พอดีมีกระทู้หนึ่ง ที่พระท่านเข้ามาถามว่า ไม่รู้ว่าพระวินัย 227 ข้อมีอะไรบ้างจะเป็นอย่างไร (คือถามว่ายังเป็นพระอยู่หรือไม่)

ซึ่งทำให้ผมคิดว่าถึงเวลาที่ควรจะมีการแปลภาษาไทยในการสวดโอวาทปาติโมกข์ทุกครั้ง เพราะการที่เข้าโบสถ์ฟังพระวินัย 227 ข้อเป็นภาษาบาลีทุกๆ เดือน ไม่เป็นประโยชน์อะไรเลยต่อพระที่นั่งฟัง

สมาชิกหลายท่านก็แนะนำว่า ควรไปศึกษาเอง ถามอาจารย์ ถามผู้รู้ หรือไปหาคำแปลมาอ่าน ซึ่งก็เป็นการแก้ปัญหาอย่างหนึ่ง แต่การที่อ่านคำแปลครั้งเดียวหรือไม่กี่ครั้งตลอดเวลาที่บวชอยู่ คงไม่เท่ากับการได้ฟังทุกๆ เดือน

อีกทั้งเวลาที่ได้ฟังข้อห้าม เช่น "ห้ามพระรับเงินทอง" พระที่รับเงินทองอยู่คงสะดุ้ง ละอายใจ หรืออาจจะไม่อยากเข้ามาฟังปาติโมกข์ครั้งต่อไป และที่ดีที่สุดคือ จะไปกล้ารับเงินทองเพราะรู้พระวินัยแล้ว

อย่างไรก็ตาม การสวดโอวาทปาติโมกข์ ยาวมาก ใช้เวลาเกือบชั่วโมง และต้องเป็นการท่องจำด้วย หากเพิ่มภาษาไทยเข้าไปคงเป็นเรื่องค่อนข้างยากและลำบากสำหรับพระ

ผมมีข้อเสนอแนะ นั่นก็คือ ให้อ่านพระวินัยเป็นภาษาไทยในตอนท้าย โดยเป็นแบบสรุปหัวข้อ เช่น ตามลิงค์นี้ พระวินัย ๒๒๗ ข้อของพระ และไม่จำเป็นต้องท่องจำ ให้อ่านได้เลย และไม่จำเป็นว่าต้องเป็นพระที่สวดปาติโมกข์ภาษาบาลี เป็นพระรูปอื่นรูปใดก็ได้

หากปฏิบัติแบบนี้ พระที่เข้าฟังปาติโมกข์จะได้ประโยชน์ และรู้ว่าพระวินัยมีอะไรบ้าง และหากข้อใดที่รู้สึกไม่ชัดเจนก็ไปศึกษาเพิ่มเติม

ที่สำคัญ ผมเชื่อว่าพระจะละเมิดพระวินัยน้องลง จะมีความระวังมากขึ้น และพระที่ประพฤติไม่ดีก็จะละอายใจมากขึ้น