ไม่เคยดูรายการประเภทเซอไววอลมาก่อน ผมตามมาดูเพราะตาม bnk48 มา แล้วก็ตามซากุระมาที่รายการนี้
ตอนนี้ดูจบถึง Ep.03 เท่านั้น

Mind Set ของผมสำหรับคนญี่ปุ่นคือ มุ่งมั่น ตั้งใจ พยายามจนเลือดและเหงื่อหยดสุดท้าย
และตัวผมเองก็ค่อนข้างเชื่อมั่นในสิ่งนี้เหมือนกัน ไม่ว่าจะทำอะไร ถ้าไม่เก่ง ก็ต้องขยัน

ตอนแรกที่รู้ว่าจะมีการร่วมงานกันระหว่างเกาหลี และญี่ปุ่น ผมคิดไว้สองอย่าง
1.เกาหลีถล่มเละแน่ ๆ ทักษะคนละเรื่องกันชัวร์
2.ไอดอลญี่ปุ่นจะสู้ไม่ได้ แต่จะงัดความมานะตามฉบับญี่ปุ่นมาสู้

เปิดมา Ep แรก ก็ตามคาด เด็กเกาแสดงถึงทักษะอันยอดเยี่ยม ไม่ว่าจะเป็นการร้องการเต้นอยู่ในระดับสูง และญี่ปุ่นก็แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นของมาตรฐานตั้งแต่แรก แต่ในใจลึก ๆ คิดว่าญี่ปุ่นกลับมาได้แน่ ความพยายามไม่เคยทำร้ายสักคนที่ตั้งใจ

แต่เปล่าเลย พอมา Ep.2-3 ใครเหลวยังไงก็เหลวยังงั้น บางคนตัดแอร์ไทม์มาทำหน้าท้อแท้ตลอดเวลา ไฟมอดไปหมด ดูละโคตรหงุดหงิดเลย จะทำตัวเป็นภาระทีมไปถึงไหนเนี่ย

คนที่เขาขยันซ้อมมี ได้เกรดดีก็มี แต่สัดส่วนมันน้อยกว่าเยอะเลย ถ้าคิดว่าจะงัดทักษะมาสู้เด็กเกาก็แพ้ ครั้นจะงัดความพยายามก็ยังแพ้อีกอะ

พอย้อนกลับไปที่ว่า akb48 นั้นเป็นกลุ่มไอดอลที่มีความตั้งใจ ความพยายามสูง มัน Contrast กับที่เห็นในรายการมากเลย
คือผมคงไม่เหมารวมหรอกนะ ตรงกันข้าม ผมโคตรแปลกใจเลย ที่มันมีคนญี่ปุ่นไม่เอาไหนแบบนี้ด้วย

ตอนแรกใจผมโคตรเชียร์ญี่ปุ่นเลยนะ อยากเห็น Underdog Fight Back มาก อยากเห็นญี่ปุ่นพยายามเอาชนะให้ได้
แต่หลังจากดูไปสามตอน ขอเชียร์เกาหลีดีกว่า เก่งกว่า ทัศนคติก็ดี ดูละไม่หงุดหงิดด้วย

ปล.ยกเว้นซากุระไว้คนนึงละกัน