คือมีเพื่อนต่างห้องอยู่คนหนึ่งตอนอยู่ม.3เวลาเข้าแถวมันจะชอบมองเราเราก็ไม่ได้เอะใจอะไรพอวันต่อมามันก็ทัก เรามาเว้ยก็คุยกันธรรมดาเวลามาโรงเรียนมันก็มองเราเหมือนเดิมจนวัน หนึ่งมันบอกชอบเราเราก็บอกไปว่าเป็นเพื่อนกันอ่ะดีแล้ว แต่มันก็ตื้อเราเหมือนเดิมตามเราตลอดทักมาตลอดเอาดีๆมันก็น่ารำคานอยู่นะแต่ก็กลัวมันเสียความรู้สึกอ่ะก็คุยกะมันแค่นั่นแหละพอขึ้นม.4มาเห้ย!!มันได้อยู่ห้องเดียวกันกะเราเชี้ยยเอ้ยย มันก็ทักเรานะแต่เราก็แค่ยิ้มอ่อนๆให้อ่ะพอเริ่มๆเรียนไปเพื่อนก็เริ่มล้อมันอึดอัดอ่ะแต่มันก็ยังตามตื้อเราอยู่อ่ะพอมันเริ่มตื้อ เราเรื่อยๆเริ่มมานั่งข้างเราทุกวันเริ่มทักมาโทรมาอัดคริปมันร้องเพลงจีบเรามาบ้างมันน่ารำคานป่ะเอาดีๆ พอมาวันนี้เริ่มหมดความอดทนละมันชอบมากวนเรามาทำเหมือนเราเป็นแฟนมันงั้นแหละ และเวลาสาวๆทักมันมามันก็ชอบเอามาให้เราดูมันก็คงจะคิดว่าเราหึงมันมั้ง55 ชอบมาอวดแะว่าดีอย่านั้นอย่างนี้เบื่อว่ะจนเราเริ่มทนไม่ไหวเราตะ โกนออกไปเลยเว้ยว่าลำคานว่ะ!!!  มันทำหน้าหงอยและเดินหนีไปเอาจิงๆก็สงสารนะแต่มันก็เกินไปอ่ะ.