คือเราชอบรุ่นน้องคนนึงอยู่ม.3 เเล้วตอนนี้เราอยู่ม.5
สมมุติว่าเราชื่อM เเล้วกันนะคะ เเล้วน้องชื่อ K น้องมีชื่อของน้องอยู่เเต่กลุ่มเรามีชื่อเรียกน้องเฉพาะในกลุ่มค่ะ มันเกิดจากตอนม.4เราถามเพื่อนว่าน้องชื่ออะไร เพื่อนก็บอกว่าน้องชื่อนี้ เเต่เราได้ยินเป็นชื่ออีกชื่อที่ออกเสียงใกล้เคียงกัน เราเลยเรียกเเบบนี้กันทั้งกลุ่มมาตั้งเเต่ม.4

คือเอาจริงๆเรามองน้องมาตั้งเเต่ม.4เเล้ว เเต่ไม่ได้ชอบอะไร คือพื้นฐานเป็นคนที่ชอบคนหล่อเเล้วน้องดันหล่อสะดุดตามาก ก็เลยชอบมองน้องเเค่นั้นค่ะ
เเล้วพึ้งมาเริ่มชอบน้องจริงๆจังๆเมื่อเดือนที่แล้วได้ มันมีเรื่องที่ทำให้ชอบค่ะ รักเเรกพบเพียงสบตา~~ คือวันนั้นช่วงพักกลางวันเราก็นั่งกินอะไรปกติ  วันนั้นกินซูชิ เเล้วจังหวะที่อ้าปากกินก็เงยหน้าขึ้นมาเเล้วน้องยืนอยู่ตรงนั้นคือตอนนั้นคนมันติด มันเป็นทางเดินระหว่างโต๊ะในโรงอาหาร จังหวะนั้นเเหละที่เงยขึ้นมาก็สบตากับน้องปังเลยค่ะ คือมองหันอยู่ประมาณ3วิ เราก็หลบสายตา คือเสี้ยววินาทีตอนนั้นคือชอบเลยค่ะ ใจสั่นทันทีทันใดเลย ลืมบอกคือน้องคนนี้เพื่อนเราคนนึงก็ชอบอยู่ด้วย
เพื่อนเราคนนั้นก็เเบบยิ้มกริ่มๆ เเล้วเพื่อนอีกคนที่นั่งข้างเรามันก็พูดขึ้นมาว่าเมื่อกี้น้องมอง M ด้วย นี่ก็เลยเเบบ เออ อวดๆเล่นๆตามน้ำไป เเล้วช่วงนั้นเป็นช่วงกีฬาสี คือโรงเรียนเราจะมีกีฬาสีเร็วกว่าชาวบ้านเค้ามากถึงมากที่สุด เเล้วน้องเล่นบาสอยู่คนละสีกับเรา เเล้ววันนึงน้องมีเเข่งกับสีเรา เราก็ไปนั่งดู ไม่ได้เชียร์สีตัวเองหรอกจ้า เชียร์น้องคนเดียว5555 เพื่อนก็นั่งหวีดไปตามสไตล์ของมัน คือเอาจริงๆมันก็มีคนคุยเเล้ว เราก็รู้ว่ามันไม่ได้ชอบน้องจริงจัง ก็เเค่หวีดคนหล่อตามสไตล์555
พอจบเเข่งของวันนั้นเราก็ไม่เจอน้องอีกเลย แข่งเสร็จน้องก็หายไปไหนก็ไม่รู้555 จนกลับบ้าน พออีกวันนึงคือวันนั้นทั้งวันเราไม่เห็นน้องเลย โรงเรียนก็มีอยู่เเค่นั้น เเต่เดินไปมาไม่เห็นหน้าเลย เศร้าใจ555 คือปกติเราจะเจอกับน้องที่โรงอาหารเวลาเดียว เพราะโรงเรียนเราเเบ่งเวลากินข้าวของเเต่ละม. เเล้วม.5กับม.3 ตรงกันเลยได้เจอสบตาเเล้วก็ชอบจนป่านนี้ไง555 เย็นนั้นเพื่อนเรามีเเข่งวอลเล่ตอนเย็น เราเลยอยู่เชียร์ ปกติเลิกเรียนเราก็จะกลับบ้านเลย เเต่วันนั้นเพื่อนเเข่ง5โมงครึ่ง เรากับเพื่อนคนที่บอกว่าชอบน้องกับเพื่อนอีกคนก็เลยไปเดินๆวิ่งๆ อยู่รอบสนามกัน  ลดหุ่นไปในตัว555 ตอนนั้นประมาณ5โมงเราก็เดินปกติ เเล้วทีนี้เพื่อนคนนึงก็เรียกเพื่อนอีกคนที่มันชอบน้อง ประมาณว่า ๆ น้อง K ๆ  เเล้วทีนี้เราเลยหันไปมอง เราก็เจอน้อง น้องมองมาทางนี้ ตอนเราหันไปเราคิดว่าน้องมองทางนี้อยู่นะ ไม่รู้ว่ามองเราป่าว ไม่อยากเข้าข้างตัวเอง (เเต่ในใจเเอบคิดนะ555) เเล้วทีนี้เพื่อนอีกคนก็พูดว่าน้องมองอิ M อีกเเล้วอ่ะ เเล้วคนที่ชอบน้องก็ทำเป็นตะโกนว่าเออเนี่ย มันต่างหากที่ชอบน้อง มองเราอยู่ได้ เเล้วก็ค้องคอนี่ไปเเล้วก็ปิดตาเรา บอกประมาณว่า อย่ามองๆๆๆ ห้ามมองกลับๆ เราก็ขำกัน เเล้วเราก็เดินไปที่โดมกัน มองมาน้องก็กำลังเล่นบอลอยู่ พายกระเป๋าเล่นด้วย คนบ้าอะไรสะพายกระเป๋าเล่นบอล555  จากนั้นเราก็ชอบน้องตามปกติ เพื่อนก็เเบบชอบเเซวละ เราก็เออๆออๆตามน้ำไป ค่อยๆเนียนๆไป เพื่อนที่ตอนเเรกชอบน้องก็ชอบเเซวเพราะมันก็ไม่ได้ชอบจริงจัง เราดูออก มันมีคนที่คุยด้วยอยู่เเล้ว เเล้วก่อนวันนึงเราก็บอกเพื่อนคนที่ชอบบอกว่าน้องมองเราอยู่ ตอนนั้นคุยในเเชท ตอนเเรกคุยเรื่องอื่นกันอยู่ เราบอกมันว่า
เรา : มีเรื่องจะสารภาพ
เพื่อน : ขอเดาๆ
เรา : ว่ามา
เพื่อน : เรื่องน้องK
เรา : ก็ถูก
เรา : จะเดาว่า
เพื่อน : จริงจัง?
เรา: ก็ประมาณนั้น
เพื่อน : กูว่าละ

จากนั้นก็คุยกันยาว5555 เเล้วหลังจากนั้น2-3 เราก็บอกเพื่อนคนที่บอกว่าชอบน้อง มันก็บอกว่า ดูออก5555 ดูง่ายขนาดนั้นเลยหรอ555 เราก็เเบบเออๆรู้กันไว้ เเล้ววันขบวนกีฬา (กีฬาสียังไม่จบนะ555 เเข่งกีฬา2อาทิตย์) เราไปรร.เช้าเพราะต้องไปเป็นบริการขบวน คือเราไม่ต้องไปก็ได้เเต่วันซ้อมเห็นน้องไปเลยไปบ้าง เเต่วันจริงน้องไม่ไป เศร้าไม่เศร้า เด็กเลว 555
วันนั้นทั้งวันเราก็ไม่เห็นน้องเลย โรงเรียนลับเเลหรือไงก็ไม่รู้ 555 จนเราคิดว่าน้องโดดกีฬาสีเเล้ว พอตอนบ่ายๆ เราเดินไปเข้าห้องน้ำ เจอจ้า เจอเล่นบอลอยู่หน้าห้องน้ำ คาดกระเป๋าสีดำ เดินไปคนเดียวด้วย เขินมาก เข้าห้องน้ำไม่อยากออกมาเลย เขินจัด5555 เเอบถ่ายรูปได้มา1รูป เเบบเบลอๆ 5555
เข้าเสร็จก็เดินมานั่งกับเพื่อนเหมือนเดิม จากนั้นก็ไม่เห็นน้องอีกเลยทั้งวัน จนจบกีฬาสี ก็เรียกรวมมาประกาศรางวัล ก็เห็นน้องอยู่สีข้างๆ เห็นเเป็ปๆก็ไม่เห็นอีกเลย 555 เศร้าไม่เศร้า หลังจากวันนั้นก็เหมือนเดิม ถ้าจะเจอก็เจอที่เดียวคือโรงอาหารบางวันก็เจอบางวันครูปล่อยช้าก็ไม่เจอ น้องกินเร็วไปเร็วมากเวอร์ วันนั้นน้องมานั่งโต๊ะข้างหลังใจเเทบหลุดออกมา อยากเอาหัวจุ่มก๋วยเตี๋ยวไปสะ555 มีครั้งนึงยืนซื้อน้ำข้างกัน คือเห็นน้องเเล้วเเหละ น้ำตัวเองก็ซื้อเเล้ว เเต่ก็ทำท่าทีจะไปซื้อ เพื่อนเลยฝากซื้อขวดนึง น้องสั่งน้ำเเล้วก็หันไปคุยกับเพื่อน คือตอนเเรกมีคนนึงกั้นอยู่ ทีนี้คนนั้นซื้อเสร็จก็เดินออกไป เเล้วน้องก็หันมาเเล้วก็ยืนข้างเราพอดีเป๊ะ คือเราเเซงน้องด้วย5555 ป้าร้านน้ำชอบให้คนที่ซื้อมากกว่าก่อน ตอนนั้นด้วยความสติไม่มีเลยสั่งน้ำไป2ขวด น้องสั่งขวดเดียว เเต่อินี่มีน้ำเเล้วไง จะซื้อมาทำไมอีกขวด5555 สติหายจ้า  จากนั้นน้องก็มานั่งโต๊ะข้างหลัง คือนั่งหันหลังให้กันเลย ปกติน้องจะนั่งอีกฝั่ง เเต่วันนี้หันหลังให้กันเลย มีเเค่อากาศกลั้นเท่านั้น555
อ้อลืมเล่า เราไม่เล่นเฟซบุ๊คมา3-4ปีเเล้ว เเบบไม่เล่นเลยอ่ะ ทิ้งเเอคไว้ล้างมาก รูปโปรก็เป็นรูปตอนใส่ชุดเนตรนารีตอนม.ต้น คือเก่ามาก เเล้วทีนี้อยากได้เฟซบุ๊คน้อง ด้วยความที่พึ้งเข้ามาโรงเรียนนี้ตอนม.4 เฟซบุ๊คก็ไม่เล่นนาน เลยไม่มีเพื่อนมที่โรงเรียนนี้เลย ขนาดเพื่อนในกลุ่มยังไม่มี 5555 อะไรขนาดนั้น เเต่ด้วยความอยากรู้ หาจากเพจโรงเรียน หาจากคนที่โพสในเพจ ส่องเพื่อนทีละคนๆ แล้วแต่ละคนเพื่อนในเฟซพันอัพทั้งนั้น555 เราก็เลื่อนๆๆๆ รูปโปรไฟล์เเบบไหนก็ไม่รู้ เลื่อนไปมาๆ จากนั้นก็สะดุดอยู่อันนีง โปรไฟล์ปิดหน้าด้วยนะ เเต่มันสะดุด
เลนกดเข้าไปดู ใช่จ้า น้องนั่นเอง นั่นน้องเอง เเงง ใจสั่นรัวมาก เเต่ไม่กล้าเเอดอ่ะ ไม่คิดว่าการเเอดเฟซใครมันจะยากขนาดนี้อ่ะ55555 จนป่านนี้ยังไม่ได้เเอดเลย

โมเม้นล่าสุดคือเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา เราปวดท้องประจำเดือนมากๆๆๆ ซึมทั้งวัน ไม่มีอารมณ์เล่นกับใครทั้งนั้น เเล้ววันนั้นทั้งวันก็ไม่เจอน้อง นั่งหงอยเหมือนหมาไปใหญ่555 เเล้วตอนจะเรียนคาบ7 ช่วงเปลี่ยนคาบคนมันจะเยอะใช่มั้ย ติดเป็นเเนวๆ เพื่อนก็เลยไปเข้าห้องน้ำ นี่ก็ขอขึ้นมาก่อน ปวดท้องมากๆ ไม่ไหวๆ เดินขึ้นบรรไดอย่างอืดๆ หน้าเบื่อๆ พอถึงชั้น2 ตาก็หันไปมองทางขวาพอดี โป๊ะจ้า เจอน้อง น้องหันหน้ามาตรงบรรไดพอดี สบตาจริงๆ ใกล้มากๆ คือใกล้มากๆ น้องนั่งเก้าอี้รอเข้าห้องอยู่ สบตาน้องอีกเเล้ว ครั้งนี้ไม่ได้มโนเลย คือมองเข้าไปในตาน้องเลย  เเต่ด้วยความที่ไม่ได้ตั้งใจจะหันไปทางขวา เพราะเราต้องไปทางซ้าย เลยหันหน้ากลับมา จากนั้นใจก็กระตุกวูบ คือน้องมองเรา เรามองน้อง คืออารมณ์ตอนนั้นคือไม่ไหว ลืมความปวดร้าวในท้องไปเลย  เเล้วก็เดินไปติดๆคนอยู่ตรงนั้นเเปปนึง น้องก็ยังนั่งอยู่ข้างหลัง เเล้วนี่ก็เดินมาเข้าห้อง
เเล้วตอนปล่อยคาบ เพื่อน2คนก็คือคนที่เคยบอกว่าชอบน้องเเล้วก็คนที่ชอบบอกว่าน้องมองเรานั่นเเหละ ลงไปเข้าห้องน้ำ เเล้วหมดคาบพอดี ห้องเราอ่ะปล่อยช้า น้องเลยลงไปก่อน พอปล่อยเราก็ไปเจอเพื่อน2คนข้างล่าง บอกว่าถ่ายรูปน้องมาด้วย คือรูปนั้นน้องมองกล้องไง คือน้องก็ต้องรู้ว่าเเอบถ่ายน้องสิ555 ตอนนี้มองรูปนั้นทีไรก็เขิน เพราะน้องมองกล้องด้วยเลยเขินไปใหญ่

ปกติเราจะฟังเเต่เพลงสากล เกาหลี ญี่ปุ่น บลาๆ ไม่ค่อยฟังเพลงไทย เเต่เพราะน้องเราเลยกลับมาฟังเพลงไทยเพราะฟังเข้าถึงอารมณ์มากกว่า เพราะน้องคนเดียวเลยนะ 5555

จบการเล่าเพียงเท่านี้แหละค่ะ เเค่เเอบชอบเฉยๆ คือเราเป็นคนไม่เคยมีเเฟนมาก่อนเลย555 เราว่าเราก็เพอร์เฟคในระดับหนึ่งอะนะ 555 เเต่เราไม่เคยมีเเฟนเลย ไม่มีคนคุย เรารู้สึกว่ามันเร็วไปอ่ะตอนนั้นนะ เเล้วตอนนี้ ไม่มีประสบการณ์มาก่อนเราเลยไม่กล้าเเอดเฟซน้อง ไม่กล้าทัก ไม่กล้าอะไรเลย เศร้าใจ5555 เพื่อนก็บอกให้เเอดเฟซ เราก็ไม่กล้าสักที

มาเล่าเเค่นี้แหละค่ะ 5555

ใครเคยมีเรื่องราวอะไรเเบบนี้มั้ยคะ มาแชร์ให้อ่านหน่อย



ปล.ขออนูญาติตั้งเป็นกระทู้คำถาม เพราะยังไม่ได้ยืนยันตัวตนค่ะ