เราชื่อ F อายุเรา 25 ปี เรามีแฟนอายุเท่ากันซึ่งมีหน้าในสังคมรวมทั้งตัวเราเอง เราจดทะเบียนกันเพราะทำธุระกิจด้วยกัน และก็สร้างหลายส่งหลายอย่างด้วยกัน แฟนเรากับเราไลฟ์สตายต่างกันคนละขั้วโลก เราชอบเข้าสังคม แต่แฟนเราไม่ชอบพบเจอใคร ชอบอยู่บ้านเล่นเกม ไม่ชอบเที่ยวแต่เรากับชอบ เราชอบนั่งฟังเพลงตามร้านอาหารแต่แฟนเราเค้าไม่ชอบไป ช่วงแรกๆคบกัน 1-3ปี เค้าเอาใจใส่เราทุกอย่าง ตัวติดกันตลอด แต่หลังเราย้ายมาทำงานอยู่ใกล้เค้าอะไรหลายๆอย่างก็เริ่มเปลี่ยน เค้าไม่เคยไปไหนมาไหนกับเรา เค้าไม่เคย จับมือ โอบเอว หรือแสดงความเป็นผู้ชายหึงหวงเราเลย เค้าให้อิสระเราในการเที่ยว จนบางครั้งเราแค่อยากจะบอกว่าเราอยากให้เธอไปกับเราในทุกๆที่ที่เราชอบ อยากมีโมเมนต์หวานบ้าง อยากให้เค้าหึงหวงเราบ้าง เราเคยคุยกันเรื่องนี้บ่อยมาก แต่เค้ากลับเฉย ทุกวันนี้เราคบกันเหมือนเพื่อนมากกว่าคนรัก เราเป็นคนชอบคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่ เงียบครึม พูดน้อย ดูแลเอาใจใส่ และวางแผนอนาคต นานวันเข้าเค้ากลับตรงข้ามทุกอย่าง เค้าชอบบ่น เราทะเลาะกันบ่อยมากเพราะความคิดเราไม่ตรงกัน ทุกวันนี้เราคุยกันก็มีแต่เรื่องธุระกิจ ไม่มีเรื่องอื่นเลย แม้กระทั่งคำถามที่ว่ากินไรยัง ทำไรอยู่ ดูและตัวเอง เหมือนแฟนทั่วๆไปไม่เคยมีคำถามนี้ในหัวเค้า เค้าจะแสดงความรัก กอดแขน โอบเอวก็ตอนที่เค้ารู้สึกเวลาอยากได้ในสิ่งที่ผู้ชายต้องการ เพียงแค่นั้นจริงๆ ข้อดีของเค้าก็มีคะ เค้าขยัน เค้าดูแลครอบครัวเราดีมากคะ แต่บางครั้งเราก็เบื่อ เบื่อในนิสัยเค้าตอนแรกๆเค้าอะไรก็ได้ ตอนมาอยู่ด้วยกันเค้าเริ่มปฏิเสธทุกสิ่งทุกอย่าง เราจะบอกเค้าเสมอว่าเราเคยเป็นคนไม่ดีมาก และเราไม่อยากทำแบบนั้นกับเธอ ส่วนตัวเค้าเองช่วงแรกก่อนการคบกันเค้าก็มีเรื่องผู้หญิงบ้าง 2-3 ครั้ง แต่ช่วงหลังมาอยู่ด้วยกันเรื่องแบบนั้นก็ไม่มี หลังจากเราอยู่ด้วยกัน 2 ปี ความรู้สึกเรามันก็เริ่มเปลี่ยน เหมือนฝืนความรู้สึกตัวเอง เหมือนคบกับเพราะธุระกิจหรือสิ่งที่สร้างกันมา ความรู้สึกนี้มันเกิดมาสะสมจนมันต้องเก็บมาคิด จนมาวันนึง