นี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ เรารู้สึกอึดอัด เลยอยากมาตั้งกระทู้ถามตามหัวข้อเลยค่ะ
ตอนนี้เราเรียนมหาลัย เรามีเพื่อนไม่ค่อยมาก เรารู้สึกว่าตัวเองเข้ากับคนอื่นไม่เก่งเลย ในตอนมอปลาย เรามีเพื่อนที่เราสนิทอยู่ 1 คน แบบสนิทเล่าทุกอย่างให้เขาฟังได้ แต่พอเข้ามหาลัยเรากับเขาก็ห่างๆ กัน แต่ก็ติดต่อกันอยู่ค่ะแต่ไม่มากเหมือนแต่ก่อน เวลาเรามีปัญหาเราจะขอปรึกษาเพื่อนคนนี้ แต่ทำไมเราถึงรู้สึกว่า เขาเหมือนไม่ค่อยเต็มใจที่จะฟังเรื่องของเราเลย หลังจากนั้นมาเราก็ไม่ค่อยได้ปรึกษา กับเพื่อนคนนี้เลยค่ะ พอช่วงปิดเทอมเพื่อนในกลุ่มใหญ่ที่พอคุยกันได้ก็จะชวนกันไปเที่ยวกันตลอด แต่ครั้งนี้ จะมีแค่เพื่อนกลุ่มนึงที่เขานัดแนะกันไปเที่ยวโดยมีเพื่อนที่เราสนิทคนนี้ไปด้วยซึ่งเขาไม่มีการชวนเรา เราก็พยายามไม่คิดมาก แต่ก็แอบน้อยใจบ้าง เพราะเห็นเขาอัพรูปในไอจีกัน ดูมีความสุขกันมากเลยค่ะ ทั้งๆที่เราไม่ได้ไป พอนานวันเข้า เราก็รู้สึกว่าโดนบีบให้ออกจากลุ่ม เรากับเพื่อนสนิทก้ไม่ได้คุยกันเลย จนทุกวันนี้เรากลับรู้สึกว่าเราคุยกับเพื่อนที่เจอกันที่มหาลัยได้สนิทใจกว่าเพื่อน ตอนมอปลายอีกค่ะ แต่ก็มีบางวันที่เรารู้สึกนอยด์ๆ บ้าง แต่เราก็พยายามคิดว่าคนเรายังไงก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ถึงจะไม่มีเพื่อน จากเหตุการณ์วันนั้น เราก็มองย้อนตัวเองว่าเราคงนิสัยไม่ดีหรืออะไร แต่เราก็จะปรับปรุงตัวค่ะ เราเป็นคนคิดมาก ถึงมากที่สุด เซ็นซิทีฟด้วย บางครั้งเราก็รู้สึกอ่อนแอ จนไม่อยากเล่าให้คนใกล้ชิดฟังกลัวเขาจะรำคาญ ท้ายที่สุดแล้วเราอยากมีเพื่อนแท้ที่คอยอยู่ข้างๆกันในยามทุกข์ยามสุข แค่นั้นก็พอใจแล้วค่ะ
เราอยากรู้ว่าเราควรกำจัดความคิดเรื่องเพื่อนเก่ายังไงดีคะ แล้วที่เพื่อนไปไหนไม่ชวนนี้คือสัญญาณบอกอะไรหรือเปล่าคะ
.
.
เพื่อนๆในพันทิปมาแชร์เรื่องราวเพื่อนแท้ของตัวเองให้ฟังหน่อยนะคะ ว่ามีเพื่อนรูปแบบไหนกันบ้าง  



ปล. อาจจะ งง ๆ หน่อยนะคะ เล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง 55555 ขอบคุณมากค่ะ