เล่าไป ก็หาว่าคุย
พูดไป ก็หาว่าขี้ฟัน
แต่ก็ต้องเล่าให้ได้รับรู้อยู่ดี
ในเมื่อมัน ดี๊ดี แล้วจะเก็บไว้ทำไมคนเดียว
มันต้องให้ชาวบ้าน ได้รับรู้ ได้มีกำลังใจต่อสู้
มัวแต่กล้าๆ กลัวๆ มัวแต่รอนั้น รอนี้
แล้วเมื่อไรจะรวย เมื่อไรจะประสบความสำเร็จ เมื่อไรจะเป็นเถ้าแก่ เป็นอาเสี่ย กันสักที

นั่งๆ นอนๆ เงินจะมากองตรงหน้าไหม
นั่งๆ นอนๆ ทองจะมาอยู่ใต้ผ้าห่มไหม
ก็ไม่มีไช่ไหม..

ก็ทำซิครับ อย่ามัวแต่คุย มัวแต่ฝัน
ยุคอากง อาม่า ปู่ ย่า ตา ยาย ยังทำกันได้โดยแทบไม่มีต้นทุน

แต่เรามาอยู่ในยุคที่มีต้นทุนอยู่แล้ว จะไปกลัวอะไร
เรามีบ้านอยู่แล้ว เรามีอินเตอร์เน็ตไว้ค้นหาข้อมูลสินค้าแล้ว
และเราก็มีเฟสบุ๊คที่มีเพื่อนฝูงไว้ติดต่อกันไว้ช่วยเหลือกัน
แล้วเราจะไปกลัวอะไร

พยายาม พัฒนา เอาใจใส่ แค่3สิ่งนี้ ก็สามารถทำให้คุณรวยได้ ไม่ยากเย็นจนเกินไปนัก ไม่ได้ให้ไปแบกหามปูนเหมือนรุ่นพ่อแม่ ไม่ลำบากขนาดที่จะทำไม่ได้

ขอเพียง มุ่งมั่นที่จะเอาชนะความจน มุ่งมันที่จะทำให้ครอบครัวสุขสบาย มันคงไม่ยากเกินไปไช่ไหมครับ

ความสุขของตัวเรา เอาวางไว้ก่อน
ทำความสุขให้คนรอบข้าง แล้วที่เหลือค่อยให้ตัวเราครับ

เหนื่อย เบื่อ เซ็ง ก็ต้องทน ถ้ามันทำเงินให้
เหนื่อย เบื่อ เซ็ง ก็ต้องทน ถ้าทำให้ครอบครัวสบายครับ

สู้ๆๆๆๆๆ
เด๋วขับรถไปราชบุรีก่อนนะ