คิดไม่ตกครับ พ่อแม่อยากให้รับราชการ ตามประสาคนโบราณที่พูดยังไงก็บอกว่าดีๆๆๆๆๆๆๆ  ใช่สิ ไม่ใช่คนทำงาน  พอเรานึกถึงวันที่สอบได้ พ่อแม่ดีใจมากก็สงสารท่านเหมือนกัน. ตอนนี้ทำงานได้6 เดือนแล้ว รู้สึกมาตั้งแต่ 2 เดือนแรกละว่าที่นี่ไม่โอเค หัวหน้าวัยทอง ร้ายมาก ชอบพูดข่มเรา ชอบติ แบบผิดเล็กน้อย เอาไปเป็นเรื่องใหญ่ เช่นพิมพ์ตกตัวเดียว ก็พาลว่าไม่มีความรับผิดชอบ โยงเรื่องละนิดละหน่อย จนผู้ใหญ่เขาดูไม่ค่อยชอบเราเลย ฯลฯ.  ไม่รู้จะพูดยังไงกับพ่อแม่ดี  หลายงานก็เสี่ยงคุก รู้สึกไม่อยากทน. ถึงทนวันนี้ไปได้ถ้าวันข้างหน้าลาออกก็เหมือนจะเสียเวลาทนเปล่าๆ บอกตรงๆว่ามีอะไรหลายอย่างและคนบางคนมุ่งจะทำลายอนาคตเรา ประวัติข้าราชการสำคัญมาก เราห่วงตรงนี้ อยากรีบออกไป  คนแถวนี้ก็บอกว่าที่นี่มันนรก แรกๆก็ขำ ตอนนี้ไม่ไหวแล้วอ่ะ สงสารพ่อแม่มาก ทำยังไงดี

   ปล.ขอบ่นนิด บางเดือนไม่ได้หยุดเลย ทำงานดึกๆและวันหยุดประจำ งานเป็นกองๆ หัวหน้าก็เห็นและรู้ว่างานเราเยอะ แต่พอเวลาพูดกับผบ.  ชอบว่าเราทำงานช้าจนต้องทำวันหยุด เราเลยบอกว่ามันเยอะครับ  หัวหน้าเบรกอย่างใส่อารมณ์ว่าเราเถียง เอิ่ม ตอนนั้นโมโหมาก ได้แต่เงียบไป เห้อ