เรามีเพื่อนคนนึง เคยคบกันตั้งแต่ ม.3 ทั้งสายชั้นเกียจเธอ เพราะเธอเป็นคนเก่ง ครูรักมากเพราะเธอเป็นคนมีความสามารถ
แต่กลับกัน นิสัยชอบตะคอกคนอื่น เรื่องผู้ชายไม่ต้องพูดถึง เธอกวาดเรียบ ของใครเธอไม่สน
ถ้า ผช.เล่นด้วย เธอไม่แคร์ใครทั้งนั้น......

แต่กับเรา เธอดี มีอะไรแบ่ง เพราะเราเป็นคนรับฟังเธอตั้งแต่ไหนแต่ไร
พอเรียน ม.4 เราห่างกัน และหวงกันมาติดต่อกันอีกครั้ง เธอก็ยังดีกับเรา ถึงไหนถึงกัน
แต่ความเป็นตัวเอง เธอก็ไม่เลิกนิสัย พูดเหยียบหยามคนอื่น ดูถูกคนอื่น โดยมาพูดใส่หูเราทุกไครั้งล่ำไป แต่เราเตือนเขานะว่าอย่าพูดเลย
คนทุดคนมีเหตุผล จนเราก็เหมือนโดนแน็บแนมมาตลอด แต่เราก็ยังคบ
สิ่งที่เขาทำแล้วมันไม่ดี เราก็เตือนเธอตลอดล่ำไป

เราควรคบเพื่อนคนนี้ต่อไปไหมคะ หรือขาดการติดต่อไปเลยดี

แต่เรารู้สึกคัดค้านในใจมากกับสันดารที่เธอชอบทำใส่เรา ตะคอก อวดเก่ง คิดว่าตัวเองดีอยู่คนเดียว ว่าร้ายคนอื่น มั่วผู้ชาย
บอกตรงๆเราก็ไม่ได้ดีอะไรมาก แต่เราคิดว่าคนที่ไม่รู้จักบุญคุณคน ไม่สำนึกชั่วดีกับคนที่เคยให้โอกาส มันน่าจะแยกการทำดียาก

แต่ในตรงกันข้าม คือเขาดีกับเรา