เสียใจมากที่ไม่สามารถบริจาคโลหิตได้
📍สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ พิมพ์ในโทรศัพท์หากผิดพลาดหรือตกหล่นยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ 📍
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อนเราประสบอุบัติเหตุต้องเข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้วเราต้องการเลือดสำรองเผื่อเหตุฉุกเฉิน ทางโรงพยาบาลได้ทำการตรวจเลือดแบบเจาะลึกซึ่งผลตรวจทำให้เราช็อกมาก
เรากรุ๊ปเลือดหายาก (0.3 เปอร์เซ็นต์ของคนไทย) กรุ๊ปเลือด RH Negative O หรือย่อๆ -O คือตอนนั้นเรางงมากว่ามันเป็นไปได้ยังไงเพราะแม่เรากรุ๊ปเลือด A positive พ่อเราก็กรุ๊ปเลือด O positive ส่วนน้องชายกรุ๊ปเลือดเหมือนแม่และพี่สาวกรุ๊ปเลือดเหมือนพ่อ เราค่อนข้างมั่นใจว่าพ่อเรากรุ๊ปเลือด O positive เพราะท่านเคยประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาลมาก่อนและทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี ในใบเกิดเราก็ระบุไว้แค่กรุ๊ปเลือด O เพราะอย่างนั้นเราเลยงงมากว่ามาไงไปไงอยู่ๆกรุ๊ปเลือดนี้
ทางโรงพยาบาลไม่สามารถจัดหาเลือดสำรองได้ คุณหมอจึงให้เราตัดสินใจเองว่าจะเข้ารับการรักษาไหม ทางคุณหมอก็ไม่แน่ใจว่าจะผ่านพ้นไปด้วยดีรึเปล่า เราจึงตัดสินใจเสี่ยงดวงทั้งๆที่น้องชายคัดค้านหัวชนฝ้าว่าไม่ ห้ามเราแต่เราไม่เปลี่ยนใจ
หลังจากผลการรักษาผ่านพ้นไปด้วยดีเราได้คุยกับคุณหมอและคุณหมอได้บอกเราว่าควรไปบริจาคเลือดเมื่อแข็งแรงแล้วเพราะเลือดกรุ๊ปเราเป็นที่ต้องการมากๆ (จากเว็บไซต์ของสภากาชาดไทย 33 โรงพยาบาลทั่วประเทศต้องการกรุ๊ปเลือด RH Negative O มากถึง 40 เปอร์เซ็นต์แต่ผู้บริจาคแทบไม่ถึงครึ่งหนึ่งของเปอร์เซ็นต์ที่ต้องการ) เราได้ตัดสินใจที่จะบริจาคเลือดหลังจากที่เราหายดีแล้วมากๆนับวันรอเลย เพราะเราได้อ่านหลายๆเว็บบอร์ด หัวใจเราแทบสลายที่มีผู้คนมากมายต้องการเลือดให้กับคนที่เขารักที่สุด บางคนคุณพ่อประสบอุบัติเหตุต้องการผู้บริจาคโลหิตด่วน บางคนภรรยาได้ทำการให้กำเนิดบุตรผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตนแต่ต้องตกเลือดและไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากรอคนใจบุญมาบริจาคโลหิตให้กับคนที่ตนรัก อ่านแล้วทำให้เราสลดและน้ำตาไหลเลยทีเดียว
แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก..... เรารักษาตัวจนหายเป็นปรกติแต่จู่ๆวันหนึ่งเราก็เกิดปวดท้องน้อยขึ้นมาและมีเลือดไหลแบบสามสี่หยดทางช่องคลอด เราเลยไปตรวจกับทางโรงพยาบาลค่อนข้างมีชื่อแห่งหนึ่ง ผลสรุปคือเรามีเชื้อ Hpv และโชคร้ายแต่ไม่ร้ายมากจากที่หมอวินิจฉัยว่าอาจจะเป็นกลุ่มผู้มีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นมะเร็งมดลูก พอผลตรวจออกมาเราอยู่กลุ่มผู้มีความเสี่ยงต่ำ หมายถึงเราต้องไปตรวจภายในทุกๆ 6 เดือนและไม่สามารถป้องกันได้แล้วเพราะติด 100 เปอร์เซ็นต์ แรกๆเรางงเพราะเราทำการตรวจเลือดไปไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้แต่กลับไม่เจออะไรเลย แต่จู่ๆมันก็มาโผล่เอาตอนที่เราคิดว่าเราเป็นปรกติแล้ว
หลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปเราได้ตัดสินใจหาข้อมูลเกี่ยวกับการบริจาคโลหิตและเตรียมตัวเพื่อบริจาค เราเจอเว็บไซต์อังกฤษซึ่งเขาระบุว่าผู้มีเชื้อ Hpv สามารถบริจาคโลหิตได้เพราะมีคนจำนวนมากที่ติดเชื้อนี้จากคู่รักของตนหรือจากการมีเพศสัมพันธ์แบบเปิดเผย ซึ่งเราดีใจมากเพราะเราเกือบตัดใจไปแล้ว เรานับวันรอที่จะได้บริจาคโลหิต...
หลายวันก่อนเราได้โทรไปถามทางสภาเองว่าเรากรุ๊ปเลือด RH Negative O แต่มีเชื้อ Hpv สามารถที่จะบริจาคโลหิตได้ไหม แต่คำตอบคือไม่ได้เพราะเรามีเชื้อ เราเสียใจมากแต่ก็ไม่ได้อะไร เราเข้าใจนะเพราะมันไม่คุ้มเลยหากคนที่ไม่เคยมีเชื้อจู่ๆก็ติดเชื้อไปด้วยโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อที่จะเล่าประสบการณ์เราว่าการเป็นผู้ที่มีโลหิตพิเศษนั้นไม่ได้ดีเลย ต้องดูแลตัวเองมากๆ ต้องระมัดระวังตัวในการใช้ชีวิตสูงกว่าคนอื่นๆ เราเสียใจที่เราไม่สามารถที่จะช่วยเพื่อนร่วมโลกคนอื่นๆได้ แต่เราอยากจะให้ผู้มีโลหิตพิเศษคนอื่นๆที่ได้อ่านกระทู้นี้ ช่วยกันไปบริจาคโลหิตนะ เพราะยังมีคนอีกมากมายที่ต้องการความช่วยเหลือจากเราและคงมีอีกมากมายที่เสียคนที้รักไปเพราะช่วยไว้ไม่ได้ ช่วยไว้ไม่ทัน ถ้าหากเราไม่มีเชื้อ Hpv เราคงดีใจมากที่สามารถช่วยเหลือคนพวกนั้นได้ เสียใจจริงๆ
ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะที่อ่านกระทู้นี้และขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ
ป.ล. โรงพยาบาลแรกที่เราไปนั้นเป็นโรงพยาบาลเล็กๆในภาคอีสานค่ะ
ป.ล. 2 เราคาดว่าเราติดเชื้อ Hpv จากแฟนเก่าค่ะ เราป้องกันแค่ช่วงแรกๆแต่พอคบกันนานๆเราก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะเราไว้ใจเขาค่ะ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นแฟนเก่า? เพราะเราถามและขอดูผลตรวจของคนอื่นๆที่เราเคยคบทุกคนไม่มีใครมีเชื้อ นอกจากแฟนเก่าคนล่าสุดที่เลิกกันไป เราจบกันไม่สวยและไม่เคยคุยกันอีกเลย
ป.ล. 3 เราไม่เคยมี one night stand หรือมีเพศสัมพันธ์แบบมั่วๆกับใครทั้งนั้นเพราะเรากลัวเรื่องเชื้อมาก เรากลัวติด std, hpv, hiv และอื่นๆเพราะงั้นมันถึงเหมือนตลกร้ายสำหรับเราค่ะ ที่จู่ๆติดเชื้อนี้ขึ้นมา
ป.ล. 4 แฟนคนปัจจุบันทราบดีค่ะและพาเราไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจหาสาเหตุของอาการ เราถามเขาว่าทำไมไม่โกรธ คำตอบคือติดไปแล้วโกรธไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ยังไงเราก็จะแต่งงานกันในอีกไม่กี่ปีแล้วอยู่ด้วยกันตลอดไป ยังไงเชื้อก็ไปติดคนอื่นไม่ได้หรอก ก็ขำๆกันไปสำหรับเขาและเรา
ป.ล. 5 ขอโทษสำหรับหลายป.ล. ทิ้งท้ายว่าเราโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเราเอง เราขอรับผิดที่เราไม่ได้ป้องกันให้ดีพอ ทั้งนี้เราเสียใจมากที่ไม่ได้บริจาคโลหิตอย่างที่เราหวังไว้
เสียใจมากที่ไม่สามารถบริจาคโลหิตได้
📍สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ พิมพ์ในโทรศัพท์หากผิดพลาดหรือตกหล่นยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ 📍
ย้อนกลับไปเมื่อหลายเดือนก่อนเราประสบอุบัติเหตุต้องเข้ารับการรักษา ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้วเราต้องการเลือดสำรองเผื่อเหตุฉุกเฉิน ทางโรงพยาบาลได้ทำการตรวจเลือดแบบเจาะลึกซึ่งผลตรวจทำให้เราช็อกมาก
เรากรุ๊ปเลือดหายาก (0.3 เปอร์เซ็นต์ของคนไทย) กรุ๊ปเลือด RH Negative O หรือย่อๆ -O คือตอนนั้นเรางงมากว่ามันเป็นไปได้ยังไงเพราะแม่เรากรุ๊ปเลือด A positive พ่อเราก็กรุ๊ปเลือด O positive ส่วนน้องชายกรุ๊ปเลือดเหมือนแม่และพี่สาวกรุ๊ปเลือดเหมือนพ่อ เราค่อนข้างมั่นใจว่าพ่อเรากรุ๊ปเลือด O positive เพราะท่านเคยประสบอุบัติเหตุเข้าโรงพยาบาลมาก่อนและทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี ในใบเกิดเราก็ระบุไว้แค่กรุ๊ปเลือด O เพราะอย่างนั้นเราเลยงงมากว่ามาไงไปไงอยู่ๆกรุ๊ปเลือดนี้
ทางโรงพยาบาลไม่สามารถจัดหาเลือดสำรองได้ คุณหมอจึงให้เราตัดสินใจเองว่าจะเข้ารับการรักษาไหม ทางคุณหมอก็ไม่แน่ใจว่าจะผ่านพ้นไปด้วยดีรึเปล่า เราจึงตัดสินใจเสี่ยงดวงทั้งๆที่น้องชายคัดค้านหัวชนฝ้าว่าไม่ ห้ามเราแต่เราไม่เปลี่ยนใจ
หลังจากผลการรักษาผ่านพ้นไปด้วยดีเราได้คุยกับคุณหมอและคุณหมอได้บอกเราว่าควรไปบริจาคเลือดเมื่อแข็งแรงแล้วเพราะเลือดกรุ๊ปเราเป็นที่ต้องการมากๆ (จากเว็บไซต์ของสภากาชาดไทย 33 โรงพยาบาลทั่วประเทศต้องการกรุ๊ปเลือด RH Negative O มากถึง 40 เปอร์เซ็นต์แต่ผู้บริจาคแทบไม่ถึงครึ่งหนึ่งของเปอร์เซ็นต์ที่ต้องการ) เราได้ตัดสินใจที่จะบริจาคเลือดหลังจากที่เราหายดีแล้วมากๆนับวันรอเลย เพราะเราได้อ่านหลายๆเว็บบอร์ด หัวใจเราแทบสลายที่มีผู้คนมากมายต้องการเลือดให้กับคนที่เขารักที่สุด บางคนคุณพ่อประสบอุบัติเหตุต้องการผู้บริจาคโลหิตด่วน บางคนภรรยาได้ทำการให้กำเนิดบุตรผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตนแต่ต้องตกเลือดและไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากรอคนใจบุญมาบริจาคโลหิตให้กับคนที่ตนรัก อ่านแล้วทำให้เราสลดและน้ำตาไหลเลยทีเดียว
แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลก..... เรารักษาตัวจนหายเป็นปรกติแต่จู่ๆวันหนึ่งเราก็เกิดปวดท้องน้อยขึ้นมาและมีเลือดไหลแบบสามสี่หยดทางช่องคลอด เราเลยไปตรวจกับทางโรงพยาบาลค่อนข้างมีชื่อแห่งหนึ่ง ผลสรุปคือเรามีเชื้อ Hpv และโชคร้ายแต่ไม่ร้ายมากจากที่หมอวินิจฉัยว่าอาจจะเป็นกลุ่มผู้มีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นมะเร็งมดลูก พอผลตรวจออกมาเราอยู่กลุ่มผู้มีความเสี่ยงต่ำ หมายถึงเราต้องไปตรวจภายในทุกๆ 6 เดือนและไม่สามารถป้องกันได้แล้วเพราะติด 100 เปอร์เซ็นต์ แรกๆเรางงเพราะเราทำการตรวจเลือดไปไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้แต่กลับไม่เจออะไรเลย แต่จู่ๆมันก็มาโผล่เอาตอนที่เราคิดว่าเราเป็นปรกติแล้ว
หลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปเราได้ตัดสินใจหาข้อมูลเกี่ยวกับการบริจาคโลหิตและเตรียมตัวเพื่อบริจาค เราเจอเว็บไซต์อังกฤษซึ่งเขาระบุว่าผู้มีเชื้อ Hpv สามารถบริจาคโลหิตได้เพราะมีคนจำนวนมากที่ติดเชื้อนี้จากคู่รักของตนหรือจากการมีเพศสัมพันธ์แบบเปิดเผย ซึ่งเราดีใจมากเพราะเราเกือบตัดใจไปแล้ว เรานับวันรอที่จะได้บริจาคโลหิต...
หลายวันก่อนเราได้โทรไปถามทางสภาเองว่าเรากรุ๊ปเลือด RH Negative O แต่มีเชื้อ Hpv สามารถที่จะบริจาคโลหิตได้ไหม แต่คำตอบคือไม่ได้เพราะเรามีเชื้อ เราเสียใจมากแต่ก็ไม่ได้อะไร เราเข้าใจนะเพราะมันไม่คุ้มเลยหากคนที่ไม่เคยมีเชื้อจู่ๆก็ติดเชื้อไปด้วยโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อที่จะเล่าประสบการณ์เราว่าการเป็นผู้ที่มีโลหิตพิเศษนั้นไม่ได้ดีเลย ต้องดูแลตัวเองมากๆ ต้องระมัดระวังตัวในการใช้ชีวิตสูงกว่าคนอื่นๆ เราเสียใจที่เราไม่สามารถที่จะช่วยเพื่อนร่วมโลกคนอื่นๆได้ แต่เราอยากจะให้ผู้มีโลหิตพิเศษคนอื่นๆที่ได้อ่านกระทู้นี้ ช่วยกันไปบริจาคโลหิตนะ เพราะยังมีคนอีกมากมายที่ต้องการความช่วยเหลือจากเราและคงมีอีกมากมายที่เสียคนที้รักไปเพราะช่วยไว้ไม่ได้ ช่วยไว้ไม่ทัน ถ้าหากเราไม่มีเชื้อ Hpv เราคงดีใจมากที่สามารถช่วยเหลือคนพวกนั้นได้ เสียใจจริงๆ
ขอบคุณทุกๆคนมากนะคะที่อ่านกระทู้นี้และขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ
ป.ล. โรงพยาบาลแรกที่เราไปนั้นเป็นโรงพยาบาลเล็กๆในภาคอีสานค่ะ
ป.ล. 2 เราคาดว่าเราติดเชื้อ Hpv จากแฟนเก่าค่ะ เราป้องกันแค่ช่วงแรกๆแต่พอคบกันนานๆเราก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะเราไว้ใจเขาค่ะ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นแฟนเก่า? เพราะเราถามและขอดูผลตรวจของคนอื่นๆที่เราเคยคบทุกคนไม่มีใครมีเชื้อ นอกจากแฟนเก่าคนล่าสุดที่เลิกกันไป เราจบกันไม่สวยและไม่เคยคุยกันอีกเลย
ป.ล. 3 เราไม่เคยมี one night stand หรือมีเพศสัมพันธ์แบบมั่วๆกับใครทั้งนั้นเพราะเรากลัวเรื่องเชื้อมาก เรากลัวติด std, hpv, hiv และอื่นๆเพราะงั้นมันถึงเหมือนตลกร้ายสำหรับเราค่ะ ที่จู่ๆติดเชื้อนี้ขึ้นมา
ป.ล. 4 แฟนคนปัจจุบันทราบดีค่ะและพาเราไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจหาสาเหตุของอาการ เราถามเขาว่าทำไมไม่โกรธ คำตอบคือติดไปแล้วโกรธไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ ยังไงเราก็จะแต่งงานกันในอีกไม่กี่ปีแล้วอยู่ด้วยกันตลอดไป ยังไงเชื้อก็ไปติดคนอื่นไม่ได้หรอก ก็ขำๆกันไปสำหรับเขาและเรา
ป.ล. 5 ขอโทษสำหรับหลายป.ล. ทิ้งท้ายว่าเราโทษใครไม่ได้นอกจากตัวเราเอง เราขอรับผิดที่เราไม่ได้ป้องกันให้ดีพอ ทั้งนี้เราเสียใจมากที่ไม่ได้บริจาคโลหิตอย่างที่เราหวังไว้