Empty Chairs - Don McLean ... ความหมาย





Don McLean ได้ผ่านเวลาที่ลำบากของชีวิตที่สะท้อนออกมาในอัลบัม American Pie
พ่อเขาเสียชีวิตเมื่อเข้าอายุ 15
การแต่งงานของเขาก็ลุ่ม ๆ ดอน ๆ เมื่อเขาบันทึกอัลบัม
เผชิญกับความหดหู่
เขามีใจเหมือน Vincent Van Gogh ที่เสียสติจนตัดหูของตัวเอง

Lori Lieberman เจ้าของเพลง Killing Me Softly With His Song บอกว่า
ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเพลง Empty Chairs

เมื่อตอนที่ดอนไปแสดงที่ Troubadour Club ใน LA
ได้ร้องเพลง Empty Chairs
ทำให้ Lori Lieberman รู้สึกถึงว่า สิ่งที่ดอนร้อง เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวหล่อนเอง
จึงได้บันทึกความรู้สึกเหล่านั้น ออกมาเป็นแนวทางของบทกวี Killing Me Softly With His Blue ลงในกระดาษเช็ดปาก
ที่สุด ด้วยความร่วมมือของ Norman Gimbel และ Charles Fox
จึงออกมาเป็นเพลง Killing Me Softly With His Song ในปี พ.ศ. 2514



คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
YouTube / Uploaded by brett mitchell




I feel the trembling tingle of a sleepless night

Creep through my fingers and the moon is bright

Beams of blue come flickering through my window pane

Like gypsy moths that dance around a candle flame


And I wonder if you know

That I never understood

That although you said you'd go

Until you did I never thought you would


Moonlight used to bathe the contours of your face

While chestnut hair fell all around the pillow case

And the fragrance of your flowers rest beneath my head

A sympathy bouquet left with the love that's dead


And I wonder if you know
That I never understood
That although you said you'd go
Until you did I never thought you would


Never thought the words you said were true

Never thought you said just what you meant

Never knew how much I needed you

Never thought you'd leave, until you went


Morning comes and morning goes with no regret

And evening brings the memories I can't forget

Empty rooms that echo as I climb the stairs

And empty clothes that drape and fall on empty chairs


And I wonder if you know
That I never understood
That although you said you'd go
Until you did I never thought you would



เนื้อเพลง Empty Chairs เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเท่านั้น
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม



ในคืนที่นอนไม่หลับฉันรู้สึกเหมือนถูกหนามแหลมเข้าทิ่มแทง
แทรกผ่านนิ้วและผ่านดวงจันทร์ที่ส่องสว่าง
ลำแสงแห่งความเศร้ากระพริบแปลบปลาบผ่านกระจกหน้าต่าง
เหมือนผีเสื้อหลางคืนที่เต้นรำรอบเปลวเทียน

และฉันไม่แน่ใจว่าคุณรู้หรือเปล่า
ว่าฉันไม่เคยเข้าใจ
ว่าแม้คุณพูดว่าคุณจะไป
จนคุณจากไปฉันยังไม่เคยคิดว่าคุณจะไปจริง

แสงจันทร์เคยจับเค้าโครงใบหน้าของคุณ
ผมสีน้ำตาลเข้มแผ่กระจายไปทั่วปลอกหมอน
และกลิ่นหอมดอกไม้ของคุณหลงเหลืออยู่ภายใต้หัวฉัน
ช่อดอกไม้ปลอบใจทิ้งไว้กับความรักที่ตายจาก

ไม่เคยคิดว่าที่คุณพูดจะจริง
ไม่เคยคิดว่าที่คุณพูดคือสิ่งที่คุณตั้งใจ
ไม่เคยรู้ว่าต้องการคุณมากแค่ไหน
ไม่เคยคิดว่าคุณจะไปจนคุณไป

ผ่านมาและผ่านไป ไม่ต้องคิดเสียใจกับสิ่งที่ทำไป
ค่ำคืนนำมาซึ่งความทรงจำที่ไม่เคยลืมเลือน
ห้องที่ว่างเปล่าที่ดังก้องเมื่อฉันขึ้นบันได
และไม่มีเสื้อผ้าที่วางพาดและตกลงบนเก่าอี้ที่ว่างเปล่า
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่