อยากขอพื้นที่ตรงนี้ระบายความรู้สึก และด่าได้แต่อย่าแรง เนื่องจากคงจะไปปรึกษาใครไม่ได้ เพราะรู้ว่าถ้าปรึกษาเพื่อนก็คงจะโดนด่าและรู้คำตอบอยู่ดีว่าจะเป็นอย่างไร.....

   เรื่องมีอยู่ว่าปัจจะบันอายุใกล้จะเลข4 สถานะแต่งงาน ไม่มีลูก(คิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม) หน้าที่การงานดี พอกินพอใช้ไม่ขัดสน
ตอนนี้แต่งงานกับภรรยามานาน10กว่าปี และต่างฝ่ายต่างทำงาน จึงไม่ค่อยมีเวลาให้กัน
กลับมาบ้านก็ดึก ต่างคนต่างหากินกันเอง กลับบ้านมาก็อาบน้ำนอน วันหยุดก็มีหาโอกาสไปเดินห้าง หาไรกิน ไปตจว.กันบ้างตามปกติ

   แต่คงเพราะเราเป็นคนไม่กินไม่เที่ยว เลยอาจจะทำให้มีเวลาอยู่คนเดียวมาก แต่ก็พยายามหากิจกรรมออกกำลังกายต่างๆแก้เครียดไป แต่สุดท้ายมันก็เบื่อๆเหงาๆอยู่ดี

   เมื่อมันว่าง มันเหงา สุดท้ายก็เลยได้เข้าไปเล่นพวกเวปหากิ๊ก ก็เจอน้องๆคุยกันเล่นๆตามประสา อย่างมากก็เจอกันกินข้าวกันก็แค่นั้น เนื่องจากเราเป็นคนระวังตัวอยู่แล้วไม่อยากให้มีปัญหาตามมาภายหลัง

   แต่ล่าสุดได้เจอน้องคนนึงซึ่งยอมรับว่าน้องคนนี้น่ารัก คุยแล้วถูกคอ ซึ่งน้องเค้าก็เรียนจบแล้ว แต่ยังไม่มีงานประจำ ทำให้น้องเค้าก็ประสบปัญหาเรื่องการเงินจึงทำให้มีโอกาสได้คุยกัน ก็ต้องยอมรับว่าเราก็มีช่วยเหลือไปบ้างแต่ไม่มาก
ทำให้ปัจจุบันเริ่มสนิทกันมากขึ้น ไปไหนมาไหนกันบ่อยขึ้น ก็มีจับมือควงแขนกัน แต่ยังไม่ถึงขึ้นมีอะไรกัน
   ซึ่งเราเองก็รู้ดีว่าถ้าปล่อยให้ความสัมพันธ์มันพัฒนาต่อไปสุดท้ายมันก็ยิ่งอาจจะถอนตัวลำบาก
และคิดว่าคงจะรักษาสถานะกับน้องเค้าไว้แค่พี่น้อง


   แต่ไม่รู้จริงๆว่าเราจะคงสถานะไว้แบบนี้จะได้ไหม
เพราะก็อยากรู้จักกับน้องเค้าไปนานๆ เหมือนคนรู้จักกันคนนึง ไม่ใช่คบๆกันพอได้กันเบื่อแล้วก็แยกย้าย.....

   ปล.จริงๆเรื่องนี้ถ้าคนที่ไม่ได้เจอกับตัวเองมันก็คงจะคิดง่ายนะ ก็แค่ว่าตัดใจเลิกๆกันไป แล้วกลับมาดูแลหาเวลาปรับตัวกับคนที่บ้าน
   เหมือนแต่ก่อนที่เราก็เคยเห็นปัญหาของคนอื่นมาซึ่งเราเองก็มองว่ามันเป็นเรื่องง่ายมาก
แต่พอมาเจอกับตัวเองทำไมมันยากจัง...