุ่งใครก็ดีอยู่แล้ว ตอนนี้เหนื่อยใจมาก บ้านอีกหลังเพิ่งบิ้วไปกะขาย
***ขอบคุณทุกความเห็นมากครับ
ผมกำลังทำใจอยู่55555
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนกันครับ
หมู่บ้านที่ผมอยู่ อยู่ๆคนๆนึงก็จะไปทำเรื่องยกให้เป็นชุมชน ได้เหรอครับ? ข้อเสียนี่เยอะมากมั้ย
คือหมู่บ้านที่อยู่อดีตเป็นโครงการจัดสรรค์
แห่งหนึ่ง
เมื่ิอก่อนก็มีประธานหมู่บ้าน
ค่าส่วนกลางต่างๆ แต่พอมันเกิดความไม่โปร่งใสมาตลอด อันนี้หลายๆคนส่วนใหญ่เขาคิดๆคุยๆกัน
ผมก็เพิ่งมารู้ตอนจะยกให้เขตนี่ล่ะ
คนเลยแบ่งเป็นหลายฝ่าย เพราะสวนย่อมอยู่โซนท้ายซอยโซนประธานอยู่แถวนัน
และการจัดกิจกกรรมต่างๆไปอยู่โซนเดียว
ทางฝั่งอื่น ไม่เห็นด้วย ไม่พอใจ ส่วนเยอะเลย
เพราะบ้านที่ได้ใช้ประโยชน์มีไม่กี่หลัง
และการจัดการพัฒนามันไม่ทั่วถึง
อยู่ๆก็เลิกจ้างยาม งบไม่พอ
จนหลายๆบ้านไม่ยินยอมจ่ายค่าส่วนกลาง
หลายบ้านมากกกก
แต่บ้านผมจ่ายทุกเดือนไม่อยากมีปัญหา
แต่เสียงส่วนน้อยก็แพ้ครับ
ไฟทางในหมู่บ้านไม่มีเลย TT
และหลายบ้าน
ขายบ้านทิ้ง ปล่อยเป็นบ้านเช่าซะส่วนใหญ่
ให้เช่าขายของบ้าง ทำโรงงาน
ตอนนี้ก็เละเทะแล้วครับใครไปมาก็ได้ เข้ามากลับรถ
มาตั้งวงกินเหล้าได้หมด
เปลี่ยประธานมาหลายคน
แต่ก็คล้ายๆแบบเดิม หลายบ้านไม่พอใจ
ในการจัดสรรค์งบประมานต่างๆ
ทั้งทำบุญหมู่บ้านต่างๆ ที่ไม่โปร่งใสต่างๆ
จนฝ่ายที่ไม่จ่ายมีหลายบ้านมากขึ้น
ก็เริ่มยกเลิกกันไป ไฟซอยหมู่บ้านไม่มี ไม่จ่าย
ไม่มียาม ไม่มีคนกวาดทำความสะอาดถนน
ค่าขยะจ่ายแยก ก็คือไม่มีอะไรเลย
แต่ทางฝั่งอดีตประธานกรรมการต่างๆได้
ก็ยังไปของบประมาณมาพัฒนาหมู่บ้าน
ได้มาสองแสนซึ่งเงินจำนวนนั้นก็ไปอยู่กับเขา
จัดสรรค์ยังไงไม่รู้ งบลอยหายไปไม่รู้
ไปทำสวนย่อม นิดๆหน่อยๆ เทปูน ปลูกหญ้า
ยิ่งไฟลุกใหญ่ ยิ่งๆม่เห็นด้วยแยกตัวกันออกมา
ตอนนั้นยังคงมีนิติอยู่ครับ แต่มีแบบผมพูดไม่ถูก
แบบตกลงกันครึ่งหมู่บ้าน
อีกครึ่งไม่ยุ่งทำนองนี้
ผมไม่รู้ลึก รู้อีกทีก็ไม่มีการเก็บค่าส่วนกลางแล้ว
บ้านโซนอื่นๆทำอะไรไม่ได้ไม่ยุ่ง ต่างคนต่างอยู่
***ปัญหาเรื่องที่จอดรถเป็นปัญหาใหญ่มาก
พื้นที่หน้าบ้านในโฉนดก็เป็นพื้นที่บ้านผม
คือผมเอารถเข้าออกทุกวัน เลยเอาราวมาตั้งกันไว้
ในพื้นที่ของผม และหลายๆก็ทำแต่สู้เสียงฝั่งคนมีน้ำใจ ไม่ไหว เขาบอกฝ่ายผมไม่มีน้ำใจ
เศร้าครับ บางวันทำงานเหนื่อยๆกลับมา
ต้องวิ่งไปเรียกเจ้าของรถทั่วซอย
เหนื่อยใจ
จะเอารถออกไปทำงาน ต้องวิ่งตะโกนถามหาเจ้าของรถมาย้าย
ตรงข้ามเป็นร้านขายของด้วย รถส่งของมาจอดบ่อยจนต้องท่องคำว่า น้ามมมใจสิบรอบ
แต่โซนท้ายซอยถนนกว้างกว่าโซนอื่นมากบรรดาชาวโซนั้น เอารถไปจอดตรงหน้าสวนย่อมที่สาธารณะ โซนนั้นเอารถไปจอดแช่กันเพียบ
ฮืออ ที่มันกว้างดีผมอยากได้บ้างแต่ดันซื้ออยู่โซนปากซอย
ท้ายหมู่บ้านเป็นที่หมาเดินเล่นหมา
ของโซนนั้น ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งครับ
แยกฝ่ายกันหลายฝ่าย เพราะหลายคนไม่พอใจ
จนผ่านมา2-3ปี ประธานคนเดิมเขา
กำลังเดินเรื่องจะยกให้เป็นชุมชนให้เขตจัดการ
โดยไปหาเจ้าโครงการให้เซ็นมอบอำนาจให้เขา
ผมสงสัยคือ
-เขาไปดำเนินเรื่องง่ายๆโดยไม่ต้องขอความเห็นชอบจากคนทั้งหมู่บ้านได้เหรอครับ
- แล้วถ้าเป็นชุมชนแล้วรถใครจะมาจอดหน้าผม
ก็ได้ใช่มั้ยครับ
-บ้านจะราคาตกมั้ย
- สิทธิ์ในการถือครองบ้านที่ดิน จะเท่าเดิมรึป่าว
-บ้านผมเป็นทาวเฮาส์มีหลังคากันสาด
คลุมออกมาตรงพื้นที่บริเวณประตูหน้าบ้าน
จะโดนรื้อถอนมั้ย?
ใครเคยเจออะไรแบบนี้มั้ยครับ
พอเป็นชุมชนแล้วมันเป็นยังไงครับ?
มีข้อเสียเยอะมั้ย
ผมมีบ้านสองหลังคิดเลย เครียดครับ
อยู่ดีๆไม่มีมีใครยุ่งใครก็ดีอยู่แล้ว ตอนนี้เหนื่อยใจมาก บ้านอีกหลังเพิ่งบิ้วไปกะขาย
***ขอบคุณทุกความเห็นมากครับ
ผมกำลังทำใจอยู่55555
ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนกันครับ