ก่อนหน้านั้นแฟนเราเขารักคนอื่นอยู่ เพ้อถึงผญ.คนนั้นในเฟสตลอดเเต่เพื่อนๆของเเฟนเราไม่ชอบผญ.คนนั้น เพราะนางไม่ยอมคบกับเเฟนเราสักที หลอกให้เเฟนเราชื้อของนู้นนี่ให้ เรากับเเฟนเราเจอกันเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อน เราทำงานเเฟนเราก็ไปรับไปส่งเราตลอดทั้งๆที่ตอนนั้นเราไม่ได้คบกัน เราเริ่มชอบเขาเราอยู่หอเดียวกันจนเริ่มสนิทกัน วันหนึ่งเรากับเขามีอะไรกันโดยตั้งใจ และเขาก็ขอเราคบบอกจะรับผิดชอบเรา เขาพิมเเชทไปบอกผญ.คนนั้นว่าเขาเมาเลยมีอะไรกับเราเลยจะรับผิดชอบเรา ผญ.คนนั้นเลยต้องเลิกกับเขา เราไปเห็นเเชทเขา ตั้งเเต่คบกันมาจะครึ่งปีเขาไม่เคยถ่ายรูปเราเลยสักครั้ง เราย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน เราทำกับข้าวให้กินเสร็จเก็บโต๊ะล้างจานเราทำ เวลาออกไปไหนเราจะหาเสื้อผ้าให้เขา ดึกๆเขาหิวน้ำเราจะเอามาให้ เมื่ิก่อนเวลาทำอะไรเขาจะมาช่วยทำเเต่หลังๆเขาไม่ช่วยอะไรเราเลย ไม่ใส่ใจความรู้สึก เราหิวข้าวเรารอเขาเพราะไม่มีกุญเเจห้องพอเขากลับมาเขาว่าเราเขาผิดอะไร ก็เราไม่ไปกินเอง จากเมื่อตอนเเรกช่วยกันทำเป็นตอนนี้เราทำเเค่คนเดียวเขาไม่เคยเล่าเรื่องของเขาให้เราฟังไม่เคยกอดเรา เราขอเลิกเขาไม่เลิกบอกรักเราเเต่เราคิดว่าจิงๆเเล้วเขาไม่ได้รักเราเขาเเค่ต้องการสิ่งที่เราทำให้ รักเราคงไม่ได้เริ่มจากความรักเลยเป็นเเบบนี้ถ้าเค้าคบกับคนที่เค้ารักมันอาจจะเป็นอีกเเบบก็ได้ เขาคงจะเอาใส่มากกว่าที่เราเป็นอยู่ หรือเขาเบื่อที่เรางี่เง่าเรียกร้องว่าทำไมไม่ใส่ใจเราเลย เราอธิบายให้เขาฟังว่าทำไมเขาถึงไม่ทำกับเราเเบบคู่รักคนอื่นๆ เเต่เขาก็ไม่เคยทำอยู่ดี เเบบนี้เรียกว่าเขารักเราจิงๆหรือเเค่ต้องการสิ่งเราทำให้กันเเน่ เราทำอีกหลายอย่างมากๆ เรารู้สึกเหนื่อยเเล้วค่ะที่ต้องใส่ใจเค้าฝ่ายเดียว
แฟนเราทำแบบนี้กับเราเรียกว่าเขารักเราได้หรือป่าว??