เราอายุ20 กำลังเรียนมหาลัย  รู้สึกเบื่อมากๆเป็นมาระยะหนึ่งแล้ว รู้สึกเศร้า ร้องไห้ออกมาบ่อยๆ ไม่ว่าจะกำลังเรียน กำลังนั่งรถไปเรียน  ยิ่งอยู่คนเดียวยิ่งร้อง เลย รู้สึกเครียดๆ คิดมากไปซะทุกอย่

อยากรู้ว่าการแพทย์สมัยนี้หรือวิทยศาสตร์ต่างๆ มีการลยความทรงจำมั้ยคะไม่ได้ลบหมดนะคะแค่แบบลบในความทรงจำแย่ๆลบในความทรงจำที่เราไม่ต้องการอะค่ะ เราคิดว่าถ้าเราไม่คิดเรื่องแย่ๆตั้งแต่ทีแรกเราคงไม่ได้เป็นคน

ช่วงนี้ผมเครียดมากเครียดว่าจะเป็นตับแข็งทั้งที่ยังเด็กเหล้าก็ไม่เคยยุ่งวัคซีนไวรัสตับอักเสบก็ฉีดแต่อยู่ก็คิดนู้นคิดนี้ให้ตัวเองเครียดไปเรื่อยบวกกับช่วงนี้เบื่ออาหารขอคำแนะนำเกี่ยวกับตับอข็งและการจัดกา

ช่วงนี้เราแค่รู้สึกเบื่อมากเบื่อไปซะทุกอย่าง ท้อแท้ บางครั้งก็รู้สึกสิ้นหวังไปหมดอยากนอนเฉยๆ ไม่อยากเจอใคร(แต่มันก็ทำไม่ได้เพราะมีคนรอคุยอยู่) ขี้เกียจไปหมดทุกอย่าง บางวันเราคิดว่าเราทำวันนี้ดีที่สุดแ

คือผมเป็นแบบนี้มาประมาณ2ปีได้เเล้วกลัวที่ที่มีคนเยอะๆจะออกไปไหนก็ไม่กล้าบางที่ก็คิดแบบว่าเมื่อไหร่จะตายไปซักทีเพื่อจะได้ไม่ต้องคิดอะไรกลัวไปซะทุกอย่างขนาดคุยกับผู้หญิงก็ไม่รู้จะคุยยังไงแม้แต่เพื่อนที่

เห้ออออออออ เบื่ออออออออออออออออออ ระบายเฉยๆ ครับ 5555555

ประมาณ 1 เดือนที่ผ่านมาคือขี้หงุดหงิด ก้าวร้าวขึ้นมากๆ รำคาญไปซะทุกอย่าง(อาจจะเป็นช่วงปจด.) แต่เราเกรี้ยวกราดขึ้นมากๆ ปกติเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูง คิดและมองโลกในแง่ลบเสมอ เรามักจะร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุหล

ทุกๆคืนก่อนจะหลับตานอนก็คิดว่าพรุ่งนี้ก็ต้องตื่นมาเพื่อทำแต่สิ่งเดิมๆอีกแล้ว ชีวิตวนเวียนอยู่แต่อะไรเดิมๆ เบื่อหน่ายไปซะทุกอย่าง บางทีก็คิดว่าเราเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตซ้ำๆแล้วตายไป แค่นี้จริง

ค่ะ พอดีเราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วตั้งครรภ์ได้9วีคแล้ว  เป็นซึมเศร้าอยู่แล้วบวกกับอาการของคุณแม่ตั้งครรภ์อีกค่ะ มันยิ่งหนักเข้าไปใหญ่ เราพยายามคุมที่จะไม่กินเพราะเรายังไม่ได้ปรึกษาทางคุณหมอจิตเวช