เรามีแฟนอยู่แล้วคนนึงคบกันมา3ปีกว่า ตอนนี้แฟนยุในเรือนจำ เรารักแฟนมากๆ ตั้งใจกับตัวเองว่าจะรอเค้ากลับมา..จนกระทั้งได้มาเจอ ผช.คนนึง(นายต้นไม้) ไม่รู้ว่าเหตุผลอรัยที่ทำให้เรารู้สึกว่าการรอคอยของเรามันสิ้นสุดลงแล้ว..เราคบกับนายต้นไม้ตอนนี้ก้อ10เดือนกว่า ความสัมพันของเราเร็วมากกก ทุกอย่างมันดีไปหมด เดือนแรกที่คุยกันเราจับได้ว่านายต้นไม้มีแฟนที่คบกันจิงจังอยู่แล้วตั้งแต่เรียนมหาลัย ขออธิบายก่อนว่าเค้าคบกันแบบเพื่อนที่ดีต่อกันแต่ไม่ถึงขั้นมีอะไรด้วยกัน ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นทำงานอยู่ต่างประเทศ ทำให้ต้องไกลกัน นายต้นไม้บอกเราแบบนั้น.. ตอนแรกที่รู้ว่านายต้นไม้มีแฟนอยู่แล้วเราก็ช๊อคนะ แต่คิดว่าไม่ได้อะไรมาก เพราะเราก้อมีคนของเราอยู่แล้ว นั้นคือการยอมรับว่าเป็นมือที่3แบบเต็มตัว แต่อย่างที่บอกความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่มันพัฒนาอย่างรวดเร็วจนทำให้เราลืมแฟนเราที่อยู่ในเรือนจำไปสนิทเลย คิดถึงขั้นว่าอยากสร้างครอบครัวกับนายต้นไม้เลยนะ แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมาเราก้อยังไปเยี่ยมแฟนเราในเรือนจำทุกอาทิตย์ ทำตัวปกติทุกอย่าง ส่วนเรากับนายต้นไม้ก็เจอกัน ไปกินข้าว ดูหนัง ไปเที่ยวด้วยกัน ทำทุกอย่างเหมือนคนเป็นแฟนกัน แต่..มันเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน เราปล่อยให้ความสัมพันธ์เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตอนนี้เรารักเค้ามาก จนมันมีเหตุการณ์ที่ทำให้เราต้องห่างกัน สักพักเราจับได้ว่านอกจากเค้าจะมีแฟนอยู่แล้ว และก็คบกับเรา เค้ายังมีนิสัยชอบ make friend ไปเรื่อยๆ ระหว่างที่คบกันเราจับได้ว่าเค้าแอบคุยกับคนอื่นตลอด แต่เค้าก็ยืนยันที่จะไม่เลิกกับเรา พอมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมันทำให้เรากลับไปไว้ใจเค้าไม่ได้อีกเลย เราระแวง เราจู้จี้ เราจับผิดเค้าทุกอย่าง จนมันทำให้เรารู้สึกได้ว่าเค้าก็รำคานเรามากๆ เราพยายามตัดใจอยู่หลายครั้ง เพราะเราเหนื่อยกับความสัมพันแบบนี้ แต่เราทำไม่ได้ จนตอนนี้เรากลายเป็นของตายแบบเต็มรูปแบบ คือยอมทุกอย่างเพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกันไม่ว่าจะต้องดิ้นรน หรือต้องพยายามมากแค่ไหน มันประมาณว่า ไปต่อก็ไม่เห็นหนทาง แต่ก็กลับไปไม่ได้เพราะเราเดินมาไกลมากแล้ว เราสูญเสียการเป็นตัวเอง และอะไรหลายๆอย่างมากเพื่อเค้า จนทำให้รู้สึกว่าเหมือนเราพยายามกอดเค้า แต่เค้าก็ผลักเราอยู่ตลอด เราขอความชัดเจนกับเค้า เค้าก็รับปากทุกครั้ง แต่สิ่งที่เค้าพูดเค้ากลับทำมันไม่ได้เลย เค้าเลิกกับแฟนเค้าไม่ได้ เค้าให้เหตุผลกับเราว่า ผญ.คนนั้นดีกับเค้ามาก เค้าสงสาร แต่กับเราเค้ารัก นายต้นไม้พูดแบบนั้น ตอนนี้เราสับสนมาก เรารักเค้ามาก มากจนลืมรักตัวเองไปเลย ทุกวันนี้เราไม่สามารถนอนหลับได้ด้วยตัวเองถ้าไม่ได้กินยานอนหลับ เพราะเราเปนคนคิดมาก และเปนคนจิงจังกับเรื่องความรักมากๆ เราติดอยู่กับคำถามตลอดเวลาว่าเค้าจะเอายังไง ความสัมพันธ์จะเปนแบบไหนต่อ มันเป็นคำถามที่ไม่เคยได้คำตอบเลยสักครั้ง แต่เค้าก็ยืนยันที่จะไม่เลิกกับเรา !! อยากรู้ว่าใครเคยมี ปสก.แบบนี้หรือคล้ายๆแบบนี้บ้าง อยากรู้ว่าจะต้องทำยังไงต่อดี อีกอย่างเราแค่อยากระบายเผื่อจะได้รู้สึกดีขึ้น ... กระทู้แรก ..
ไปต่อ หรือ พอ แค่นี้...รึต้องทำไงดี??