ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ปกติแฟนทำงานประจำค่ะ เงินเดือนประมาณสามหมื่นบาท ในตจว.ถือว่าสูงมากๆ บวกกับการหารายได้เสริมนิดหน่อย บางเดือนได้ถึงห้าหมื่นยังมี แต่สุดท้ายเค้าเลือกที่จะลาออกมาทำงานอิสระ ทั้งๆที่ยังมีหนี้สินเหยียดห้าแสน โดยโกหกทุกคนในบ้านว่ายังทำงานประจำอยู่ บ้านยังไม่มี รถก็ยังผ่อนไม่หมด จนวันนึงเรื่องแดงขึ้น เพราะมีเจ้าหนี้มาทวงหนี้กับเราค่ะ ตอนนี้มีลูกเล็ก 2 คน เราบอกให้เค้ากลับไปทำงานประจำแล้วทำงานเสริมอย่างอืนช่วยกันอย่างที่ผ่านมา เค้าก็ไม่เอาค่ะ ศักดิ์ศรีเยอะมากๆ เราอดหลับอดนอน ช่วยหางานดีๆ เงินเดือนดีๆ ให้เค้าไปสมัคร แต่เค้าก็ยังยืนว่างานอิสระที่ทำอยู่มันดีแล้ว คือดีสำหรับเค้าคนเดียว แต่สำหรับครอบครัวมันแย่มากค่ะ แทบไม่มีกิน หนี้สินเพิ่มขึ้นทุกเดือนๆ รายได้แต่ละเดือนไม่เคยถึงสองหมื่น ยังบอกดี เห็นแก่ตัวมากค่ะ เราต้องเลี้ยงลูกด้วย ทำงานบ้านด้วย แถมยังต้องหาเงินด้วย เหนื่อยมากๆ ค่ะ รู้สึกว่าเสียเวลาทำมาหากิน เสียเวลาตั้งตัวกับคนแบบนี้แล้ว แต่งมา 5 ปี มีแต่หนี้กับหนี้ เลยคิดว่าจะเลิก มาทำงานเก็บเงินให้ลูกๆ ดีกว่าเอาไปใช้หนี้ที่เรากับลูกไม่ได้ร่วมก่อ เพราะหนี้ที่มีหลักหลายแสนบางก้อน มีตั้งแต่ก่อนที่จะรุ้จักและแต่งงานกันด้วยซ้ำค่ะ แต่เค้าโกหกมาตลอดว่าไม่มี รุ้สึกตัวเองโง่มาพอแล้ว ทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ในบ้าน มีอะไร จะทำอะไร ไม่เคยปรึกษาหรือบอกกันเลยค่ะ แล้วแบบนี้จะอยู่ด้วยกันเพื่ออะไร อยากมีคู่ชีวิตที่ร่วมแชร์ชีวิตกันได้ คุยกันได้ ดูแลกันยามแก่เฒ่า แต่ก็สงสารลูกๆ ค่ะ ถ้าจะไม่มีพ่อ จะทำยังไงกับชีวิตดีคะ นี่ถ้าไม่มีลูก คงตัดสินใจอะไรไม่ยากเลยจริงๆ ค่ะ
ถ้าจะเลิกกับสามี เพราะเหตุผลว่า เค้าไม่กระตือรือร้นในการหางานทำเป็นหลักแหล่ง จะผิดมั๊ยคะ