เราคบกับแฟนมา 2 ปีกว่าค่ะ แต่ระหว่างนั้นก็มีช่วงที่เลิกกัน
เลิกกันครั้งแรก เขาบอกเลิกว่าเพื่อจะกลับไปง้อแฟนเก่า แต่เขาก็กลับมาหาเรา แล้วก็คบกันต่อเรื่อยๆจนเป็นปีกว่าๆเกือบ 2 ปี เค้าก็บอกเลิกเราอีก
โดยเหตุผลครั้งที่2 คือ เค้าทัก(หรือโทร จำไม่ได้)ไปหาแฟนเก่า บอกว่าคิดถึง อยากเจอ แล้วแฟนใหม่ของแฟนเก่าจับได้ เลยแอดไลน์มาฟ้องเรา พอเราถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่าเขาเบื่อ และหลายๆเหตุผลที่เราใส่ใจเขาไม่มากพอ หรืออะไรก็ตามที่เราทำให้เขาเบื่อ แต่ตอนนั้นเราเป็นคนง้อ รั้งเขาไว้ เขาเลยยังอยู่และบอกจะปรับตัวไปด้วยกัน
ครั้งที่3 คือเดือนพฤษภาที่ผ่านมา เราทะเลาะกัน แล้วเขาอยากจะเลิก เพราะว่ารู้สึกว่าหาทางไปต่อไม่เจอ มันถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ตอนนั้นทีแรกเราไม่ยอม แต่คิดไปมามันอยู่ไปก็ทรมานตัวเอง เลยทำใจรอไว้แล้วว่า ถ้าเจอหน้ากันจะยอมปล่อยไป แต่อยู่ดีๆเขาก็โทรมา แล้วบอกว่าเรามาลองเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งดีมั้ย แต่ครั้งนี้จริงจังมากๆ จะปรับตัวไปด้วยกัน ปรับไลฟ์สไตล์ให้ดีขึ้นไปด้วยกัน ซึ่งแน่นอนว่าเรายอม เพราะเราอยากมีเค้าอยู่ข้างๆ
จน 5-6 วันถัดมา เขาต้องไปกิจกรรมของคณะ ที่เป็นกิจกรรมร่วมกับคณะอื่นอีกคณะนึง(ที่ผู้หญิงเยอะมากๆ) เรายอมรับว่าเราระแวงและไม่อยากให้เขาไป แต่เขาก็ต้องไป เราจึงอยู่นิ่งๆแล้วเชื่อใจเขาจนเขากลับมาจากกิจกรรมนั้น
แต่ช่วงนี้เราไม่มีเรียนซัมเมอร์ แต่เขามี เราอยู่บ้านไม่ไกลจากมหาลัย ขับรถ 1 ชม.ครึ่งก็ถึง เราเลยแว้บไปแว้บมาจากบ้านมามหาลัยเพื่ออยู่กับเขา
แต่ทีนี้หลังจากเขากลับมา ทีแรกเรายังไม่ได้เอะใจอะไร คือมันชอบมีผู้หญิงคนนึงโทรหาตอนดึกๆ บอกให้ไปรับเพื่อนมาส่งให้หน่อย ซึ่งแฟนเราก็ออกไป แปปเดียวก็กลับมา ครั้งที่ 2 คือ ผู้หญิงคนนั้นโทรมาตีสองตีสาม แล้วซักพักก็วางสายไป เราถามแฟนว่า ทำไมต้องให้ไปรับ เราไม่เชื่อใจผญคนนั้นนะ แต่เราเชื่อใจเธอว่าเธอจะไม่มีคนอื่น
แฟนเราก็บอกแค่ว่าผญคนนั้นเป็นเพื่อนจริงๆ ให้เชื่อใจเขาก็พอ เราก็เลยปล่อยเรื่องนี้ไป คือด้วยความที่แฟนเราเป็นคนเฟรนลี่ เข้ากับผญได้ดี เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย
จนกระทั่งมาถึงอาทิตย์ที่แล้ว แฟนเราหายไปไหนไม่รู้ โทรไม่รับ แชทไม่ตอบ เราไปรอที่ที่พักเขา ตอนนั้นกระวนกระวายมากๆ จนแทบจะร้องไห้ พยายามคิดในแง่ดีว่าเขาคงแค่ออกไปข้างนอกแล้วลืมเอาโทรศัพท์ไป ซักพักเขาก็กลับมา แล้วอยู่ดีๆก็บอกเราว่า "ออกไปหาคนอื่นมา"
ณ ตอนนั้นคือเราช็อค เราตกใจแล้วร้องไห้ เราถามว่าคนนั้นใช่มั้ยที่โทรมาตอนดึกๆ เขาบอกใช่ คุยกันมาตั้งแต่กลับจากกิจกรรมแล้ว(กลับมาปลายเดือนพฤษภา) ตอนนั้นเราทั้งเสียใจทั้งโกรธ เราถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เราเชื่อใจมา 3 ครั้งเพราะเชื่อว่ากลับมาคบกันมันจะดีกว่าเดิม แต่เขาไม่ตอบ เงียบ ก้มหน้า เราถามว่า "จะเลิกใช่มั้ย" เขาก็ยังเงียบ
ตอนนั้นเราทนไม่ไหว เราเลยบอกไปว่า "งั้นก็พอเถอะ เหนื่อยแล้วเหมือนกัน 3 ครั้งแล้วที่เชื่อใจ แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นคนโง่" ตอนนั้นเราโมโห เสียใจ เราเลยพูด เราคาดหวังให้เขายื้อเราไว้ บอกเราว่าจะเลิกคุยกับคนนั้น แต่ไม่เลย เขาไม่พูดอะไร แล้วปล่อยให้เราเก็บของๆเราออกมาจากที่นั่น
เราทักไปหาผญ เพราะเรารู้สึกว่าไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้ว่ากำลังคุยกับคนมีแฟนอยู่ ผญคนนั้นก็บอกว่า เราไม่ได้ตั้งใจอยากให้เลิกกัน คุยกันไม่ได้คิดอะไรเลย ... และอะไรอีกมากมายที่เหมือนเป็นนางเอก และบอกว่าเธอไม่ต้องไปหรอก เราไปเอง (แต่วันนี้เปิดสตอรี่ไอจีผ่านๆ เจอนางนั่งอยู่กับแฟน(เก่า)เราที่ร้านเหล้า) และบอกว่าขอโทษ แต่ตอนนั้นเราตอบกลับไปแค่ ถ้าเธอรู้สึกขอโทษจริงๆ คงไม่ทำแบบนี้แต่แรก
หลังเลิกกัน 4-5 วัน วันนั้นเราเศร้ามาก เราดาวน์มากจนเราทนไม่ไหว เราโทรไปหาเขา ถามว่าทำไมทำแบบนี้ ตอนก่อนไปกิจกรรมบอกว่าจะไม่มีเรื่องผญแบบนี้แน่นอน แต่ทำไมถึงกลับมาพร้อมมือที่ 3 งั้นถ้าจะทำแบบนี้ ทำไมตอนนั้นต้องโทรมาเพื่อบอกว่าเราจะเริ่มกันใหม่ เขาก็บอกแค่ว่า ตอนนั้นเขาตั้งใจว่าจะเริ่มใหม่จริงๆ แต่ตอนนี้มันคุยไปแล้ว ทำไปแล้ว เรายิ่งร้องไห้แล้วถามว่าทำไมอะ ก็เลิกคุยไม่ได้เหรอ ไม่คิดจะยื้อจะรั้งกันเลยเหรอ ไม่รักกันแล้วเหรอ เขาก็ตอบแค่ "ไม่รู้" หลังจากนั้นเราก็วางสายไป
ใจนึงเรารู้สึกว่า ดีแล้วที่เราออกมา เราเหนื่อยแล้ว เราไม่อยากยื้อเพราะเรากลัวจะเป็นเหมือนเดิม แต่ทุกอย่างมันเศร้าไปหมด จะไปไหน ทำอะไร อยู่ที่ไหนก็คิดถึงแต่เขา // อีกใจนึงมันก็บอกว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ยื้อเขาไว้ ทำไมตอนนั้นเราไม่ขอเขาให้เลิกคุย ไม่ว่าเขาจะทำตัวไม่ดีในเหตุผลที่เลิกกันแค่ไหน แต่เราก็รักเขามาก มากจนเราพูดได้ว่าเราทนได้ จะเริ่มใหม่กี่ร้อยรอบเราก็ทำได้ เรารู้ว่าคิดอย่างหลังมันน่าสมเพชมากที่เราทำตัวไม่มีค่าเอาเลย แต่ตลอดเวลาที่คบกัน เขาก็ดูแลเราดี มีบางเรื่องไม่เข้าใจกันทะเลาะกันก็มีแต่นานๆจะมีที อาจเป็นตรงนี้ที่ทำให้เรารักเขาขนาดนี้
เราเป็นคนยึดติดและคิดมาก เราคิดไปต่างๆนาๆ ทีแรกโกรธที่ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ ตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยไม่ซื่อสัตย์ ไม่เคยมีใคร คิดจนโทษตัวเองว่าหรือเป็นเราเองที่ดีไม่พอ? เราใส่ใจเขาไม่พอ?
เราทำถูกแล้วใช่มั้ยคะที่ออกมา??
แล้วการที่เราบล็อคเฟส อันฟอลอะไรต่างๆ มันจะช่วยได้จริงๆรึเปล่า เราแค่ไม่กล้าแม้แต่จะดูรูปเขา เพราะเห็นแล้วมันเจ็บไปหมด ยิ่งคิดว่าเขากำลังมีความสุขกับคนใหม่แค่ไหนมันก็ยิ่งเจ็บ เรากลัวว่าบล็อคไปตอนนี้ แล้วไปปลดเอาในอนาคต มันจะยังเจ็บเหมือนเดิม มันกลัว กลัวไปหมดเลย
ขอโทษนะคะ ระบายมาซะเยอะแต่คำถามอยู่บรรทัดสุดท้าย ช่วยแนะนำเราทีค่ะ หรือจะด่าให้เราตาสว่างที เราอยากให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปเร็วๆเหลือเกิน 😢
การบล็อคเฟส อันฟอลแฟนเก่า มันทำให้เราตัดใจได้จริงๆเหรอคะ (+ระบาย)
เลิกกันครั้งแรก เขาบอกเลิกว่าเพื่อจะกลับไปง้อแฟนเก่า แต่เขาก็กลับมาหาเรา แล้วก็คบกันต่อเรื่อยๆจนเป็นปีกว่าๆเกือบ 2 ปี เค้าก็บอกเลิกเราอีก
โดยเหตุผลครั้งที่2 คือ เค้าทัก(หรือโทร จำไม่ได้)ไปหาแฟนเก่า บอกว่าคิดถึง อยากเจอ แล้วแฟนใหม่ของแฟนเก่าจับได้ เลยแอดไลน์มาฟ้องเรา พอเราถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เขาบอกว่าเขาเบื่อ และหลายๆเหตุผลที่เราใส่ใจเขาไม่มากพอ หรืออะไรก็ตามที่เราทำให้เขาเบื่อ แต่ตอนนั้นเราเป็นคนง้อ รั้งเขาไว้ เขาเลยยังอยู่และบอกจะปรับตัวไปด้วยกัน
ครั้งที่3 คือเดือนพฤษภาที่ผ่านมา เราทะเลาะกัน แล้วเขาอยากจะเลิก เพราะว่ารู้สึกว่าหาทางไปต่อไม่เจอ มันถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ตอนนั้นทีแรกเราไม่ยอม แต่คิดไปมามันอยู่ไปก็ทรมานตัวเอง เลยทำใจรอไว้แล้วว่า ถ้าเจอหน้ากันจะยอมปล่อยไป แต่อยู่ดีๆเขาก็โทรมา แล้วบอกว่าเรามาลองเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งดีมั้ย แต่ครั้งนี้จริงจังมากๆ จะปรับตัวไปด้วยกัน ปรับไลฟ์สไตล์ให้ดีขึ้นไปด้วยกัน ซึ่งแน่นอนว่าเรายอม เพราะเราอยากมีเค้าอยู่ข้างๆ
จน 5-6 วันถัดมา เขาต้องไปกิจกรรมของคณะ ที่เป็นกิจกรรมร่วมกับคณะอื่นอีกคณะนึง(ที่ผู้หญิงเยอะมากๆ) เรายอมรับว่าเราระแวงและไม่อยากให้เขาไป แต่เขาก็ต้องไป เราจึงอยู่นิ่งๆแล้วเชื่อใจเขาจนเขากลับมาจากกิจกรรมนั้น
แต่ช่วงนี้เราไม่มีเรียนซัมเมอร์ แต่เขามี เราอยู่บ้านไม่ไกลจากมหาลัย ขับรถ 1 ชม.ครึ่งก็ถึง เราเลยแว้บไปแว้บมาจากบ้านมามหาลัยเพื่ออยู่กับเขา
แต่ทีนี้หลังจากเขากลับมา ทีแรกเรายังไม่ได้เอะใจอะไร คือมันชอบมีผู้หญิงคนนึงโทรหาตอนดึกๆ บอกให้ไปรับเพื่อนมาส่งให้หน่อย ซึ่งแฟนเราก็ออกไป แปปเดียวก็กลับมา ครั้งที่ 2 คือ ผู้หญิงคนนั้นโทรมาตีสองตีสาม แล้วซักพักก็วางสายไป เราถามแฟนว่า ทำไมต้องให้ไปรับ เราไม่เชื่อใจผญคนนั้นนะ แต่เราเชื่อใจเธอว่าเธอจะไม่มีคนอื่น
แฟนเราก็บอกแค่ว่าผญคนนั้นเป็นเพื่อนจริงๆ ให้เชื่อใจเขาก็พอ เราก็เลยปล่อยเรื่องนี้ไป คือด้วยความที่แฟนเราเป็นคนเฟรนลี่ เข้ากับผญได้ดี เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรเลย
จนกระทั่งมาถึงอาทิตย์ที่แล้ว แฟนเราหายไปไหนไม่รู้ โทรไม่รับ แชทไม่ตอบ เราไปรอที่ที่พักเขา ตอนนั้นกระวนกระวายมากๆ จนแทบจะร้องไห้ พยายามคิดในแง่ดีว่าเขาคงแค่ออกไปข้างนอกแล้วลืมเอาโทรศัพท์ไป ซักพักเขาก็กลับมา แล้วอยู่ดีๆก็บอกเราว่า "ออกไปหาคนอื่นมา"
ณ ตอนนั้นคือเราช็อค เราตกใจแล้วร้องไห้ เราถามว่าคนนั้นใช่มั้ยที่โทรมาตอนดึกๆ เขาบอกใช่ คุยกันมาตั้งแต่กลับจากกิจกรรมแล้ว(กลับมาปลายเดือนพฤษภา) ตอนนั้นเราทั้งเสียใจทั้งโกรธ เราถามเขาว่าทำไมทำแบบนี้ เราเชื่อใจมา 3 ครั้งเพราะเชื่อว่ากลับมาคบกันมันจะดีกว่าเดิม แต่เขาไม่ตอบ เงียบ ก้มหน้า เราถามว่า "จะเลิกใช่มั้ย" เขาก็ยังเงียบ
ตอนนั้นเราทนไม่ไหว เราเลยบอกไปว่า "งั้นก็พอเถอะ เหนื่อยแล้วเหมือนกัน 3 ครั้งแล้วที่เชื่อใจ แล้วสุดท้ายก็กลายเป็นคนโง่" ตอนนั้นเราโมโห เสียใจ เราเลยพูด เราคาดหวังให้เขายื้อเราไว้ บอกเราว่าจะเลิกคุยกับคนนั้น แต่ไม่เลย เขาไม่พูดอะไร แล้วปล่อยให้เราเก็บของๆเราออกมาจากที่นั่น
เราทักไปหาผญ เพราะเรารู้สึกว่าไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้ว่ากำลังคุยกับคนมีแฟนอยู่ ผญคนนั้นก็บอกว่า เราไม่ได้ตั้งใจอยากให้เลิกกัน คุยกันไม่ได้คิดอะไรเลย ... และอะไรอีกมากมายที่เหมือนเป็นนางเอก และบอกว่าเธอไม่ต้องไปหรอก เราไปเอง (แต่วันนี้เปิดสตอรี่ไอจีผ่านๆ เจอนางนั่งอยู่กับแฟน(เก่า)เราที่ร้านเหล้า) และบอกว่าขอโทษ แต่ตอนนั้นเราตอบกลับไปแค่ ถ้าเธอรู้สึกขอโทษจริงๆ คงไม่ทำแบบนี้แต่แรก
หลังเลิกกัน 4-5 วัน วันนั้นเราเศร้ามาก เราดาวน์มากจนเราทนไม่ไหว เราโทรไปหาเขา ถามว่าทำไมทำแบบนี้ ตอนก่อนไปกิจกรรมบอกว่าจะไม่มีเรื่องผญแบบนี้แน่นอน แต่ทำไมถึงกลับมาพร้อมมือที่ 3 งั้นถ้าจะทำแบบนี้ ทำไมตอนนั้นต้องโทรมาเพื่อบอกว่าเราจะเริ่มกันใหม่ เขาก็บอกแค่ว่า ตอนนั้นเขาตั้งใจว่าจะเริ่มใหม่จริงๆ แต่ตอนนี้มันคุยไปแล้ว ทำไปแล้ว เรายิ่งร้องไห้แล้วถามว่าทำไมอะ ก็เลิกคุยไม่ได้เหรอ ไม่คิดจะยื้อจะรั้งกันเลยเหรอ ไม่รักกันแล้วเหรอ เขาก็ตอบแค่ "ไม่รู้" หลังจากนั้นเราก็วางสายไป
ใจนึงเรารู้สึกว่า ดีแล้วที่เราออกมา เราเหนื่อยแล้ว เราไม่อยากยื้อเพราะเรากลัวจะเป็นเหมือนเดิม แต่ทุกอย่างมันเศร้าไปหมด จะไปไหน ทำอะไร อยู่ที่ไหนก็คิดถึงแต่เขา // อีกใจนึงมันก็บอกว่า ทำไมตอนนั้นเราไม่ยื้อเขาไว้ ทำไมตอนนั้นเราไม่ขอเขาให้เลิกคุย ไม่ว่าเขาจะทำตัวไม่ดีในเหตุผลที่เลิกกันแค่ไหน แต่เราก็รักเขามาก มากจนเราพูดได้ว่าเราทนได้ จะเริ่มใหม่กี่ร้อยรอบเราก็ทำได้ เรารู้ว่าคิดอย่างหลังมันน่าสมเพชมากที่เราทำตัวไม่มีค่าเอาเลย แต่ตลอดเวลาที่คบกัน เขาก็ดูแลเราดี มีบางเรื่องไม่เข้าใจกันทะเลาะกันก็มีแต่นานๆจะมีที อาจเป็นตรงนี้ที่ทำให้เรารักเขาขนาดนี้
เราเป็นคนยึดติดและคิดมาก เราคิดไปต่างๆนาๆ ทีแรกโกรธที่ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ ตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยไม่ซื่อสัตย์ ไม่เคยมีใคร คิดจนโทษตัวเองว่าหรือเป็นเราเองที่ดีไม่พอ? เราใส่ใจเขาไม่พอ?
เราทำถูกแล้วใช่มั้ยคะที่ออกมา??
แล้วการที่เราบล็อคเฟส อันฟอลอะไรต่างๆ มันจะช่วยได้จริงๆรึเปล่า เราแค่ไม่กล้าแม้แต่จะดูรูปเขา เพราะเห็นแล้วมันเจ็บไปหมด ยิ่งคิดว่าเขากำลังมีความสุขกับคนใหม่แค่ไหนมันก็ยิ่งเจ็บ เรากลัวว่าบล็อคไปตอนนี้ แล้วไปปลดเอาในอนาคต มันจะยังเจ็บเหมือนเดิม มันกลัว กลัวไปหมดเลย
ขอโทษนะคะ ระบายมาซะเยอะแต่คำถามอยู่บรรทัดสุดท้าย ช่วยแนะนำเราทีค่ะ หรือจะด่าให้เราตาสว่างที เราอยากให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปเร็วๆเหลือเกิน 😢