ไม่มีโอกาสแล้ว  พ่อไม่อยู่แล้ว  เหลือแต่แม่ ตอนนี้อยู่ไกลกันมาก.....หลายซีนในละครทำเอาจุกไปเหมือนกัน โดยเฉพาะซีนเมื่อคืนที่แม่ก้มกราบตำรวจ เที่ยงรู้สึกผิดแต่ไม่มีสติพอจะทำอะไรได้ ฉากนี้สุดจริง ๆ  นักแสดงหลักเล่นดีมาก

นี่อดีตหนักหน่วงมาก ติสตัวแม่ ทำวีรกรรมระดับตำนานที่ครูทั้งโรงเรียนจัดการไม่ได้ แม่ต้องเข้าเจรจากับโรงเรียน ตอนนั้นวัยรุ่น เด็กมากไม่เห็นว่า แม่เจรจายังไง มารู้ทีหลังเมื่อไม่กี่ปีนี้เองว่า แม่ปกป้องและทำหลายอย่างเพื่อให้เรามีโอกาส และมีที่ยืนในสังคมให้ได้  

โอกาส กำลังใจ และ พื้นที่ยืนในสังคมเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ตอนนี้ มีงานมีการทำระดับดีมาก ได้เจอเด็กที่เป็นแบบตัวเองอีกหลายคน เห็นตัวเองในละคร เห็นเพื่อน เห็นสังคมไทย เห็นความรักของพ่อแม่ซึ่งตอนเด็กไม่เคยเข้าใจเลย

มีซีนในตำนานหลายซีน ที่ทำให้พ่อแม่ ลูก พี่น้อง แฟน สามีภรรยา เพื่อน ๆ และตัวเองได้ฉุกคิด...
ละครเรียลมาก ทุกตัวละครมีทั้งด้านมืดและสว่าง แม้กระทั่งแม่ (ที่ละครไทยอื่นต้องประเสริฐทุกด้าน) ก็ฉายด้านมืดของความรักลูกมากเกินไป จริง ๆ ฉากที่โรงพยาบาลตอนเที่ยงเลิกยา แม่ทนไม่ไหวที่เห็นลูกทรมาน พ่อยื่นมีดให้แม่เลย... ฉากนี้ก็สะเทือนมาก (ตอน 5 พฤหัสที่แล้ว) กราบการแสดงทุกคน โป๊ป ตู่ ต่าย...

ตอนเด็กไม่เคยเข้าใจหลายอย่าง ตอนนี้เข้าใจแล้ว....

คิดถึงป๊าและแม่มากนะ......