เราเขียนกระทู้ครั้งแรกผิดยังไงขออภัยด้วยนะ
คือเราแม่เป็นมนุษย์ชอบห้าม ห้ามทุกอย่างที่เป็นความสุขของเรา เขาไม่เคยเข้าใจในสิ่งที่เราต้องการจะไปไหนทีกะเพื่อนก็ไม่ได้กลับบ้านดึกก็ไม่ได้ เราขอทำงานหาเงินใช้เองเพื่อจะแบ่งเบา ก็ด่าเรา ล่าสุดเราขอไปเที่ยวกะเพื่อนกะแฟนซึ่งนานๆเราจะขอไปที #แม่เราตัดแม่ตัดลูกไม่ให้ตังค์ใช้ พอเราบอกจะไปทำงานก็ไม่เราเอารถไป เขาทำเหมือนเราเป็นหุ่นที่ไม่มีความรู้สึก ทั้งๆที่ก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวกะเพื่อนหรือกะใครเลยวันๆก็อยู่แต่บ้านมีบางที่ที่ไปแล้วเขาไม่บ่นคือ วิทลัยฯ และ ที่ที่เราฝึกงาน พอถึงเวลาเลิกก็โทรตามวันไหนฝนตกรถติดถึงบ้านไม่ตรงเวลาก็หาว่าเราไปเล่นไปเที่ยวไปอยู่กะผู้ชาย
-เราแอบร้องไห้ทุกวัน
-เราตั้งคำถามว่าแม่เคยรักเราบ้างไหม
-ความรักความอบอุ่นจากแม่มันคืออะไร
-ความสุขมันได้มากยังไง
บางทีเราคิดว่าถ้าไม่มีเราสักคนแม่คงดีใจเขาคงไม่ได้อยู่กับครอบครัวเขา #แบบที่ไม่มีส่วนเกินอย่างเรา หรือเพราะเรามันตัวปัญหา