อยากง้อคนๆนึง แต่เราเป็นคนง้อคนไม่เป็น เอาใจใครไม่เก่ง อดทนได้ไม่ค่อยนาน แสดงออกในด้านดีๆไม่เป็น

เค้าเคยเป็นแฟนเก่าเรา เราอยากง้อแค่กลับมาทำงาน ไม่ได้ให้กลับมาคืนดี.. เราแค่อยากรักษามิตรภาพไว้
แล้วก็คิดว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนกันได้... ไม่อยากให้ต้องจบแบบสาปส่งกัน หรืออยากเอาชนะกัน และเลิกติดต่อกันไป..

เราเองที่เป็นคนพยายามตัดเค้าออกจากชีวิต ทั้งสายงานที่ทำด้วยกัน ทั้งชีวิตจริงที่เคยคุยกัน
เพราะมีเรื่องไม่เข้าใจมากมาย และความเปลี่ยนไปของเค้ามันทำให้เรารู้สึกไม่โอเค...(ขอเวลานอกทำใจก่อน)

ความรู้สึกของเราทั้งคู่มันเหมือนทั้งเพื่อน  ทั้งศัตรู ทั้งชอบ ไม่ชอบ ทั้งคนดี คนไม่ดี คือค่อนข้างสับสนกับความรู้สึกกันจริงๆ
ตอนเลิกคุยกันค่อนข้างจะจบไม่ค่อยเข้าใจ ต่างคนต่างเสียความรู้สึก...ต่างฝ่ายเหมือนแค่อยากเอาชนะ
ตอนจบเค้าโพสพาดพิงมีผลกระทบต่อการทำงานเราอีกต่างหาก... (เหมือนทำลายกันอ่ะ)

และไม่นานเค้ามาขอยืมเงินเรา แบบคุยดี (ก็ยืมเงินนี่นะ) เราปฏิเสธไป เพราะเหตุผลด้านบนนั่นล่ะ คือโพสทำลายงานเรา
รู้สึกแย่ แต่เราไม่เคยถามเค้าซักคำว่าทำไมต้องทำถึงขนาดนั้น...

หลังจากห่างๆกันไปไม่นาน วันเกิดเค้า เราขับรถไปไกล ซื้อเค้กไปวางให้หน้าบ้านวันที่ฝนตก ไม่รู้จักบ้านเค้า เดินหาอยู่นาน
วันเกิดเรา แค่คำอวยพรซักประโยคจากเค้ายังไม่มี...คือรู้สึกว่าเค้าไม่คิดอยากจะทำให้สถานการณ์ดีขึ้นเลยหรอ...

พอเวลาผ่านมา เราไม่รู้ว่าใครผิด ใครถูก.. แต่ยังอยากให้เป็นเพื่อนกันได้ เราก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ แล้วควรมั๊ย
แต่ถ้าหากเป็นไปได้เราอยากจะเก็บมิตรภาพไว้ มากกว่าจบไปแบบไม่เข้าใจ..

เราไม่รู้ควรเริ่มต้นคุยอย่างไรดี..? เป็นเราเองที่พยายามตัดเค้า ทั้งชีวิตจริง และการทำงาน อาจจะเป็นเหตุผลที่เค้าไม่พอใจ เลยโพสไปแบบนั้น
เราควรเริ่มต้นทักไป หรือคุยกับเค้าอย่างไรดี ให้สถานการณ์มันดีขึ้น เค้าเองก็เป็นคนใจร้อน มองคนแค่งบ ทิฐิ แถมความอยากเอาชนะสูงไม่แพ้เรานั่นล่ะ
เพื่อนๆพอมีใครแนะนำ เกี่ยวกับการกลับไปคุย อยากขอโทษ หรือแสดงความจริงใจ หรือทำให้สถานการณ์ดีขึ้นกว่านี้ไหม? ขอคำแนะนำเชิงจิตวิทยาก็ได้ค่ะ ให้เค้าฟังแล้วรู้สึกดีขึ้น และไม่ทะเลาะ หรือเข้าใจกันผิดไปอีก..