ขอเล่าแบบสั้นๆเลยนะครับ ก็ตามหัวข้อเลยครับ ผมคบกับ ผญ คนนึงได้1เดือน เธอก็ไปคุยกับแฟนเก่า ผมก็เชื่อใจเพราะเธอบอกว่าเพื่อนกัน จากนั้นเธอก็ทิ้งผมไปโดยให้เหตุผลว่า "อยู่กับพี่ก็มีความสุขนะแต่มันก็ยังไม่ใช่อยู่ดี" หลังจากนั้นผ่านไป5วัน เธอก็มาง้อผมมาขอโทษต่างๆนาๆ แล้วผมก็ถามกลับไปว่า "ไหนบอกมามันไม่ใช่ไงแล้วกลับมาทำไม" เธอตอบว่า "คิดๆดูแล้วถ้ามันไม่ใช่น้องจะกลับมาทำไม" ช่วงนั้นผมใจบางด้วยเลยให้อภัยเธอ แล้วเราก็คบกันมาอีก5เดือน ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย เเต่พอหลังจากนั้นผมไปแอบรู้มาว่า เธอกลับไปคุยกับแฟนเก่าอีก คืนนั้นบอกผมว่าจะไปนอน พอผมทำงานเสร็จเลยโทรไปหา สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ เค้าคาสายกันอยู่ ผมนี่ปรี้ดเเตกเลยทำไรไม่ถูก เลยต่อว่าไปเยอะมากๆ ด่าด้วยน้ำตาที่ไหลเต็มหน้า ทั้งโมโหทั้งเสียใจในเวลาเดียวกัน เขาทำแบบนี้กับผมถึง 2 ครั้ง กับเรื่องเดิมๆกับคนเดิมๆ ละครั้งที่2ที่ทิ้งผมไปเค้าให้เหตุผลว่า "ถ้าเลิกกันน้องคงมีความสุขมากกว่า" ผมนี่จุกมากทำไรไม่ถูก หลังจากนั้นผ่านมา2สัปดาห์ เธอก็ทักผมมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ครั้งนี้ผมจำฝังใจมาก ผมบอกกับตัวเองว่าไม่เอาอีกแล้ว พอกันทีกับ ผญ คนนี้แล้วผมก็บอกเขาไปว่าถึงแม้ผมยังจะรักเค้าอยู่ยังมีความผูกพันธ์อยู่ก็จริง แต่ผมไม่สามารถเชื่อใจเค้าได้อีกแล้ว เค้าก็บอกว่าเค้าคิดได้เเล้วเค้าจะไม่ทำอีก คือเค้าก็บอกในทำนองแบบว่าให้เชื่อใจกันอีกสักครั้ง มันก็มีบางช่วงที่คุยๆกันผมก็เผลอใจอ่อน
ผมรักเธอมากครับแต่ผมก็ไม่สามารถให้ความไว้เนื้อเชื่อใจเธอได้อีกแล้ว