เก้าวันกว่าติดถ้ำดั่งกรรมซัด
เกินสาหัสลำบากยากกว่าไหน
ทั้งอาหารน้ำท่าต้องลาไกล
มีเพียงใจฮึดสู้กู้ชะตา

ไม่เห็นดวงตะวันและจันทร์คล้อย
ใจละห้อยคุดคู้ซบคูหา
คงคิดถึงทั้งแม่แลบิดา
ก่อนชีวาน้อยนิดจะปลิดปลง

เดชะบุญหนุนนำกรรมดีช่วย
ได้พบ"หน่วยซีล"มุดจุดประสงค์
เพื่อสิบสามชีวิตคิดเจาะจง
โผล่ขึ้นตรงธารถ้ำกลางน้ำนอง

ถัดจากหาดพัทยาที่น่าพัก
แต่จมปลักน้ำล้นเลยขนของ
มาอยู่"เนินนมสาว"เฝ้าหินกอง
แล้วนั่งมองริมฝั่งเผื่อหวังมี

"เนินนมสาว"ชื่อเพราะเสนาะแท้
เปรียบดังแม่ป้อนนมบ่มสุขี
ให้ลูกอิ่มปลอดภัยไกลโรคี
รอดคราวนี้สิ้นเคราะห์เพราะเนินนม...

กวีเดียวดาย

ดีใจจนบอกไม่ถูกครับ เลยแต่งกลอนแทรกมุกเบาๆ เอาบรรยากาศ
แบ่งปันความสุขกันครับ หลังจากเครียดและลุ้นมาหลายวัน