มาต่อตรงนี้หน่อยนึง ว่าเราเชื่อว่ามีภพภูมิที่เรียกกันว่า ภูมิเทวดา … อาจจะสบายกว่าภูมิมนุษย์อยู่บ้าง แต่ก็ไปจากจิตของมนุษย์เนี่ยแหล่ะค่ะ
เพราะการที่จิตเหล่านั้น จะไปเป็นเทวดา หรือจะไปสู่ภพภูมิที่ดีได้ …จิตต้องมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปค่ะ (คือมีหิริ~โอตตัปปะ)   

ภูมิเทวดาเนี่ย แค่โกรธจัดๆก็ตกแล้วนะ  … แล้วถ้าใครโกรธ จนถึงขั้นลงมือทำผู้อื่นเนี่ย ไม่น่าอยู่ได้นะ มิตินั้น …คงเปลี่ยนไปภูมินรกทันที ดิ่งเลย
เพราะตอนโกรธ จิตเศร้าหมอง ร้อนรุ่ม ก็บุญหมดกันพอดี … เพราะบุญคือ จิตที่ผ่องแผ้ว ใสสะอาด ยิ่งจิตผ่องใสมาก บุญยิ่งมาก

เลยคิดง่ายๆ ถ้าเราอยู่ในแดนนั้นสบายๆ ก็ไม่น่าจะเอาจิตผ่องใสดีๆ มาเสี่ยงกับอะไรแบบนี้ให้ตกเล่นๆนะ  … 5555 คือมันไม่คุ้มกันอ่ะ

แต่การที่พ่อแม่ไปขอขมาแทนเด็กๆ ที่อาจจะปรามาสล่วงเกินไป ก็ดีค่ะ …  ขอขมาได้ แต่ไม่จำเป็นว่า ตรงนั้นมีใครโกรธ
เวลาเราไปเยือนถิ่นใด เราก็ขออภัยเจ้าที่แถวๆนั้นไว้ก่อน ที่อาจจะทำอะไรผิดพลาดไปได้ แล้วก็ขอให้ท่านช่วยคุ้มครอง

แต่เรื่องนี้ การจะอาศัย เทพเทวาอารักษ์ให้ช่วยน้องๆ ควรเพิ่มกำลังบุญให้ท่านมากๆค่ะ 5555
โดยส่วนตัวคิดว่า ท่านคงเสกอะไรให้ไม่ได้ เพราะสิ่งที่เกิดตอนนี้มันคือ “ผล” ของการกระทำที่ผ่านๆมาของจิตวิญญาณแต่ละคน …
ฉะนั้น กรรมใครกรรมมัน คงขวางกรรมใครไม่ได้ เหมือนที่เราไม่สามารถห้าม ผลสะท้อนกลับ (reaction) ของพลังใดๆได้เลย
แต่ท่านเทพเทวาอารักษ์ อาจจะช่วยดลจิตดลใจทางทีมค้นหา ให้เดินมาเจอทางช่วยได้

เพิ่มกำลังบุญ วิธีง่ายๆเลยคือ ทำบุญเผื่อ … เพราะเทวดาทั้งหลาย ท่านไปเป็นได้+อยู่ได้ ก็ด้วยจิตที่มีกำลังบุญหนุนนำ เช่น…
ทำบุญเอง หรือ โมทนาบุญ  (โมทนาบุญเนี่ยจริงๆทำยากนะคะ เพราะจิตลึกๆปกติ มักจะแข่งขัน อิจฉา ไม่ชอบเห็นใครดีกว่า)
ดังนั้น บุญอันเกิดจากการโมทนา ถึงไปอยู่ตั้งข้อ 7 (ในบุญกิริยาวัตถุ 10)  คือต้องอาศัยแรงใจในการโมทนา มากกว่าการทำทานเสียอีก (ทานอยู่ข้อ1)

ใจจริง ถ้าใครรู้จักพ่อแม่น้องๆ  …… เราอยากบอกท่านว่า บวงสรวง ~ พิธีกรรมอะไรก็ทำมาเยอะแยะแล้ว
ให้ทำบุญที่ใช้แรงกายแรงใจมากๆ (ไม่ใช่ใช้เงินมากนะ)  เช่น …  
ล้างห้องน้ำวัด … กวาดทางเดินวัด ลานวัด  … ช่วยทำความสะอาดศาสนสถาน  …
แล้วก่อนทำ กับตอนทำ อธิษฐานว่าขอทำถวายแด่พระศาสนา โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นองค์ประธาน
ไม่ต้องนึกถึงใครอื่นเลยค่ะ … นึกถึงพระพุทธเจ้าพระองค์เป็นองค์ประธานเลย   

ทำไมถึงแนะนำสิ่งเหล่านี้??
เพราะการล้างห้องน้ำวัด หรือกวาดลานทางเดิน คือกุศล ที่ช่วยเอื้ออำนวยประโยชน์เปิดทางให้คนอื่นๆ ที่มาทำบุญ~ทำกุศล ได้ใช้สอยอย่างสบายใจ… กรรมดีๆ ที่ช่วยให้ผู้อื่น ทำกุศลได้คล่องขึ้น  ช่วยเอื้ออำนวยความสะดวกแก่คนอื่น  ให้เค้าพบทางสว่าง สงบในใจได้ดีขึ้น
อาจจะกลายเป็นกรรมดีๆ ที่เป็นขั้วตรงกันข้ามกับการปิดกั้นก็ได้นะคะ 🌈 🌈🌈

อยู่ที่เชียงรายเนี่ย อยากจะแนะนำให้ไปที่ วัดพระธาตุจอมกิตติ. ที่เดียวเลยค่ะ 😇😇
ไปกันเงียบๆนะคะ สื่อมวลชนไม่ต้องตามไป  ให้ใจสงบๆ จะส่งกุศลได้ถึงมากกว่า

แล้วตั้งใจ อธิษฐานส่งไปให้เจ้าที่เจ้าทางแถวๆถ้ำหลวง กับน้องๆ ทุกคน (เป็นการเพิ่มแรงบุญหนุนให้ทุกจิตวิญญาณ)
น้องๆจะได้มีกุศล เอาไว้ต้านอกุศล  … มีกรรมในขั้วตรงกันข้าม ไว้ต้านกระแสกรรมที่กำลังส่งผล

ส่วนเจ้าที่เจ้าทาง ท่านก็จะได้โมทนาบุญ ก็มีกุศลส่งเพิ่มขึ้น มีพลังบุญดีๆ จากที่ผู้ปกครองของน้องๆอุทิศให้
ท่านจะได้ช่วยหนุนนำ ดลจิตดลใจให้ ทีมงานทุกทีม ค้นหาได้ราบรื่นขึ้น …

การทำบุญเผื่อ แล้วให้เทวดาโมทนาแบบนี้ เท่ากับชวนเจ้าที่เจ้าทางมาทำบุญร่วมกัน
คือมันต้องมีกรรมดีๆเกี่ยวเนื่องกันด้วยอ่ะ ถึงจะช่วยกันได้ … ต่อให้ไปขอให้ช่วยทุกวัน ถ้าไม่มีกรรมเกี่ยวเนื่องกัน ท่านก็ช่วยไม่ได้หรอกค่ะ

ไม่มีใครมีอำนาจเหนือ กฏแห่งการกระทำหรอกค่ะ … ไม่มีใครเสกสร้างให้ได้ หรือ ดลบันดาลอะไรๆให้เหนือกฏของกรรมได้
มีแต่กุศลที่ทำขึ้นใหม่เท่านั้น ที่จะช่วยต้านอกุศลได้บ้าง  … อยู่ที่กุศลที่ทำใหม่นั้น มีกำลังแรงมากพอแค่ไหน

(น้องกับครอบครัวมีกรรมเกี่ยวเนื่องกัน ทำกุศลแทนกันแล้วน่าจะส่งพลังใจดีๆถึงกันได้ค่ะ)

พอกลับมาหน้าถ้ำหลวง ก็ให้ช่วยอำนวยความสะดวกบรรดา จนท. คนละไม้ละมือค่ะ…  เก็บขยะ เสริฟน้ำ แจกข้าวฯ อะไรก็ว่าไป  
เพราะทุกคนที่ช่วยน้องๆ ถือเป็นผู้มีพระคุณ ถ้าเราเป็นพ่อแม่เด็กๆ เราจะทำสิ่งเหล่านี้แหล่ะ
ถือเป็นการตอบแทนผู้มาช่วย(เท่าที่จะทำได้) ตอบแทนแทนเด็กๆทุกคน
การทำสิ่งเหล่านี้ เผื่อจะช่วยลดทอน บรรเทา เบาบาง กระแสอกุศลกรรมใดๆลงได้บ้างค่ะ …

ส่วนตัวเชื่อว่า ถ้าเรา action การกระทำพลังอะไรดีๆออกไป … ย่อมมี reaction พลังดีๆกลับมาแน่นอนค่ะ  เพราะนี่คือกฏแห่งกรรม
ศาสนาพุทธ จริงๆแล้วไม่ได้แปลกประหลาดมหัศจรรย์พันลึกอะไรเลยค่ะ เป็นคำสอนที่มีเหตุผลทุกอย่าง