สวีดัด สวัสดีจ้า เรามีนามแฝงว่า น เมื่อสมัยเรายังเป็นเด็กกรุงเทพ เรียนโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่ง เราแอบชอบคนๆหนึ่งมานานเกือบ 7 ปี แล้ว ส่วนคนที่เราแอบชอบมีนามแฝงว่า ก เขาเป็นคนสูงปานกลาง ผิวขาว ตาโต ก เป็นคนเฟรนลี่ เพื่อนเยอะ มีแต่คนชอบ(แอบอิจเบาๆ) ตั้งแต่ ม.ต้น เราเรียนอยู่ห้องเดียวกันกับเขามา 3 ปี ตอนม.1 เราไม่ได้คุยกันเลยเพราะยังไม่รู้จัก แถมตอนนั้นเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเขามากมาย พอตอนขึ้น ม.2 เรากับเขาได้ทำงานกลุ่มร่วมกันเพราะเพื่อนในกลุ่มเราสนิทกับเขาประมาณหนึ่ง ตอนนั้นเพื่อนเราถามว่าเราจะทำงานกลุ่มกันที่บ้านใครดี ก เลยเสนอว่าอยากมาทำงานกลุ่มบ้านเรา (นี่คือคำพูดแรกที่เขาพูดด้วย ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้) เพราะงานกลุ่มจึงทำให้เราได้คุยกับเขามากขึ้นนิดหนึ่ง แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะเขาเองก็มีแฟนแล้วเป็นรุ่นพี่ ม.3 วันหนึ่งเรากดแอด M เขาไปหลายครั้งมากๆๆๆ เขาจึงทักเรามาว่ารับแอดแล้วนะ เราก็ยังไม่ได้คิดอะไร วันหนึ่งเราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งมีนามแฝงว่า F เราจึงโพสตัสM ว่า F แล้วชื่อย่อเรา แล้วก็รูปอิโมจิต่างๆมากมาย เราจำไม่ได้ว่ากี่วันผ่านมา แต่แล้วเมื่อถึงเวลางานกลุ่มคุณครูให้นักเรียนกลุ่มเดียวกันจัดโต๊ะนั่งด้วยกันเป็นกลุ่ม เราได้นั่งใกล้ๆ ก ตอนนั้นสมาชิกในกลุ่มมีกันอยู่ 7 คน 5 คนในกลุ่มเป็นเพื่อนสนิทเรา ส่วนอีกคนเป็นเพื่อนสนิท ก อยู่ๆ ก ก็ถามเราและเพื่อนในกลุ่มว่าเราชอบใคร เราก็ไม่บอก ก ถามซ้ำไปซ้ำมาอยากให้เราบอกประมาณ 2-3ครั้งแต่แล้ว ก ก็ทายว่าเป็นพี่ F ซึ่งทายถูก (พี่แกดังอ่ะนะ) ในใจคิดจะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย หลังจากนั้นเราก็เปลี่ยนตัส M เป็นเพลงที่เราชอบมากที่สุด นั้นก็คือเพลง แอบชอบ วันรุ่งขึ้นเมื่อหมดคาบเรียนเป็นช่วงพักเที่ยง ก ได้ไปร้องเพลงกับเพื่อนสนิทมีนามแฝงว่า C (Cเล่นกีตาร์เก่ง)
อยู่ๆ ก และ C ก็เล่นเพลงแอบชอบแล้วก,Cก็หันมองมาทางเรา ทำนองว่าอยากให้เราเข้าไปร้องด้วย ตั้งแต่วันนั้นเราเริ่มชอบ ก นิดๆ อยู่มาวันหนึ่ง ก โดนแฟนบอกเลิก สักพักช่วงปีใหม่ ก ก็ได้บอกชอบเพื่อนเราในห้องคนหนึ่งนามแฝง พ วันรุ่งขึ้น เพื่อนในห้องแซว ก กันใหญ่เลย ตอนนั้นเรารู้สึกเจ็บนิดๆ ในช่วงนั้นเพื่อนสนิทเรา นามแฝง พ สงสัยว่ามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งในห้องเรียนนามแฝง ม แอบชอบเรา เราถามว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ เพื่อนเราเลยให้เรามองไปที่เขา เราก็หันไปมองและพบว่า ม กำลังมองเราอยู่แล้วนั่งยิ้มให้ จากนั้นข่าวนี้ก็ค่อยรู้กันทั่วห้องและแล้วก็พบว่า ม แอบชอบเราตั้งแต่อยู่ ม.1 แล้วเพราะตอนนั้นเรานั่งด้วยกัน เพราะครูจับฉลากเลขที่เราจึงได้นั่งกับ ม พอเรารู้ว่า ม ชอบเรา เรารู้สึกเกลียดเขาไปเลยเพราะเพื่อนผู้ชายในห้องชอบล้อเรากับ ม จึงทำให้เราเกลียด ม ไปเลยซึ่งเรารู้ว่ามไม่ผิดเลย ตอนอยู่ ม.2 เทอม 2 เราได้นั่งคู่กับ ม เพราะ เหลือที่ข้างเราเป็นที่สุดท้าย และ ม มาสายสุด เราไม่คุยกับ มเลยเพราะเราไม่ได้ชอบ และรู้สึกไม่อยากอยู่ใกล้ แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนนามแฝงว่า ซ มานั่งที่ ม (เพราะเป็นช่วงพัก Break ม ไม่อยู่) มานั่งคุยกับเพื่อนสนิทเราที่นั่งอยู่ข้างหลังเราจากนั้นด้วยความมือบอลนางไปค้นใต้โต๊ะ ม และเจอสมุดเล่มหนึ่ง ม เขียนว่า ม รักเรา เพื่อนสนิทเราเห็นก็แซวเรา เราเกลียด ม มากขึ้น แล้ววันหนึ่ง ก ก็แซวเราว่า ม ชอบเรานะแล้ว ก ก็หัวเราะ ยิ้มๆ เราโกรธมากจึงตะคอกเสียงดังใส่ ก ไปเล็กน้อยว่า แต่เราไม่ได้ชอบ!!!!! เมื่อวันเกรดออก ก ถามแทบทุกคนในห้องเรียนว่าสอบได้ที่เท่าไหร่กันบ้าง เมื่อ ก มาถามเราว่าเราสอบได้ที่เท่าไหร่ เราก็บบอกไปและถาม ก กลับบ้าง เราได้ลำดับที่น้อยกว่า(คือเราเกรดดีกว่า ก)อยู่ๆ ก ก็ยิ้มและพูดกับเราว่าเราชนะ ในใจมโนไปไกลแล้วว่าเขาก็แอบจะสนใจเราอยู่นะหรือเขาเป็นคนเฟรนลี่เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนที่เขากับเพื่อนร้องเพลงแอบชอบ เพลงที่เราชอบแล้วมองมาทางเรา เราก็แอบมอง ก มาตลอด จน ก น่าจะรู้ตัวพอสมควร ก ก็หันมามองเราเป็นช่วงๆ เราต่างคนต่างมองกันมาตลอด ตอนนั้นช่วงใกล้ปิดเทอม โรงเรียนพาไปเข้าค่ายลูกเสือ 3 วัน 2 คืนที่ จ.เพชรบุรี ตอนอยู่ค่ายเราต่างคนต่างแอบมองกัน ในขณะที่นั่งห่างๆกัน แต่ก็ไม่ได้คุยกันเลยนะตอนอยู่ในค่าย พอวันปิดค่ายลูกเสือครูให้นักเรียนล้อมเป็นวงกลมและให้เพื่อนๆจับมือกับเพื่อนทุกคนเป็นพิธีปิดค่ายอ่ะนะ เมื่อ กเดินมาตรงเรา ก ก็ไม่จับมือเราและมองไปทางอื่นรอต่อคิวจับมือกับคนต่อไป ในใจคิดเสียใจนะ เขารังเกียจเราหรอหรือเพราะเราไม่สนิทกัน จนเราทนไม่ไหวเราเลยยื่นมือขวาออกไปแล้วบอก ก ว่า จะจับหรือไม่จับ (ในใจคิดพูดไปได้ไงเนี่ย) กเลยพูดยิ้มๆว่า จับครับๆ ในใจตอนนั้นเขินมากกกกกกก กล้านตัว5555^^ วันหนึ่งช่วงจะกลับบ้านเรากำลังเดินไปรอรถตู้โรงเรียน ก เดินไล่ตามข้างหลังมาพอดี และตะโกนเรียกชื่อเรา เราแกล้งไม่ได้ยินแล้วเดินต่อไปข้างหน้า ก จึงตะโกนว่าเห้ยหยิ่งหรอ หือออในใจคิด อะไรเนี่ย เลยหันไปบอกว่า มีอะไร ก บอกว่าเลี้ยงไอติมหน่อย เราบอกทันทีเลยว่า ไม่!!!! แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถตู้ในใจเขินสุดๆเลย ในช่วงพัก Break ของวันๆหนึ่งเราย้ายที่มานั่งใกล้ๆเพื่อนเรามาคุยกัน และอยู่ ก ก็มานั่งที่ข้างหน้าเราเพราะมานั่งคุยกับเพื่อนผชคนหนึ่งในห้องแต่แล้ว ก ก็หันหลังมาจ้องหน้าเราและยิ้มๆ ไม่กระพริบตาเราถาม อะไรเนี่ย มองทำไม ก ก็ไม่ตอบแล้วก็หันหน้าไป เขินนนนมากกกกกกกกกกกก^^ วันหนึ่งเราได้ดูหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักและเราชอบเพลงสักวันหนึ่ง เราเลยเขียนตัสเอ็มว่าสักวันหนึ่งผ่านไป 1 อาทิตย์ได้ เราก็ลบข้อความทิ้ง และเราก็เห็นสเตตัสขึ้นข้างล่างว่า ก ก็เขียน สักวันหนึ่งลงบนสเตตัสเอ็มเหมือนกัน ในใจตอนนั้นเต้นแรงมากเพราะเขิน เห้ยยยย ทำไม ก ถึงพิมพ์ สักวันหนึ่งเหมือนเราเลย เมื่อขึ้นม.3 ในใจคิดเสียใจอีกแค่ปีเดียวเองที่เราจะได้เจอหน้า ก เพราะป๊าเราจะย้ายบ้านไปจังหวัดๆหนึ่งไปดูแลก๊งกับม่า อยู่มาวันหนึ่งนักเรียนคุยกันเสียงดังครูประจำชั้นรำคาญจึงจับฉลากเลขที่ ในห้องเปลี่ยนที่นั่งเพื่อให้ต่างคนต่างโดนแยกที่นั่งกับเพื่อนสนิทตัวเอง แต่แล้วโชคชะตาฟ้าลิขิตก็ทำให้เราและ ก ได้นั่งใกล้กัน ที่นั่ง 3 ที่ติดกัน ตอนแรกที่ริมสุดทางซ้ายเป็นที่ของ ก ตรงกลางเป็นที่เพื่อนสนิทของ ก และที่ขวาสุดเป็นที่ของเราเอง ข้างหลังเพื่อนสนิทเรา พ วิชาแรกเรียนประวัติศาสตร์ในตอนนั้นครูเขียนบนกระดานให้นักเรียนจดตาม ใครลอกไม่ทันให้ไปลอกเพื่อนเอาเพราะเนื้อหาเยอะกระดานมีขาวกับดำเมื่อไม่มีที่ว่างของกระดานแล้วครูจะลบข้อความเก่าทิ้งและเขียนข้อความใหม่ให้นักเรียนลอกส่ง ตั้งแต่คาบนั้น ก เลยขอย้ายที่กับเพื่อนสนิทมานั่งข้างๆเราแทนและให้เหตุผลกับเพื่อนว่าจดไม่ทันอาจารย์จะขอลอกเรา(เขินและดีใจมาก) ก ลอกเรามาตลอด บางครั้งการบ้านก็ขอยืมลอกไปที่บ้าน ตอนนั่งด้วยกันก็คุยกันเป็นช่วงๆ ช่วงนั้นเราบ้านักร้องเกาหลีคนหนึ่งเราเลยเปลี่ยนรูปเอ็ม เป็นรูปนักร้องคนนั้นซึ่งรูปตอนนั้นนักร้องใส่แว่นดำ เรารู้สีกว่ารูปนี้หล่อสุด แต่แล้วจังหวะก็ไปตรงกับเพื่อนผู้ชายในห้องคนหนึ่งเอาแว่นดำมาใส่เล่นในห้อง ก เลยขอยืมมาใส่และหันมาถามเราว่า เขาหล่อไหม เรานี่มองหน้า ก เฉยๆและตอบว่าไม่อ่ะ และหันหน้าไปห้องเรียนแต่ในใจคิด หล่อสิ>< สักพัก ก ก็หันไปถามเพื่อนผญคนหนึ่งนั่งข้างหลังว่าเขาหล่อไหม เพื่อนบอกว่าหล่อสิเพราะแว่นปิดหน้าไปแล้ว 1 ส่วน 3 ของใบหน้า เราก็เลยหลุดขำออกมาและหันมามองหน้า ก กก็ยิ้มๆ หัวเราะๆ วันหนึ่งเราเอารูบิคมานั่งเล่น เมื่อ ก เห็นเขาก็ขอเล่นมั่ง ก อยากแข่งจับเวลากับเรา แต่เราก็ปฏิเสธไป ก ตื้ออยู่หลายครั้งเราก็ยังคงปฏิเสธ เราเป็นคนสร้างกระแสเล่นรูบิค เพื่อนในห้องเรียนเอามาเล่นกันใหญ่เลย เมื่อเวลาผ่านไปนาน นักเรียนเริ่มแอบย้ายที่เปลี่ยนที่นั่งกัน เพื่อนในกลุ่มเราเริ่มมานั่งแทนที่ ก จนมานั่งถาวรทำให้เราได้นั่งแยกกัน เราเสียใจอ่ะ แต่ก็ดีใจนะที่ได้นั่งกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน วันสุดท้ายของการเรียนม.3 เรากับเพื่อนสนิทนั่งคุยกับ C (คนที่เล่นกีตาร์)แล้วก็ Jเพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่ง คุยกันสารพัดสนุกมาก จากนั้นเราก็หยิบรูบิคเราขึ้นมาเล่น ปรากฎว่าเราทำรูบิคตกพื้น และมันหลุดออกมาอันนึง เราพยายามใส่มันกลับเข้าไป เราใส่ไม่ได้เพราะมันแข็ง ก เดินมาข้างหลังเราแล้วก็หยิบรูบิคมาใส่ให้แล้วก็เดินไปที่อื่น เราก็ขอบคุณ ในใจเขินมากกกกกกก รู้สึกดีสุดดดดๆๆๆไปเลย ^^ สักพัก ก ก็มาขอแจมวงสนธนากับกลุ่มเพื่อนที่เรานั่งด้วยกันอยู่ มี ก J C เพื่อนเราและ เรา ตอนนั้นเพื่อนเราบอกว่าเรามาเล่นเกมส์ทายเพลงกันไหม นางก็เลยเอากระดาษขึ้นมาเขียน _ _ _ _ _ เป็นเกมส์แบบแฮงค์แมน เราขอไม่เล่น ในใจคิดเพราะมี ก เล่นด้วย แต่แล้วก ก็ชวนเราเล่นตามเคย แต่เราก็ไม่ได้เล่นหรอกนะ ดูเพื่อนเล่นเอา 55 เมื่อเลิกเรียนคาบสุดท้าย ใกล้จะกลับบ้าน เราเอาเฟรนชิพเราให้เพื่อนเขียนกันและแล้วเราก็รวบรวมความกล้า เอาเฟรนชิพยื่นไปให้ ก ก ก็ทำหน้างงๆ แล้วพูดว่าฮะ อะไรนะ เราบอกว่าเขียนให้หน่อยดิ ก ก็เอาไปเขียน เมื่อเราอ่าน ก เขียนว่า 3 ปีที่ผ่านมาเราเป็นเพื่อนที่ดีมาก ขอให้โชคดีตลอดไป หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ อย่าได้ลืมกันไปนะ เมื่อเราอ่านเราดีใจนะ เราจะไม่มีวันลืมเธอเลย และ ก ก็ถามว่า ม .4 ย้ายไปเรียนที่ไหน เราก็บอกชื่อ โรงเรียนไป เมื่อเราลงไปรอรถตู้ เราพูดคุยกับเพื่อนกลุ่มเรามากมาย จนตอนนี้เราก็ยังคิดถึงเพื่อนเราอยู่นะ และเมื่อเราขอตัวกลับบ้านเดินไปรถตู้ เพื่อนสนิทเราตะโกนเรียกชื่อเรามาข้างหลังว่า ย้ายไป โรงเรียนชื่ออะไรนะ ตอนนั้นเราเห็น ก นั่งข้างๆเพื่อนเรา เราก็ตะโกนกลับไป เพื่อนเราบอกว่าอะไรนะ เราตะโกนชื่อโรงเรียนไปอีกที เราแอบเห็น ก นั่งยิ้มๆ เรายังจำภาพนั้นได้เสมอ ตั้งแต่วันนั้นเราไม่เคยได้คุยกับ ก มาอีกเลยจนถึงปัจจุบัน เฟส ไลน์ ไอจี เราและ ก ต่างคนต่างไม่แอดเพื่อนกัน คิดมาตลอดอยากให้เขาแอดเรามานะ แต่ก็รู้ลึกๆในใจ เขาไม่ได้ชอบเรา เขาชอบเพื่อนในห้องเรา พ (สวย บ้านรวย เรียนเก่ง ฉลาด) เสียใจแหล่ะ แต่ได้เป็นเพื่อนกันก็ดีที่สุดแล้วล่ะ ^^ ตอนสุดท้าย พ มีแฟนแล้ว พ คิดกับ ก แค่เพื่อนเท่านั้น และเราก็รู้ที่ผ่านมาเขาคิดกับเราเป็นแค่เพื่อนทั่วไป ถึงแม้ต่างคนต่างหันมองกันและกันแต่ ก จะเป็นความทรงจำดีเราตลอดไปนะ คถ. เธอเสมอ
เขาชอบเราหรือเปล่านะ หรือเราแค่คิดไปเองกันนะ ???
อยู่ๆ ก และ C ก็เล่นเพลงแอบชอบแล้วก,Cก็หันมองมาทางเรา ทำนองว่าอยากให้เราเข้าไปร้องด้วย ตั้งแต่วันนั้นเราเริ่มชอบ ก นิดๆ อยู่มาวันหนึ่ง ก โดนแฟนบอกเลิก สักพักช่วงปีใหม่ ก ก็ได้บอกชอบเพื่อนเราในห้องคนหนึ่งนามแฝง พ วันรุ่งขึ้น เพื่อนในห้องแซว ก กันใหญ่เลย ตอนนั้นเรารู้สึกเจ็บนิดๆ ในช่วงนั้นเพื่อนสนิทเรา นามแฝง พ สงสัยว่ามีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งในห้องเรียนนามแฝง ม แอบชอบเรา เราถามว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะ เพื่อนเราเลยให้เรามองไปที่เขา เราก็หันไปมองและพบว่า ม กำลังมองเราอยู่แล้วนั่งยิ้มให้ จากนั้นข่าวนี้ก็ค่อยรู้กันทั่วห้องและแล้วก็พบว่า ม แอบชอบเราตั้งแต่อยู่ ม.1 แล้วเพราะตอนนั้นเรานั่งด้วยกัน เพราะครูจับฉลากเลขที่เราจึงได้นั่งกับ ม พอเรารู้ว่า ม ชอบเรา เรารู้สึกเกลียดเขาไปเลยเพราะเพื่อนผู้ชายในห้องชอบล้อเรากับ ม จึงทำให้เราเกลียด ม ไปเลยซึ่งเรารู้ว่ามไม่ผิดเลย ตอนอยู่ ม.2 เทอม 2 เราได้นั่งคู่กับ ม เพราะ เหลือที่ข้างเราเป็นที่สุดท้าย และ ม มาสายสุด เราไม่คุยกับ มเลยเพราะเราไม่ได้ชอบ และรู้สึกไม่อยากอยู่ใกล้ แต่แล้ววันหนึ่งเพื่อนนามแฝงว่า ซ มานั่งที่ ม (เพราะเป็นช่วงพัก Break ม ไม่อยู่) มานั่งคุยกับเพื่อนสนิทเราที่นั่งอยู่ข้างหลังเราจากนั้นด้วยความมือบอลนางไปค้นใต้โต๊ะ ม และเจอสมุดเล่มหนึ่ง ม เขียนว่า ม รักเรา เพื่อนสนิทเราเห็นก็แซวเรา เราเกลียด ม มากขึ้น แล้ววันหนึ่ง ก ก็แซวเราว่า ม ชอบเรานะแล้ว ก ก็หัวเราะ ยิ้มๆ เราโกรธมากจึงตะคอกเสียงดังใส่ ก ไปเล็กน้อยว่า แต่เราไม่ได้ชอบ!!!!! เมื่อวันเกรดออก ก ถามแทบทุกคนในห้องเรียนว่าสอบได้ที่เท่าไหร่กันบ้าง เมื่อ ก มาถามเราว่าเราสอบได้ที่เท่าไหร่ เราก็บบอกไปและถาม ก กลับบ้าง เราได้ลำดับที่น้อยกว่า(คือเราเกรดดีกว่า ก)อยู่ๆ ก ก็ยิ้มและพูดกับเราว่าเราชนะ ในใจมโนไปไกลแล้วว่าเขาก็แอบจะสนใจเราอยู่นะหรือเขาเป็นคนเฟรนลี่เพราะที่ผ่านมาตั้งแต่ตอนที่เขากับเพื่อนร้องเพลงแอบชอบ เพลงที่เราชอบแล้วมองมาทางเรา เราก็แอบมอง ก มาตลอด จน ก น่าจะรู้ตัวพอสมควร ก ก็หันมามองเราเป็นช่วงๆ เราต่างคนต่างมองกันมาตลอด ตอนนั้นช่วงใกล้ปิดเทอม โรงเรียนพาไปเข้าค่ายลูกเสือ 3 วัน 2 คืนที่ จ.เพชรบุรี ตอนอยู่ค่ายเราต่างคนต่างแอบมองกัน ในขณะที่นั่งห่างๆกัน แต่ก็ไม่ได้คุยกันเลยนะตอนอยู่ในค่าย พอวันปิดค่ายลูกเสือครูให้นักเรียนล้อมเป็นวงกลมและให้เพื่อนๆจับมือกับเพื่อนทุกคนเป็นพิธีปิดค่ายอ่ะนะ เมื่อ กเดินมาตรงเรา ก ก็ไม่จับมือเราและมองไปทางอื่นรอต่อคิวจับมือกับคนต่อไป ในใจคิดเสียใจนะ เขารังเกียจเราหรอหรือเพราะเราไม่สนิทกัน จนเราทนไม่ไหวเราเลยยื่นมือขวาออกไปแล้วบอก ก ว่า จะจับหรือไม่จับ (ในใจคิดพูดไปได้ไงเนี่ย) กเลยพูดยิ้มๆว่า จับครับๆ ในใจตอนนั้นเขินมากกกกกกก กล้านตัว5555^^ วันหนึ่งช่วงจะกลับบ้านเรากำลังเดินไปรอรถตู้โรงเรียน ก เดินไล่ตามข้างหลังมาพอดี และตะโกนเรียกชื่อเรา เราแกล้งไม่ได้ยินแล้วเดินต่อไปข้างหน้า ก จึงตะโกนว่าเห้ยหยิ่งหรอ หือออในใจคิด อะไรเนี่ย เลยหันไปบอกว่า มีอะไร ก บอกว่าเลี้ยงไอติมหน่อย เราบอกทันทีเลยว่า ไม่!!!! แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถตู้ในใจเขินสุดๆเลย ในช่วงพัก Break ของวันๆหนึ่งเราย้ายที่มานั่งใกล้ๆเพื่อนเรามาคุยกัน และอยู่ ก ก็มานั่งที่ข้างหน้าเราเพราะมานั่งคุยกับเพื่อนผชคนหนึ่งในห้องแต่แล้ว ก ก็หันหลังมาจ้องหน้าเราและยิ้มๆ ไม่กระพริบตาเราถาม อะไรเนี่ย มองทำไม ก ก็ไม่ตอบแล้วก็หันหน้าไป เขินนนนมากกกกกกกกกกกก^^ วันหนึ่งเราได้ดูหนังเรื่องสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักและเราชอบเพลงสักวันหนึ่ง เราเลยเขียนตัสเอ็มว่าสักวันหนึ่งผ่านไป 1 อาทิตย์ได้ เราก็ลบข้อความทิ้ง และเราก็เห็นสเตตัสขึ้นข้างล่างว่า ก ก็เขียน สักวันหนึ่งลงบนสเตตัสเอ็มเหมือนกัน ในใจตอนนั้นเต้นแรงมากเพราะเขิน เห้ยยยย ทำไม ก ถึงพิมพ์ สักวันหนึ่งเหมือนเราเลย เมื่อขึ้นม.3 ในใจคิดเสียใจอีกแค่ปีเดียวเองที่เราจะได้เจอหน้า ก เพราะป๊าเราจะย้ายบ้านไปจังหวัดๆหนึ่งไปดูแลก๊งกับม่า อยู่มาวันหนึ่งนักเรียนคุยกันเสียงดังครูประจำชั้นรำคาญจึงจับฉลากเลขที่ ในห้องเปลี่ยนที่นั่งเพื่อให้ต่างคนต่างโดนแยกที่นั่งกับเพื่อนสนิทตัวเอง แต่แล้วโชคชะตาฟ้าลิขิตก็ทำให้เราและ ก ได้นั่งใกล้กัน ที่นั่ง 3 ที่ติดกัน ตอนแรกที่ริมสุดทางซ้ายเป็นที่ของ ก ตรงกลางเป็นที่เพื่อนสนิทของ ก และที่ขวาสุดเป็นที่ของเราเอง ข้างหลังเพื่อนสนิทเรา พ วิชาแรกเรียนประวัติศาสตร์ในตอนนั้นครูเขียนบนกระดานให้นักเรียนจดตาม ใครลอกไม่ทันให้ไปลอกเพื่อนเอาเพราะเนื้อหาเยอะกระดานมีขาวกับดำเมื่อไม่มีที่ว่างของกระดานแล้วครูจะลบข้อความเก่าทิ้งและเขียนข้อความใหม่ให้นักเรียนลอกส่ง ตั้งแต่คาบนั้น ก เลยขอย้ายที่กับเพื่อนสนิทมานั่งข้างๆเราแทนและให้เหตุผลกับเพื่อนว่าจดไม่ทันอาจารย์จะขอลอกเรา(เขินและดีใจมาก) ก ลอกเรามาตลอด บางครั้งการบ้านก็ขอยืมลอกไปที่บ้าน ตอนนั่งด้วยกันก็คุยกันเป็นช่วงๆ ช่วงนั้นเราบ้านักร้องเกาหลีคนหนึ่งเราเลยเปลี่ยนรูปเอ็ม เป็นรูปนักร้องคนนั้นซึ่งรูปตอนนั้นนักร้องใส่แว่นดำ เรารู้สีกว่ารูปนี้หล่อสุด แต่แล้วจังหวะก็ไปตรงกับเพื่อนผู้ชายในห้องคนหนึ่งเอาแว่นดำมาใส่เล่นในห้อง ก เลยขอยืมมาใส่และหันมาถามเราว่า เขาหล่อไหม เรานี่มองหน้า ก เฉยๆและตอบว่าไม่อ่ะ และหันหน้าไปห้องเรียนแต่ในใจคิด หล่อสิ>< สักพัก ก ก็หันไปถามเพื่อนผญคนหนึ่งนั่งข้างหลังว่าเขาหล่อไหม เพื่อนบอกว่าหล่อสิเพราะแว่นปิดหน้าไปแล้ว 1 ส่วน 3 ของใบหน้า เราก็เลยหลุดขำออกมาและหันมามองหน้า ก กก็ยิ้มๆ หัวเราะๆ วันหนึ่งเราเอารูบิคมานั่งเล่น เมื่อ ก เห็นเขาก็ขอเล่นมั่ง ก อยากแข่งจับเวลากับเรา แต่เราก็ปฏิเสธไป ก ตื้ออยู่หลายครั้งเราก็ยังคงปฏิเสธ เราเป็นคนสร้างกระแสเล่นรูบิค เพื่อนในห้องเรียนเอามาเล่นกันใหญ่เลย เมื่อเวลาผ่านไปนาน นักเรียนเริ่มแอบย้ายที่เปลี่ยนที่นั่งกัน เพื่อนในกลุ่มเราเริ่มมานั่งแทนที่ ก จนมานั่งถาวรทำให้เราได้นั่งแยกกัน เราเสียใจอ่ะ แต่ก็ดีใจนะที่ได้นั่งกับเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน วันสุดท้ายของการเรียนม.3 เรากับเพื่อนสนิทนั่งคุยกับ C (คนที่เล่นกีตาร์)แล้วก็ Jเพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่ง คุยกันสารพัดสนุกมาก จากนั้นเราก็หยิบรูบิคเราขึ้นมาเล่น ปรากฎว่าเราทำรูบิคตกพื้น และมันหลุดออกมาอันนึง เราพยายามใส่มันกลับเข้าไป เราใส่ไม่ได้เพราะมันแข็ง ก เดินมาข้างหลังเราแล้วก็หยิบรูบิคมาใส่ให้แล้วก็เดินไปที่อื่น เราก็ขอบคุณ ในใจเขินมากกกกกกก รู้สึกดีสุดดดดๆๆๆไปเลย ^^ สักพัก ก ก็มาขอแจมวงสนธนากับกลุ่มเพื่อนที่เรานั่งด้วยกันอยู่ มี ก J C เพื่อนเราและ เรา ตอนนั้นเพื่อนเราบอกว่าเรามาเล่นเกมส์ทายเพลงกันไหม นางก็เลยเอากระดาษขึ้นมาเขียน _ _ _ _ _ เป็นเกมส์แบบแฮงค์แมน เราขอไม่เล่น ในใจคิดเพราะมี ก เล่นด้วย แต่แล้วก ก็ชวนเราเล่นตามเคย แต่เราก็ไม่ได้เล่นหรอกนะ ดูเพื่อนเล่นเอา 55 เมื่อเลิกเรียนคาบสุดท้าย ใกล้จะกลับบ้าน เราเอาเฟรนชิพเราให้เพื่อนเขียนกันและแล้วเราก็รวบรวมความกล้า เอาเฟรนชิพยื่นไปให้ ก ก ก็ทำหน้างงๆ แล้วพูดว่าฮะ อะไรนะ เราบอกว่าเขียนให้หน่อยดิ ก ก็เอาไปเขียน เมื่อเราอ่าน ก เขียนว่า 3 ปีที่ผ่านมาเราเป็นเพื่อนที่ดีมาก ขอให้โชคดีตลอดไป หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ อย่าได้ลืมกันไปนะ เมื่อเราอ่านเราดีใจนะ เราจะไม่มีวันลืมเธอเลย และ ก ก็ถามว่า ม .4 ย้ายไปเรียนที่ไหน เราก็บอกชื่อ โรงเรียนไป เมื่อเราลงไปรอรถตู้ เราพูดคุยกับเพื่อนกลุ่มเรามากมาย จนตอนนี้เราก็ยังคิดถึงเพื่อนเราอยู่นะ และเมื่อเราขอตัวกลับบ้านเดินไปรถตู้ เพื่อนสนิทเราตะโกนเรียกชื่อเรามาข้างหลังว่า ย้ายไป โรงเรียนชื่ออะไรนะ ตอนนั้นเราเห็น ก นั่งข้างๆเพื่อนเรา เราก็ตะโกนกลับไป เพื่อนเราบอกว่าอะไรนะ เราตะโกนชื่อโรงเรียนไปอีกที เราแอบเห็น ก นั่งยิ้มๆ เรายังจำภาพนั้นได้เสมอ ตั้งแต่วันนั้นเราไม่เคยได้คุยกับ ก มาอีกเลยจนถึงปัจจุบัน เฟส ไลน์ ไอจี เราและ ก ต่างคนต่างไม่แอดเพื่อนกัน คิดมาตลอดอยากให้เขาแอดเรามานะ แต่ก็รู้ลึกๆในใจ เขาไม่ได้ชอบเรา เขาชอบเพื่อนในห้องเรา พ (สวย บ้านรวย เรียนเก่ง ฉลาด) เสียใจแหล่ะ แต่ได้เป็นเพื่อนกันก็ดีที่สุดแล้วล่ะ ^^ ตอนสุดท้าย พ มีแฟนแล้ว พ คิดกับ ก แค่เพื่อนเท่านั้น และเราก็รู้ที่ผ่านมาเขาคิดกับเราเป็นแค่เพื่อนทั่วไป ถึงแม้ต่างคนต่างหันมองกันและกันแต่ ก จะเป็นความทรงจำดีเราตลอดไปนะ คถ. เธอเสมอ