เมื่อสักครู่ กลับจากวิ่ง แล้วแวะซื้อไส้สอกดที่เซเว่น
ผมเจอยายแก่ๆคนนึงนั่งขอทานที่หน้า เซเว่น ก่อนเข้าไปผมดูในกระเป๋าตังค์ปรากฎว่าไม่มีมีแบงค์ย่อย เลยกะว่า... ออกมาจะเอาให้แก พอออกมา กำลังควักเงินออกจากระเป๋า
มีพี่สาวท่านนึงดึงแขนผม แล้วพูดว่า
พี่สาว : นี่น้องจะเอาเงินให้ยายใช่ไหม
ผม :ใช่ครับ
พี่สาว : น้องทำแบบนี้เท่ากับว่าน้องสนับสนุนเขานะ
ผม : (คิดในใจว่า มันเป็นสิทธิ์ของเราไหมหว่า)
**********ทันใดนั้น พี่สาวคนนั้นนั่งลง ข้างๆยาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานว่า
พี่สาว : ยายจ๋า ทำไมยายมานั่งขอทานอยู่ตรงนี้
ยาย : ยายไม่มีเงินกินข้าว ยายต้องเลี้ยงหลาน พ่อแม่
เขาทิ้งไปแต่เด็ก
พี่สาว : งั้นบ้านยายอยู่ไหน
ยาย อยู่ในซอยใกล้ๆนี่ล่ะจ๊ะ ยายปั่นจักรยานมา
พี่สาว : ยายเอาจักรยานขึ้นรถหนู แล้วหนูจะพายายกลับ
ไปส่งที่บ้าน พาหลานยายออกกินข้าวด้วยกัน
พี่สาว : น้องช่วยยกจักรยานยายขึ้นรถให้พี่หน่อย
ผม : ครับๆ (เกาหัวงงๆ พร้อมยิ้มในความน่ารักของพี่แก)
#เหตุการณ์เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าไม่เกี่ยวอะไรกับไส้สอกดเลยครับ