สวัสดีครับ นี่เป็นกะทู้แรกของเราผิดพลาดอะไรก็ขอโทษด้วยครับ. คือเรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาตอนนี้ก็2ปี4เดือนกว้าๆแล้ว มันมีเรื่องเกิดขึ้นกับเรา เราเลยอยากปรึกษาเพื่อนๆว่าเป็นตัวเองตะทำไงต่อไป
วันนี้เลยครับสดๆร้อนๆต้องขอบอกเรื่องทั่วไปก่อนว่า  ปกติเราเป็นคนที่ไม่เชื่อใจแฟนเราหลอกแต่เราต้องทำตัวไม่ให้เป็นปันหาคือ ไม่ก้าวก่ายกัน แฟนเราเป็นคนสวย ตัวเล็ก สูงพอดีๆ หุ่นโอเครมีหน้าอก ก้นเล็กไปหน่อยแต่รวมๆแล้วสวย แต่ค่อนข้างเป็นคนเย็นชา ไม่โรแมนติก แข็งกะด้าง แล้วก็ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ตรงที่เป็นคนจริงจัง กับเรื่องเงิน เรื่องงาน สำคัญเป็นอันดับต้นๆ จริงจังมากกกก ไม่สนเรื่องอื้นเลยในชีวิตนอกจากที่เราบอกไปและก็ครอบครัว เราก็เลยต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง แต่อยู่ด้วยกัน ก็ปกติ  เลิกงานมา เจอกันที่ห้อง กินข้าว นอน เราต้องบอกก่อนว่าเรากับแฟนห่างกัน5ปี เรา28 และสถานที่ๆเราทำงานมันก็คือสถานที่อโคจร ก็พวกกลางคืน ตัวเราเป็นบาร์เทนเดอร์ อยู่บาร์เบีย ส่วนแฟนเรา เค้าเต้นอโกโก้ แต่งานของเค้าก็คืองานของเค้า เราห้ามไม่ได้ เพราะมันเป็นอาชีพของเค้า  ที่บอกไปเราห้ามก้าวก่ายกัน แล้วเค้าก็ทำก่อนที่เราจะมาเจอกับแฟนซะอีก แต่ สังคมกลางคืน ก็คือสังคมกลางคืนมีนักท่องเที่ยว มาเที่ยว เราไม่รู้หลอกว่าที่ผ่านมาแฟนเราทำอะไรลับหลังเราไว้บ้าง แต่เราก็เชื่อใจเค้ามาตลอด เพราะส่วนมากก็กลับบ้านพร้อมกัน แต่คราวนี้ไม่เหมือนก่อนวันนี้ ครั้งนี้เราหยุดอยู่บ้าน เราลองเล่นโปรแกรมติดตามในมือถือแล้วเราค้นหาตำแหน่งแฟนเรา ซึ่งเราเคยลองแชร์ตำแหน่งเราไว้ก่อนหน้านี้ ซึ่งตำแหน่งเค้าไปโผล่อยู่โรงแรม เราใจแป้วแล้ว เรารู้ว่ามันต้องมีอะไรแน่ เราก็ยังอุตส่าห์รอนะเค้าเลิกงานจะโทมา ซักพักพอตำแหน่งมันออกจากโรงแรมเค้าก็โทรมา บอกรอเงินค่าดื่มอยู่ เราก็ถามออกไปว่า ไปทำไรที่โรงแรมนี้ แฟนเราก็โกหกเราบอกไปไหนมันทำงานอยู่ที่ร้านตลอด สักพักน่งก็บอกแค่นี้ก่อนกำลังจะกลับ
แล้วนางก็วางสาย แล้วก็หายไปเพ็บนึงแล้วก็โทมาใหม่เราไม่ได้รับ และพอเราโทกลับนางก็ไม่รับ เรารอสักพัก นางเงียบไปเราเลยดูตำแหน่งแฟนเราอีกที ทีนี้มันไปอยู่ตรงหอเพื่อนนางเราเลยขับมอไซค์ตามตำแหน่งนางไป นางโทมาพอดีบอกให้เรามารับที่หอเพื่อน เราเลยบอกว่าเรามาถึงก่องนางจะโทรมาซะอีก เราโมโหมากนะตอนนั้นเรารู้เลยว่าเรื่องมันไม่ปกติแต่เราพยายามใจเย็น สักพักนางก็ลงมา เราก็เลยถามว่ามาทำอะไรที่นี่ นางบอกนั่งวินมาส่งเพีอน เพีอนเมี เราไม่อยากเซ้าซี้และก็โมโหมาก เพราะมีประเด็นอื่นที่เราอยากรู้รออยู่ พอถึงที่จอดรถใต้ตึกที่เราอยู่ เราก็เปิดถามนางเลยว่า ไปทำอะไรที่โรงแรมนี้ นางยังคงปฏิเสธเสียงเเข็งว่าไม่ได้ไป บอกทำงานอยู่ที่ร้าน เราเลยแกล้งลองใจว่าขึ้นรถมาจะไปถามรีเชปชั่น นางก็บอกว่าไปดิ นางก็เดินตามเราจะขึ้นรถ แต่เราเองที่ไม่ยอมไปก็เลยบอกไปคุยกันบนห้อง ตอนนี้ค่อนข้างมีปากเสียงกันแล้ว พอขึ้นห้องมาเราก็ไม่คุยด้วยนางก็ไม่คุย พอนางทำนั่นนี่เสร็จก็ปิดไฟนอนคุมโปรงไปเฉยๆ เราทำไม่ได้หว่ะ เราเลยดึงผ้าที่แฟนเราคุมโปงออกแล้วถาม ถามหลายรอบ ถามดีๆใช้คำพูดดีๆ เรารู้สังคมที่นี่มันเป็นยังไง ถ้าไปกับลูกค้ามาก็บอกเราเถอะบอกความจริงกับเราเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย นางเริ่มเงียบลง และมองหน้าเรา นางบอกว่าถึงบอกไปเราก็ไม่เชื่อ นางบอกว่าลูกค้าเงินไม่พอจ่ายลิลที่ร้าน เลยต้องไปเอาเงินที่โรงแรมกับลูกค้า มีเพื่อนไปด้วย ไม่เชื่อให้โทรถามเพื่อนนางดูเลย เราไม่รู้จริงไม่จริง แต่คนอยู่กันมาเราว่าเราดูออก ถึงเราจะถามเพื่อนนางก็คงไม่บอก ถึงเพื่อนนางจะไปด้วยหรือไม่ เราก็บอกกับนางดีๆว่า ขอเถอะ บอกความจริงกับเรามาเถอะ ถือว่าให้เราได้รู้เลิกกันไปเราจะได้รู้ว่ามันเพราะอะไรถ้าจะไปก็บอกให้เรารู้สุกตัวไปเลย อย่าให้เราหน้ามืดตามัวอยู่แบบนี้ นางเริ่มเงียบ แต่ก็ยังบอกคำเดิมว่าบอกไปก็ไม่เชื่อเราเลยพูดอีกบอกว่าเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วก็บอกกันมาตรวๆเถอะนะ สิ่งที่เราต้องการจากแฟนมีอยู่อย่างเดียวคือความจริง จากปากคนที่เรารัก แค่นั้น ถ้าเรารู้ เราก็จะไปจากแฟนเราเอง เราบอกแค่นี้ แต่พูดทำนองนี้หลายรอย นางก็มีน้ำตาซึมๆบอกว่า ขอโทษเราบอกว่านางไม่ดีพอ ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่ดีกว่านะ เราก็ถามต่อว่าตกลงมันจริงใช่มั้ย ไปมีอะไรกับคนอื่นใช่มั้ย นางก็บอกอีกว่า บอกไปก็ไม่เชื่อ หมายถึงแค่ไปเอาเงินเราก็ไม่เชื่อ พูดกันไปกันมาอยู่แบบนี้เราเอวก็งง แต่เราว่าก็อาจจะทีส่วนจริง รึป่าวเราไม่รู้ ตอนนี้เราเลยตัดสินใจเก็บข้าวของจะย้ายออกจากนาง แต่นางก็ไม่รั้งนะตอนเราเก็บเสื้อผ้า นางบอกไปเถอะก้าวไปเจอสิ่งดีๆ แต่พอเราเก็บของนางรั้งนิดนึงคือบอกว่าอยู่ด้วยกันก็ได้นะ ให้เราอยู่เหมือนเดิมเลิกงานกลับมาเจอกัน นั่นนี่ คือตอนนี้เราค่อนข้างทำอะไรไม่ถูกแล้ว เรามึน เราอึน เราเสียใจมากที่อยู่ๆเราก็ต้องอกหัก เป็นเพื่อนๆจะทำยังไงกับเหตุการณ์นี้ครับ กลับบ้าน หรืออยู่ต่อไป